۱۳ روش مطمئن برای پیشگیری از بارداری

سهولت استفاده و هزینه ی روش های پیشگیری از بارداری  چقدر در تصمیم گیری شما دخیل است؟ آیا روشی را می پسندید که دوام طولانی تر داشته و میزان اطمینان آن بالا باشد؟

نبض ما– هر چند اجتناب و پرهیز از برقراری رابطه ی جنسی، تنها روش صد در صد قطعی در پیشگیری از بارداری است، اما متدهای دیگری هم وجود دارد که در صورت استفاده و اجرای درست می تواند تقریبا همین نتیجه را بدهد.

به گزارش نبض ما، دکتر ویدا یوسفیان،جراح و متخصص زنان، زایمان، نازایی، مناسب‌ ترین روش های پیشگیری از بارداری را معرفی کرده است.

اسفنج ضدبارداری

اسفنج ضد بارداری یکی دیگر از پیشگیری از بارداری اشباع شده از اسپرم کش بوده و وارد واژن می شود و مقابل دهانه ی رحم قرار می گیرد.

یک حلقه ی نایلونی به انتهای اسفنج چسبیده است که خارج کردن آن را بسیار راحت می‌ کند. اسفنج مانع ورود اسپرم به رحم می شود.

شیوه ی استفاده از اسفنج ضد بارداری

استفاده از این روش پیشگیری از بارداری بسیار ساده تر از دیافراگم و کلاهک رحم است. اسفنج را می توانید ۲۴ ساعت قبل از رابطه ی جنسی وارد واژن کنید. دست ها را با آب و صابون بشویید و اسفنج را هم با آب تمیز، مرطوب کنید. اسفنج را کمی فشار دهید تا اسپرم کش آن فعال شود، سپس طرفین آن را تا کنید جوری که باریک و بلند بشود. با استفاده از انگشت تان، اسفنج را تا آخرین جایی که ممکن است در واژن بلغزانید. اسفنج بعد از ورد، باز شده و دهانه ی رحم را می پوشاند.

حداقل شش ساعت بعد از رابطه ی جنسی اسفنج را خارج کنید و نگذارید بیشتر از ۳۰ ساعت باقی بماند. برای بیرون آوردن اسفنج، دست ها را با آب و صابون بشویید، یک انگشت را داخل واژن کرده و حلقه را بگیرید و اسفنج را بیرون بکشید. اسفنج یکبار مصرف است.

به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری برای زنانی که سابقه ی بارداری ندارند، ۸۸ درصد و برای زنانی که سابقه ی بارداری دارند، ۷۶ درصد است.

تاثیر فوری، عدم نیاز به پزشک جهت جاانداختن، حس نشدن توسط زن و مرد و امکان استفاده در دوران شیردهی از امتیازات این روش پیشگیری از بارداری است. عدم مراقبت در برابر بیماری های آمیزشی، سخت بودن جا انداختن آن، احتمال بروز حساسیت واژینال، لزوم استفاده از آب و احتمال خشک کردن واژن از معایب این شیوه است.

حلقه واژینال

یکی دیگر از روشهای پیشگیری از بارداری حلقه واژینال است که یک حلقه ی کوچک و قابل انعطاف است که حاوی هورمون های مشابه قرص و چسب ضدبارداری است؛ یعنی استروژن و پروژستین. هورمون های موجود در حلقه واژینال، مانع حرکت تخمک ها از تخمدان ها شده و ترشحات رحمی را غلیظ می کنند.

شیوه استفاده از حلقه واژینال

دست ها را با آب و صابون بشویید، حلقه را با فشار طرفین آن وارد واژن کنید. نگران جایگیری دقیق آن نباشید، حلقه واژینال به مدت سه هفته در جای خود می ماند. بعد از سه هفته، با قلاب کردن انگشت تان حلقه را بیرون بکشید. سپس یک هفته بدون حلقه باشید که این معمولا همزمان با شروع قاعدگی تان خواهد بود. بعد از دقیقا یک هفته، یک حلقه ی جدید وارد واژن کنید.

به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری ، ۹۱ درصد است.

عوارض جانبی استفاده از حلقه واژینال

برخی از زنان دچار این عوارض می شوند اما تدریجا بدن شان سازگاری پیدا خواهد کرد. از عوارض جانبی متداول این روش پیشگیری از بارداری می توان خونریزی بین دو قاعدگی، حساس شدن سینه ها، تهوع و استفراغ، تغییر میل جنسی و حساسیت واژن را نام برد.

از عوارض بسیار نادر استفاده از حلقه واژینال هم می توان لخته شدن خون، حمله قلبی، سکته مغزی، افزایش فشار خون، تومورهای کبدی، سنگ صفرا و زردشدن پوست یا چشم را نام برد.

کاهش گرفتگی های قاعدگی، کاهش درد و ناراحتی های قاعدگی و کم هزینه بودن آن از امتیازات این روش پیشگیری از بارداری هستند. عدم محافظت در برابر بیماری های آمیزشی و عوارض جانبی هم از معایب این شیوه هستند.

چسب ضدبارداری

چسب ضدبارداری نیز یک روش هورمونی برای پیشگیری از بارداری است. این چسب، نازک و بژرنگ است، مانند باند زخم و حاوی همان هورمون هایی است که در قرص های ضدبارداری وجود دارد.

شیوه ی استفاده از چسب ضد بارداری

این چسب روی پوست بکار رفته و یک هفته در جای خود می ماند و کاربرد بسیار راحتی هم دارد. می توانید این چسب را روی باسن، شکم، بالای بازو و یا کمرتان بچسبانید. در قسمتی که می خواهید این چسب را بکار ببرید و اطراف آن، از کرِم و لوسیون و … استفاده نکنید. این چسب تا سه هفته، هر هفته باید تعویض شود و یک هفته هم از چسب استفاده نکنید.

به گزارش نبض ما، چسب ضدبارداری حاوی استروژن و پروژستین است که با حبس تخمک ها در تخمدان ها و غلیظ کردن ترشحات رحم، مانع بارداری می شود.

عوارض جانبی استفاده از چسب ضدبارداری

برخی از خانم ها ممکن است بدن شان دچار عوارضی بشود اما معمولا به مرور زمان سازگاری پیدا می کنند. عوارض جانبی رایج ناشی از استفاده از این چسب ها شامل، خونریزی بین دو قاعدگی، حساس شدن سینه ها، تهوع و استفراغ، تغییر میل جنسی و حساسیت پوستی می شود.

این چسب ها ندرتا منجر به عوارض جدی می شوند اما برخی از این عوارض شامل لخته شدن خون، حمله ی قلبی، سکته ی مغزی، افزایش فشار خون، تومورهای کبدی، سنگ صفرا و زرد شدن پوست یا چشم است. فراموش نکنید که بروز این مشکلات بسیار نادر هستند.

به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این شیوه پیشگیری از بارداری ، ۹۱ درصد است. کاهش گرفتگی های قاعدگی، کاهش درد و ناراحتی های قاعدگی، نیاز به استفاده تنها یک بار در هفته و کم هزینه بودن آن از امتیازات استفاده از چسب ضدبارداری است.

عدم حافظت در برابر بیماری های آمیزشی، عوارض جانبی و نیاز به ویزیت و تجویز پزشک هم از معایب این شیوه پیشگیری از بارداری است.

آمپول ضد بارداری

تزریق هورمونی به نام دپوپروورا می تواند تا سه ماه از بارداری جلوگیری کند. پزشک، هر ۱۲ هفته آمپول دپوپروورا را به کفل یا بازو تزریق می کند. هورمون موجود در واکسن ضدبارداری یعنی پروژستین در بدن فعال شده و مانع بارداری می شود. این دارو جلوی حرکت تخمک ها از تخمدان ها را گرفته و ترشحات رحمی را غلیظ تر می کند. به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این شیوه پیشگیری از بارداری ، ۹۴ درصد است.

عوارض جانبی استفاده از واکسن ضدبارداری

بعضی از زنان دچار عوارض جانبی می شوند اما به مرور زمان بدن شان سازگاری پیدا خواهد کرد. از عوارض متداول این شیوه پیشگیری از بارداری می توان خونریزی نامنظم، حساس شدن سینه ها، تغییر اشتها یا افزایش وزن، افسردگی، ریزش مو یا افزایش موی صورت و بدن، سردرد، تهوع، تغییر میل جنسی و حساسیت واژن را نام برد.

از امتیازات این شیوه نیاز به تزریق فقط هر ۱۲ هفته، استروژن نداشتن و کم هزینه بودن و اثرگذاری است. به گزارش نبض ما، عدم مراقبت در برابر بیماری های آمیزشی و عوارض جانبی نیز از معایب این روش است.

ایمپلنت ضدبارداری (ایمپلانون و نکسپلانون)

یکی دیگر از روش های پیشگیری از بارداری ، ایپملنت ضدبارداری حاوی همان هورمونی است که در واکسن ضدبارداری وجود دارد. ایمپلانون و نکسپلانون، برندهای این ایمپلنت هستند. هورمون پروژستین موجود در ایمپلنت، در بدن فعال شده و اجازه ی حرکت تخمک ها را از تخمدان ها نمی دهد.

این ایمپلنت کوچک است؛ وسیله‌ ای به اندازه یک چوب کبریت که زیر پوست بالای بازو نصب می شود. پزشک، این قسمت را بازوی تان را بی حس کرده و ایمپلنت را جاگذاری می کند. بعد از چهار هفته یا هر زمانی قبل از این مدت که بخواهید، پزشک می تواند ایمپلنت را خارج کند.

Pros

دوام طولانی، خیلی موثر بودن و امکان استفاده در دوران شیردهی از مزایای این شیوه پیشگیری از بارداری است. عدم مراقبت در برابر بیماری های آمیزشی، هزینه بردار بودن در صورت نداشتن پوشش بیمه ای، خونریزی های نامنظم در ۶ تا ۱۲ ماه اول و احتمال طولانی کردن قاعدگی هم از معایب این روش است.

به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این شیوه پیشگیری از بارداری ، ۹۹.۹۵ درصد است.

آی یو دی (وسیله داخل رحمی)

آی یو دی یک ابزار کوچک و T شکل است که توسط پزشک، در رحم جاگذاری می شود و تا چند سال می تواند از بارداری جلوگیری کند. پاراگارد نام یک نوع آی یو دی است که دارای مس بوده و می توان تا ده سال آن را نگه داشت. سه نوع آی یو دی هورمونی وجود دارد. میرنا تا ۵ سال و اسکایلا و لیلتا تا ۳ سال موثر هستند. تمام انواع آی یو دی، بینهایت موثرند.

هم آی یو دی مسی و هم آی یو دی هورمونی با جلوگیری از پیوند اسپرم و تخمک از بارداری پیشگیری می کنند. درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری ، ۹۹ درصد است.

با دوام بودن، کاهش گرفتگی های قاعدگی و کاهش خونریزی های شدید قاعدگی از مزایای این شیوه است. عدم محافظت در برابر بیماری های آمیزشی، نیاز به ویزیت پزشک و هزینه بردار بودن آن، احتمال درد خفیف هنگام وارد کردن وسیله، لکه بینی بین قاعدگی ها در سه تا ماه اول، بی نظمی قاعدگی در سه تا ش ماه اول (با میرنا یا اسکایلا)، خونریزی های بیشتر و گرفتگی های شدیدتر قاعدگی (با پاراگارد) و امکان لغزیدن از جای خود هم از معایب استفاده از آی یو دی است.

دیافراگم

دیافراگم به اندازه ی سایر شیوه های کنترل بارداری مورد استفاده نیست. دیافراگم از جنس نوعی لاستیک نازک درست شده است که در اطراف آن یک حلقه فنری و قابل انعطاف وجود دارد، این وسیله قبل از شروع رابطه، وارد واژن شده و روی دهانه ی رحم قرار می گیرد. وقتی دیافراگم سر جای خودش قرار می گیرد، دهانه ی رحم مسدود شده و اسپرم نمی تواند خودش را به تخمک برساند.

شیوه ی استفاده از دیافراگم

وارد کردن دیافراگم به راحتی استفاده از کاندوم نیست اما با تمرین می توان در این کار به مهارت رسید. ابتدا دست های تان را با آب و صابون بشویید، حدود یک قاشق از اسپرم کش را داخل کاپ آن بریزید.

در یک وضعیت راحت قرار بگیرید و با یک دست، لب‌های اندام تناسلی را از هم باز کنید و با دست دیگر لبه های دیافراگم را به هم فشرده کنید و تا بزنید، برای اینکه محکم تر گرفته شود می توانید انگشت نشانه را در مرکز دیافراگم تا شده قرار دهید. دیافراگم را تا جایی که ممکن است به سمت بالا و انتهای واژن فشار دهید. مطمئن شوید که گردنه رحم را مسدود کرده اید و لب های دیافراگم را پشت استخوان عانه قرار دهید.

نباید زودتر از شش ساعت بعد از رابطه اقدام به درآوردن کلاهک کنید، اگر از آخرین رابطه تان بیشتر از شش ساعت گذشته باشد، باید اسپرم کش بیشتری وارد واژن کنید. دیافراگم را بیشتر از ۲۴ ساعت باقی نگذارید. برای خارج کردن دیافراگم، دست ها را با آب و صابون بشویید، یک انگشت را وارد واژن کرده و لبه دیافراگم را محکم بگیرید، آن را به پایین و بیرون بکشید و خارج کنید، آن را با آب گرم و صابون شستشو دهید تا از عفونت جلوگیری شود.

به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری ، ۸۸ درصد است. از مزایای این روش می توان ارزانقیمت بودن، امکان استفاده در دوران شیردهی، تاثیر فوری و برگشت پذیری، حس نشدن توسط مرد و قابل استفاده ی مجدد بودن آن را نام برد. عدم مراقبت در برابر بیماری های آمیزشی، نیاز به پزشک جهت جا انداختن وسیله، عدم امکان استفاده در دوره ی قاعدگی، قراردادن آن سخت است، لزوم استفاده قبل از هر بار رابطه ی جنسی و عوارض جانبی اسپرم کش از معایب این شیوه هستند.

کلاهک رحم

کلاهک رحم، کوچک تر از دیافراگم است و روی دهانه ی رحم نصب می شود. کلاهک رحم مانند دیافراگم همراه با اسپرم کش استفاده می شود، ورودی رحم را مسدود کرده و مانع ورود اسپرم و جفت شدن آن با تخمک می شود.

شیوه ی استفاده از کلاهک رحم

ابتدا دست ها را با آب و صابون بشویید، یک چهارم قاشق اسپرم کش را در کلاهک ریخته و نصف قاشق اسپرم کش هم در ناحیه ی تا خورده ی کلاهک بین لبه و قسمت برآمده ی آن قرار دهید. در یک وضعیت راحت قرار بگیرید و مانند استفاده از دیافراگم بعد از گرفتن لبه های کلاهک و فشردن آن، کلاهک را از قسمت برآمده ی آن وارد واژن کنید، مطمئن شوید که گردنه ی رحم کاملا مسدود شده باشد.

کلاهک رحم باید حداقل شش ساعت بعد از رابطه داخل واژن بماند و اگر بیشتر از شش ساعت گذشته باشد و بخواهید مجددا رابطه جنسی برقرار کنید باید اسپرم کش بیشتری وارد واژن کنید. بیشتر از ۴۸ ساعت، کلاهک را باقی نگذارید. برای درآوردن کلاهک، دست ها را با آب و صابون بشویید و در حالت چمباتمه یا اسکوات قرار بگیرید، نوار مخصوص خارج کردن کلاهک را بگیرید و با حرکت چرخشی آن را خارج کنید. می توانید با انگشت تان، بخش برآمده ی کلاهک را فشار دهید تا مکِش آن را از بین ببرید و کلاهک را بیرون بکشید. کلاهک را با آب گرم و صابون شستشو دهید.

درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری ، ۸۸ درصد است. ارزانقیمت بودن، امکان باقی ماندن آن تا ۴۸ ساعت، حس نشدن آن توسط مرد و زن و امکان استفاده از آن در دوران شیردهی از مزایای این شیوه پیشگیری از بارداری است.
عدم محافظت دربرابر بیماری های آمیزشی، نیازبه به پزشک برای جا انداختن وسیله، عدم امکان استفاده در دوره ی قاعدگی، قرار دادن آن سخت است، لزوم استفاده قبل از هر بار رابطه و احتمال بروز عوارض جانبی به دلیل استفاده از اسپرم کش هم از معایب این روش است.

اسپرم کُش

اسپرم کش ها مواد شیمیایی هستند که با نابودی اسپرم، مانع بارور شدن تخمک می شوند. اسپرم کش در انواع مختلفی مانند فوم، کِرِم، ژل و یا نوارهای واژنی. اسپرم کش ها باید قبل از آمیزش، عمیقا وارد واژن شوند. اسپرم کش، گردنه ی رحم را مسدود کرده و جلوی حرکت اسپرم و رسیدن به تخمک را می گیرد. معمولا از اسپرم کش ها همراه با سایر متدهای پیشگیری از بارداری استفاده می شود و نه به تنهایی.

 درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری ، ۷۲ درصد است. امتیاز این روش این است که هزینه ی کمی دارد، کاربرش ساده است، مرد می تواند قبل از شروع رابطه ی جنسی به عنوان پیش نوازی آن را وارد واژن زن کند، در همه ی داروخانه ها در دسترس است و طی دوران شیردهی هم می توان از این روش استفاده کرد.
معایب این روش نیز عدم محافظت در برابر بیماری های آمیزشی، احتمال بهم ریختگی محیط، احتمال ایجاد حساسیت در آلت تناسلی مرد یا واژن و درصد اطمینان پایین در صورت کاربرد تنها است.

بستن لوله ها در زنان (توبکتومی)

بستن لوله ها یا توبکتومی یک شیوه ی موقت پیشگیری از بارداری برای زنانی است که مطمئن هستند در آینده قصد بارداری ندارند. بستن لوله ها یک فرایند جراحی است که لوله های رحم، بسته شده یا بریده می شوند تا تخمک ها وارد ناحیه ای که امکان تماس با اسپرم وجود دارد نشوند.

درصد اطمینان این روش پیشگیری از بارداری ، ۱۰۰ درصد است. بسیار موثر بودن و موقتی بودن آن از مزایای این روش است. عدم مراقبت در برابر بیماری های آمیزشی، نیاز به عمل جراحی، احتمال برگشت ناپذیر بودن و هزینه بردار بودن هم از معایب این شیوه است.

کاندوم زنانه

دنبال راهی برای بهبود کیفیت رابطه ی جنسی و مطمئن بودن این رابطه هستید؟ کاندوم زنانه، وسیله ‌ای پلاستیکی و کیسه مانند است که قبل از شروع رابطه، در داخل واژن قرار گرفته و باعث تحریک جنسی هم می‌ شود. کاندوم زنانه، حلقه‌ های انعطاف پذیری در هر دوسر دارد که می ‌تواند حین رابطه، تحریک پذیری کلیتوریس را بیشتر کند.

شیوه ی استفاده از کاندوم زنانه

کاندوم زنانه را می تواند از ۸ ساعت پیش از شروع رابطه وارد واژن کرد، کاربرد ساده ای دارد و مرد می تواند به عنوان پیش نوازی این کاندوم را در جایش قرار دهد. قبل از وارد کردن این کاندوم، ابتدا نرم کننده یا اسپرم کش را به قسمت بیرونی سر‌ِ بسته‌ ی آن بزنید. دو سر حلقه را در سر‌‌ِ بسته ی آن بگیرید و مانند تامپون وارد واژن کنید. حلقه ی درونی را تا جایی که ممکن است به جلو فشار دهید تا به گردنه ی رحم برسد.

حلقه ی بیرونی باید حدود دو سانتیمتر بیرون از واژن آویزان باشد، در واقع حلقه ی بیرونی، کاندوم را در واژن نگه می‌ دارد و اسپرم نمی تواند وارد کانال واژن شود.

اگر احساس کردید کاندوم حرکت می‌ کند نگران نشوید چون طبیعی است. اگر آلت مرد بین کاندوم و واژن قرار گرفت و یا اگر حلقه ی بیرونی، وارد واژن شد باید حتما رابطه را متوقف کنید. بعد از انزال، دو طرف حلقه ی بیرونی را فشار دهید تا منی از آن بیرون نریزد و سپس به آرامی کاندوم ر ا از واژن خارج کنید و دور بیندازید.

به گزارش نبض ما، درصد اطمینان این شیوه پیشگیری از بارداری ، ۷۹ درصد است. محافظت در برابر بیماری های آمیزشی، کاربرد ساده و راحت، ارزانقیمت بودن، و تحریک کلیتوریس امتیازات استفاده از کاندوم زنانه است. موثر نبودن به اندازه ی سایر متدهای پیشگیری، احتمال ایجاد حساسیت در واژن و بخش بیرونی اندام تناسلی زن و آلت تناسلی مرد، کاهش حس تماس حین رابطه و احتمال ایجاد سر و صدا حین رابطه از معایب این روش است.