قرنیه نازک از عیوب انکساری چشم بوده و کمتر علت آن را می توان به لنز نسبت داد. دسته ای از روش‌های اصلاح عیوب انکساری وجود دارد که بر خلاف روش‌های قبلی بر روی قرنیه انجام نمی‌شود. این روش‌ها شامل قرار دادن لنز داخل چشمی در بیماران دچار نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم بسیار شدید می‌باشد که کاندید مناسبی برای لیزر یا لیزیک نمی‌باشند. همچنین در بیمارانی که دچار نازکی قرنیه می‌باشند از این روش‌ها برای اصلاح عیوب انکساری با مقادیر کمتر هم استفاده می‌گردد. در افرادی که قرنیه‌های نازک دارند و ضخامت مرکزی زیر ۵۰۰ میکرون است یا در بعضی از بیماری‌های سطح قرنیه نمی‌توان از روش جراحی لازک و لیزیک استفاده کرد. در مورد کاشت لنز با توجه به ضخامت قرنیه و شرایط چشم ، تشخیص تنها توسط پزشک معالج امکان پذیر است.

علائم خشکی چشم پیشرفته تر از علائم شما هستند و به نظر نمی رسد خشکی چشم درست تشخیص داده شده باشد لیکن علائم و علل خشکی چشم را ذکر میکنیم. به طور کلی هر عاملی که باعث کاهش تولید یا تغییر کیفیت اشک شود، می‌تواند منجر به بروز خشکی چشم شود. مهمترین عوامل ایجاد خشکی چشم عبارتند از : • بالارفتن سن: با بالا رفتن سن مقدار ترشح لایه آبکی اشک کم می‌شود. به علاوه همانطور که در افراد مسن چربی پوست کمتر و پوست خشک می‌شود، در چشم نیز میزان ترشح چربی کمتر می‌شود و در نتیجه مقدار تبخیر لایه آبکی زیاد می‌شود. کاهش تولید و افزایش تبخیر لایه آبکی اشک باعث ایجاد خشکی چشم در اکثر افراد مسن می‌شود. • عوامل محیطی: در محیطهای گرم و خشک میزان تبخیر لایه آبکی اشک زیاد می‌شود. همچنین قرار گرفتن در معرض باد شدید و یا هوای سرد و خشک ارتفاعات می‌تواند باعث بدتر شدن خشکی چشم شود. استفاده از وسایل گرمازا (مثل بخاری و شومینه) و قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و دود (به خصوص دود سیگار) از عواملی است که باعث تشدید خشکی چشم می‌شود. • کار چشمی طولانی مدت: پلک زدن متناوب برای پخش شدن لایه اشک بر روی چشم ضروری است. در مواردی که فرد برای مدت طولانی به چیزی خیره شود و پلک نزند (مثلاً در موقع کار با کامپیوتر، تماشای تلویزیون یا مطالعه) علائم خشکی چشم بدتر می‌شود. • داروها: بسیاری از داروهای معمولی می‌توانند باعث کم شدن ترشح اشک و ایجاد خشکی چشم شوند. مهمترین این داروها ، داروهای ضد فشار خون، داروهای سرماخوردگی (آنتی هیستامینها)، داروهای ضد افسردگی، داروهای قلبی، قرصهای جلوگیری از بارداری، قطره‌های چشمی (به خصوص داروهایی که برای درمان گلوکوم استفاده می‌شوند) می‌باشند. • تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی به علت تغییر در چربی لایه اشکی می‌توانند باعث خشکی چشم شوند. یائسگی، بارداری و قرصهای جلوگیری از بارداری به علت تغییرات هورمونی خشکی چشم را تشدید می‌کنند. • بیماریها: بیماریهای مختلف مثل (کم‌کاری تیروئید|بیماریهای تیروئید)) و برخی از بیماریهای سیستم ایمنی (مثل شوگرن و لوپوس ) می‌تواند باعث ایجاد خشکی چشم شود. • مشکلات تغذیه‌ای: کمبود ویتامین A می‌تواند به موارد شدید و خطرناک خشکی چشم منجر شود. التهاب لبه پلکها (بلفاریت): این بیماری با تغییر در چربی لایه اشکی باعث بدتر شدن خشکی چشم می‌شود. • بسته نشدن پلکها: در صورتی که به علت مشکلات ساختاری پلکها درست بسته نشود مقدار تبخیر اشک زیاد می‌شود و خشکی چشم ایجاد می‌شود (مثلا در بیماری فلج بل). بعلاوه در مواردی که به علت مشکلات عصبی (مثلاً پارکینسون) فرد کمتر در حالت عادی پلک بزند خشکی چشم ایجاد می‌شود. • استفاده از لنزهای تماسی: استفاده از لنز تماسی یکی از علل شایع خشکی چشم است. لنزهای تماسی مثل یک اسفنج لایه آبکی اشک را جذب می‌کنند و باعث خشکی چشم می‌شوند. بعلاوه استفاده از لنز تماسی باعث کم شدن حس قرنیه و کاهش پلک زدن می‌شود و در نتیجه تولید و پخش شدن اشک را با مشکل مواجه می‌کند. گرچه این بیماری خشکی چشم نامگذاری شده است، اما در اکثر مواقع فرد مبتلا احساس نمی‌کند که چشمش خشک شده، بلکه بیشتر افراد از سوزش و خارش و گاهی اشک‌ریزش چشمها شاکی هشتند. شایعترین علائم خشکی چشم عبارتند از: سوزش و خارش چشمها ، احساس وجود جسم خارجی (شن ریزه) در چشمها ، تاری دید که با پلک زدن برطرف می‌شود، قرمزی چشمها ، درد و اشکال در حرکت پلکها ، حساسیت به نورهای شدید ، اشک‌ریزش بیش از حد و عدم تحمل لنز تماسی. درمانهای دارویی • قطره‌های اشک مصنوعی: قطره‌های اشک مصنوعی شایعترین داروهایی هستند که در درمان خشکی چشم به کار می‌روند و معمولاً علائم خشکی چشم را برطرف می‌کنند. در موارد خفیف و متوسط، معمولاً روزی 4-3 بار استفاده از قطره اشک مصنوعی برای رفع علائم کافی است. برخی از انواع قطره‌های اشک مصنوعی به سرعت از داخل چشم شسته می‌شوند و برای مدت کوتاهی علائم را برطرف می‌کنند. برخی از انواع قطره‌ها چسبندگی بیشتری دارند و مدت بیشتری در چشم می‌مانند و اثر آنها تا چندین ساعت پایدار می‌ماند. در ساخت برخی از قطره‌های اشک مصنوعی از مواد محافظ استفاده می‌شود. در برخی از افراد این مواد محافظ باعث تحریک و بدتر شدن علائم چشمی می‌شود. بنابراین به خصوص اگر قطره اشک مصنوعی را مکرراً (بیشتر از 4 بار در روز) استفاده می‌کنید با مشورت با پزشک قطره‌ای را استفاده کنید که فاقد مواد محافظ باشد. • پمادهای چشمی: در مواردی که علائم خشکی چشم در موقع خواب هم وجود داشته باشد، پمادهای ساده چشمی قبل از خواب تجویز می‌شود. این پمادها باعث چرب و مرطوب شدن سطح چشم می‌شود. استفاده از پماد در طول روز توصیه نمی‌شود چون علاوه بر آنکه باعث تاری دید می‌شود اثر قطره‌های اشک مصنوعی را نیز کم می‌کند. • آنتی‌بیوتیک خوراکی: در مواردی که التهاب لبه پلکها و غدد چربی در ایجاد خشکی چشم نقش داشته باشد گاهی استفاده از آنتی‌بیوتیکهای خوراکی، می‌تواند به بهبود علائم کمک کند. • استفاده از شامپو بچه: در مواردی که التهاب پلکها باعث ایجاد خشکی چشم شده باشد، شستشوی لبه پلکها با شامپو بچه رقیق شده با برداشتن چربی اضافه به بهبود علائم کمک می‌کند. درمانهای جراحی در موارد نسبتاً شدید خشکی چشم ممکن است با اقدامات فوق بهبود کافی ایجاد نشود در این موارد استفاده از روشهای جراحی برای بهبود خشکی چشم ضروری است: • بستن سوراخهای خروج اشک: در این روش سوراخهای خارج کننده اشک از چشم به صورت موقت یا دائمی بسته می‌شوند. این روش باعث باقی ماندن اشک در چشم و مرطوب ماندن چشم می‌شود. • بستن پلکها: در مواردی که فلج پلکها یا اشکالات ساختمانی پلکها باعث باز ماندن چشم و تبخیر اشک شود، با بستن موقتی بخشی از پلکها می‌توان سطح تبخیر اشک را کمتر کرد. • پیوند قرنیه: در مواردی که خشکی چشم شدید باعث ایجاد کدورت یا زخم قرنیه شده باشد، ممکن است برای کمک به بهبود دید نیاز به جراحی پیوند قرنیه باشد. البته نتیجه پیوند قرنیه در این موارد معمولاً چندان خوب نیست. خشکی چشم و لیزیک • وجود خشکی چشم می‌تواند نتیجه اعمال جراحی اصلاح دید (مثل لیزیک) را تحت تأثیر قرار دهد. معمولاً در صورت وجود خشکی چشم، ترمیم قرنیه پس از عمل جراحی با تأخیر انجام می‌شود. همچنین در افراد مبتلا به خشکی چشم احتمال ایجاد عارضه پس از جراحی چشم بیشتر است. بعلاوه پس از انجام جراحی لیزیک معمولاً علائم خشکی چشم بدتر می‌شود. بنابراین در صورتی که علائم خشکی چشم را دارید و قصد دارید عمل لیزیک انجام دهید حتماً در این مورد با پزشک مشورت کنید. توصیه‌های کلی • در طول روز مایعات کافی بنوشید. این امر به مرطوب نگه داشتن بافتهای بدن و از جمله سطح چشم کمک می‌کند. • در مواقعی که کار چشمی طولانی مدت انجام می‌دهید، سعی کنید به صورت ارادی پلک بزنید. به صفحه مانیتور، تلویزیون یا کتاب خیره نشوید. هر 5 تا 10 دقیقه یک بار برای چند ثانیه پلکها را ببندید. • از قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، یا دود سیگار پرهیز کنید. در محیطهای خشک و در هوای طوفانی حتی الامکان از عینک (آفتابی یا طبی) استفاده کنید. • در فصول سرد سال که از وسایل گرمازا در داخل منزل استفاده می‌کنید از دستگاه بخور برای مرطوب نگه داشتن فضای اتاق استفاده کنید. • چشمها را نمالید. مالیدن چشمها باعث تحریک بیشتر و بدتر شدن علائم می‌شود. • از عواملی که باعث بدتر شدن علائم می‌شود پرهیز کنید.

زایمان طبیعی موجب فشار بر کلیه اعضای بدن می شود لذا اگر ضعفی در سیستم بینایی وجود داشته باشد موجب افزایش فشار بر رگ ها در نتیجه شبکه چشم شده و در اصطلاح نمره چشم بالا می رود. به طور معمول حاملگی باعث ضعیف شدن مجدد چشم ها نمی شود ممکن است تغییراتی در نمره چشم به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد شود که قاعدتا بعد از حاملگی به حالت اولیه باز می گردد. هدف از انجام OCT برا چشم شما ، تشخیص ضایعات شبکیه بوده است مه متاسفانه کدورت چشمی یا ویتره چشمی تشخیص داده شده است. درمان بستگی به ناحیه فراگیری ، شدت و موارد مشابه دارد و عموما در موارد خفیف با گذشت زمان و برخی داروها رفع می گردد. باید توجه داشت در صورت پیشرفت انجام جراحی ضروری می باشد.

برای شروع بحث لازم است که انواع لکه های رنگی که در روی دندان ممکن است مشاهده کنیم را نام ببریم: 1- یکسری از تغییر رنگ‌ها بر روی دندان در واقع پوسیدگی هایی هستند که معمولاً به صورت سیاه رنگ مشاهده می شود و در حالت‌های پیشرفته به صورت حفره در می آیند و در نهایت به پیشرفت پوسیدگی دندان درد شروع می شود. یک راه تشخیص قطعی این تغییر رنگ‌ها این است که در پوسیدگی های پیشرفته در دندان حفره ایجاد می شود. برخلاف جرم که معمولاً بر روی دندان می نشیند و حجم اضافی را اشغال می کند. 2- یکسری از تغییر رنگها در ساختمان خود دندان وجود دارند و معمولاً این تغییر رنگها دائمی بوده و با جرم گیری از بین نمی رود. در ضمن با تراش آن معمولاً در زیر هم همین لکه ها را دارد و این تغییر رنگها یا ناشی از مصرف دارو در زمان رشد جوانه دندان، یا ناشی از نقص تکاملی دندان ها و کمبود املاح مختلف در زمان تشکیل دندان و یا ناشی از افزایش فلوراید آب مصرفی و ... می باشد. 3- نوع سوم تغییر رنگها ناشی از موادی است که به طور معمول مصرف می کنیم و رسوباتی که بر روی دندان تشکیل می شود. این رسوبات یا به صورت رنگدانه هستند و یا به صورت جرم که بحث اصلی ما را تشکیل می دهد. این جرم ها بخوبی با جرم گیری از بین می روند. و همین جرم ها هستند که لثه را تخریب کرده و در نهایت باعث لق شدن دندانها می شود بدون اینکه خود دندان مشکلی داشته باشد. بزاق ما به طور معمول دارای املاح زیادی است که قدرت رسوب کردن را دارند. این املاح معمولاً در جاهایی که با غذا و مسواک کمتر در تماس است رسوب می کنند. رسوب این املاح همراه است با ایجاد بستر مناسب برای جایگزینی میکروبهایی که به طور طبیعی در دهان وجود دارد و رشد و تکثیر آن ... اضافه شدن پروتئین های موجود در غذا و بزاق و همچنین لاشه سلولهای مرده بافت های مختلف دهان در مجموع باعث افزایش حجم این رسوبات شده وبه مرور جرم تشکیل می شود و در دهان قابل مشاهده می شود. چیزی که مهم است این است که ما معمولاً مقدار کمی از جرم تشکیل شده را می توانیم مشاهده کنیم و قسمت عمده این جرم با تخریب لثه در زیر لثه تخریب شده جایگزین شده و از دید مستقیم ما پنهان می ماند و مسئله مهمتر اینکه این جرم های تشکیل شده پر از میکروبهای مختلف است و با مسکواک زدن هم تمیز نمی شود و این میکروبها بین 20 الی 40 درصد جرم تشکیل شده را تشکیل می دهد و افت چسبنده لثه را که محکم به دندان چسبیده را بمرور تخریب کرده و بافت نگهدارنده حیاتی لثه را تخریب کرده و باعث سست شدن پایه های دندان می شود. پس نتیجه می گیریم که با جرم گیری و تمیز کردن این جرم های تشکیل شده بر روی دندان از روند تخریب لثه جلوگیری کنیم. چنانکه در قسمت اول این بحث ذکر شد جرم های تشکیل شده بر روی دندان به مرور باعث آزردگی لثه شده و خود جایگزین می شود. این امر چون به مرور اتفاق می افتد و بیمار متوجه عقب نشینی لثه نمی شود و لثه ای که عقب نشینی کرده با جرم گیری جایگزین می شود و فضای خالی که بین دندانها در اثر عقب نشینی لثه هم که ایجاد می شود از دید بیمار پنهان می ماند. موقعی که بیمار برای جرم گیری مراجعه می کند وقتی این جرم ها را تمیز می کنیم لثه تحلیل رفته در معرض دید بیمار قرار می گیرد و چنین احساسی بدست می دهد که جرم گیری باعث از بین رفتن لثه شده است؟ و بقول خودشان هم لثه پایین رفته و هم لای دندانها باز شده. در صورتی که تمام این اتفاقات قبلاً صورت گرفته بوده و لی از دید بیمار پنهان بود. دو مسئله هم چنین افکاری را تشدید می کند: اول اینکه موقع جرم گیری در هر صورت خونریزی اتفاق می افتد و این امری طبیعی است ولی بیمار این امر را دلیل صدمه دیدن لثه هایش می داند و فکر می کند همین خونریزی ها به علت کنده شدن لثه ها از روی دندان است. دومین مسئله این است که موقعی که جرم به ضخامت کافی روی دندان می نشیند مانع رسیدن سرما و گرما به دندان می شود و به طور طبیعی که دندانهای ما در معرض سرما و گرمای متعادلی در محیط دهان واقع است با وجود این جرمها و عدم رسیدن سرما و گرما به دندان، دندان به مرور حساسیت خود را از دست داده و موقعی که با جرمگیری این جرمها را پاک می کنیم ناگهان دندان در معرض سرما و گرما قرار می گیرد و بیمار تفسیر غلط خود را تکمیل می کند که چون دندانم تراشیده شده به آب سرد و گرم هم حساس شده، جرم گیری کردم لثه هایم پایین رفت. بین دندانهایم فاصله افتاد، دندانم تیر می کشدو ... مجموع این افکار بیمار را به این نتیجه می رساند که جرم گیری دندان را خراب می کند. چند نکته در مورد جرم گیری: 1- حتماً سالی یک بار جرم گیری را در برنامه بهداشتی خود قرار دهید. 2- مطمئن باشید که با دقت در صحیح مسواک زدن ، تشکیل جرم به حداقل خواهد رسید. 3- اگر موقع مسواک زدن دیدید که از ناحیه ای از لثه هایتان خون می آید، بدانید که آن ناحیه دچار مشکل است و به دندانپزشک خود مراجعه کنید. ناحیه ای که خون می آید بیشتر مسواک بزنید و از خونریزی آن نترسید. مطمئن باشید با خوب مسواک زدن و بیشتر مسواک زدن آن ناحیه خونریزی خیلی کاهش پیدا خواهد کرد . 4- در صورتی که جرم زیادی داشتید و بعد از جرم گیری دندانهایتان به سرما و گرما حساس شده زیاد نگران نباشید به مرور رفع خواهد شد. 5- بعد از جرم گیری حتماً از دهانشویه مناسب استفاده نمایید تا در بهبود زخمهای به جا مانده از جرم موثر افتد. استفاده مداوم از دهانشویه ها زیاد توصیه نمی شود و یک هفته بعد از جرم گیری می توانید استفاده از دهانشویه را قطع نمایید. 6- هیچ آنتی بیوتیکی قبل و بعد از جرمگیری نیاز نیست. در موارد خاص حتماً دندانپزشکتان تجویز خواهد کرد.

باتوجه به اینکه شما جزئیات مورد نیاز از جمله سن را ذکر نکرده اید ما پاسخ عمومی را برای شما قرار میدهیم. مراحل عمل جراحی فک(اورتوگناتیک): *آماده سازی قبل از عمل در این فاصله متخصص ارتودنسی وسایل مخصوصی را روی دندانهای بیمار می گذارد. اگر لازم باشد دندانی برداشته شود در این زمان انجام میشود. ( خصوصاً دندان عقل فک پائین ) بوسیله ارتودنسی ارتباط بین دندانهای بالا با فک بالائی و دندانهای پائین با فک پائینی اصلاح میشود. که ممکن است تا هنگام جراحی این مرحله کامل نشود و تکمیل آن به بعد از عمل جراحی موکول گردد. *چند هفته قبل از جراحی 1 ـ در این زمان متخصص ارتودنسی ، سیمهای فلزی مخصوصی را روی دندان بیمار می چسباند . این وسایل جهت کمک به نگهداری فک در موقعیت مناسب بعد از جراحی میباشد. 2 ـ در این مرحله عکس فتوگرافی جدید ، عکس رادیولوژی جدید و انجام فیلمبرداری از بیمار انجام میشود. 3 ـ چند روز قبل از جراحی ، مصاحبه نهایی ، معاینه و پرسش و پاسخ نهایی بیمار و پزشک انجام میشود. کارهای معمول در بیمارستان قبل از جراحی: 1)بهتر است بیمار صبح زود در بیمارستان حاضر باشد و کارهای مربوط به پذیرش را انجام دهد. 2)در موقع تعیین شده بیمار به اتاق عمل منتقل می گردد. 3)بیمار بعد از اتمام عمل جراحی به مدت یک تا دو ساعت در بخش خاصی به نام اتاق ریکاوری تحت نظر قرار می گیرد. 4)بعد از اطمینان از حال عمومی بیمار ، او به اتاق خود در بخش منتقل میگردد. 5)بیمار دو تا سه روز بعد از بیمارستان مرخص میشود. زمان ترخیص بسته به حال عمومی بیمار ، مقدار تورم و تحمل رژیم مایعات و در کل با نظر جراح پلاستیک میباشد. 6)داروها و توصیه های لازم هنگام ترخیص انجام میگردد. افراد تشکیل دهنده تیم جراحی فک یا همان ارتوگناتیک : 1)متخصص ارتودنسی و دستیار 2)فوق تخصص جراحی پلاستیک و دستیار 3)متخصص بیهوشی 4)پرسنل اتاق عمل 5)پرستاران بخش جراحی خطرات و عوارض جزء جدایی ناپذیر تمام درمانهای جراحی و یا غیرجراحی میباشد و باید سود و ضرر درمان ارزیابی شود. جراحی به بیمارانی که شدیداً از عوارض یا خطرات احتمالی هراس دارند توصیه نمیشود. به هر حال بیمار باید از خطرات احتمالی در جراحی فک آگاه باشد که شامل موارد زیر میباشد. 1)درد و ناراحتی بعد از جراحی که البته نسبت به سایر جراحی های شکم یا سزارین یا حتی آپاندیسیت کمتر می باشد. 2)تورم صورت 3) خونریزی ، به علت اینکه برش داخل دهان میباشد ، امکان پانسمان وجود ندارد و خونریزی مختصر طبیعی است. 4)عفونت : در جراحی فک عفونت نادر است و درصورت ایجاد به راحتی قابل درمان میباشد. 5)آسیب به لثه یا دندانها که این مورد هم خوشبختانه نادر است 6)کاهش حس صورت بعد از جراحی به علت دستکاری یا کشش اعصاب شایع میباشد و در اکثر موارد موقتی و گذراست. بی حسی در اعمال جراحی فک بالا اطراف لب فوقانی و بینی است و در فک پائین بی حسی در لب پائین و چانه میباشد. به هرحال این بی حسی به کاهش درد بیمار کمک نموده و معمولاً در عرض چند هفته برطرف میشود. در بعضی موارد ممکن است این بی حسی دائمی شود. 7)خطرات بیهوشی مدت بهبودی: مدت بهبودی بسته به سن و وسعت عمل دارد. بهبودی کامل سه تا چهار هفته است ولی بیمار بعد از دوهفته احساس بهبودی قابل توجهی می نماید. در بیشتر بیماران که تحت عمل جراحی فک قرار می گیرند نیاز به بستن فک با سیم نمیباشد و با این کار حرکت فک بلافاصله بعد از عمل ممکن است .ولی استفاده از باندهای کشی جهت کمک به اینکه فک در موقعیت طبیعی قرار گیرد مرسوم است.استفاده از باندهای کشی اجازه صحبت ، نوشیدن ، خوردن و تمیزکردن دهان و دندانها را به بیمار میدهد. در چند روز اول رژیم مایعات و یا سوپ صاف شده ارجح است. از روز هفت تا هفته دوم رژیم بیمار شامل غذای نرم مثل کته پلو ، تخم مرغ له شده که نیاز به جویدن ندارند ، میباشد.بعد از هفته دوم به تدریج ماهی له شده ، قطعات کوچک گوشت له شده و یا مرغ له شده میباشد. در ضمن رژیم غذایی اکثر بیماران بعد از هفته ششم تقریباً طبیعی میشود. ورزش کردن یا فعالیت حرکتی بیمار بعد ازعمل: در چند روز پس از عمل بیمار بهتر است فعالیت خود را محدود نماید ، معمولاً راه رفتن آرام در داخل خانه توصیه میشود. بعد از ده روز فعالیتهای محدود شامل رفتن به مدرسه یا دانشگاه و یا حضور در محل کار امکان پذیر است که البته به وضعیت بیمار و وسعت عمل این زمان متغیر است. انجام فعالیت های ورزشی سنگین بهتر است بعد از چند ماه و طبق صلاحدید پزشک باشد. چندین دلیل برای انتخاب جراحی فک به همراه ارتودنسی جهت اصلاح عدم تطابق دندانی ـ فکی وجود دارد که به ترتیب زیر است : ۱) وقتی درمان ارتودنسی به تنهایی نتواند مشکل را اصلاح کند مثل موارد زیر: الف- ناهنجاری های مادرزادی فک وصورت ب ـ اختلال در رشد فک ها ج ـ سابقه ضربه قبلی که به علت شکستگی فک ها اختلال تطابق بوجود آمده است. ۲) جهت بهبود عملکرد فک : با عمل جراحی فک علاوه بر ارتودنسی و نتیجه بهتر زیبایی ، عملکرد فک که شامل جویدن غذا و صحبت کردن هم میباشد بهبود می یابد. ۳) برای افزایش نتیجه طولانی مدت ارتودنسی جراحی فک لازم است . در بسیاری از موارد درمان ارتودنسی به تنهایی ، نتیجه قابل قبول به صورت موقتی میباشد. وقتی که مشکلات دندانی به علت انبورمالیتی زمینه ای در فک ها میباشد ممکن است موقعیت دندانها پس از ارتودنسی به حالت قبل برگردد. جراحی فک ها باعث افزایش نتیجه طولانی مدت میگردد. ۴) جراحی فک باعث کاهش زمان درمان میشود. در بعضی از موارد هم می تواند ارتودنسی به تنهایی انجام داد و هم ارتودنسی به همراه جراحی فک . ترکیب جراحی فک به همراه ارتودنسی با حرکت دادن استخوانهای فک به موقعیت مناسب زمان درمان را به صورت قابل ملاحظه ای کوتاه میکند. ۵) جراحی فک علاوه بر اصلاح موقعیت دندانها باعث بهبود ظاهر صورت هم میگردد. ۶) جراحی فک به خصوص در موارد جلوآوردن فک پائین باعث بهبود تنفس میگردد. بسیاری از بیماران و افرادی که دچار کوچکی و کمبود رشد فک پائین هستند از مشکلات تنفسی در موقع خواب به صورت قطع متناوب نفس رنج می برند . مشکلات تنفسی هنگام خواب باعث خستگی در روز ، افزایش احتمال سکته مغزی و افسردگی میگردد. ۷) جراحی فک باعث بهترشدن صحبت کردن میشود. اصلاح موقعیت فک و دندانها باعث اثر مثبت روی گفتار و نوع تلفظ کلمات میگردد. عمل جراحی فک و ارتودنسی به همراه گفتاردرمانی در بعضی مواقع لازم است . ۸) جراحی فک باعث بهبود درد مفصل فک میشود. بیمارانی که از درد در مفصل فک و یا عضلات فک شاکی هستند بعد از بهبود موقعیت فک احساس بهبود درد میکند. پیشنهاد من به شما این است که بدون وسواس زیبایی بینی خود این عمل را انجام داده و مطمئن باشید این عمل موجب زیباتر شدن شما می شود ودر 99درصد مواد تاثیر منفی بر صورت(بهم ریختن صورت) "ندارد"

علل تعویق یا قطع قاعدگی: • استرس • بیماری مانند تنبلی تخمدان که از علل شایع عقب‌ افتادن یا قطع قاعدگی می باشد • تغییر در مصرف دارو یا مصرف دارو های محرک قاعدگی • بر هم خوردن ساعت خواب • اضافه وزن • لاغری • اشتباه محاسباتی در زمان پریود • یائسگی • بارداری توصیه ما : از میان علل بالا مشکل خویش را مشخص و آن را اصلاح نمایید. در صورت تکرار تعویق یا عدم بروز پریود نیاز است برای تشخیص بیماری های تخمدان توسط پزشک متخصص زنان و زایمان معاینه گردید.

در مورد دندان قروچه دو نظریه وجود دارد؛ یکی اینکه می تواند در طولانی مدت به دندان ها آسیب برساند و دوم اینکه می تواند زندگی را به جهنم تبدیل کند. البته نه فقط برای فردی که دندان قروچه دارد بلکه مشکل اصلی متوجه کسی است که می خواهد در کنار چنین شخصی بخوابد. محققان علم پزشکی معتقدند، حدود ۲۰ درصد افراد، حین خواب، دندان ها را روی هم فشار می دهند یا آنها را روی هم می سایند. یکی از دلایلی که باعث شده این معضل علاقه مندان زیادی را در میان جوامع پزشکی پیدا کند، این است که هنوز درمانی برای آن پیدا نشده و کسی هم علت دقیق آن را درنیافته است. البته در مورد علت های آن نظریه های مختلف و زیادی وجود دارد. عده ای معتقدند که این مساله ارثی است. هرچند هنوز ژنی در رابطه با آن پیدا نشده است. از آنجا که دندان قروچه معمولا حین خواب رخ می دهد، بسیاری از افراد در مورد آن آگاهی ندارند. فقط ممکن است بعضی صبح ها از درد فکین یا دندان ها شکایت داشته باشند. دندان قروچه ای که هنگام خواب رخ می دهد معمولا به صورت فشاردادن دندان ها روی هم یا ساییدن آنها به هم است اما گاهی دندان قروچه در طول روز و هنگام بیداری رخ می دهد که معمولا واکنشی به یک تحریک خاص است مثلا موقع حرص خوردن. در این نوع دندان قروچه معمولا فرد دندان ها را روی هم فشار می دهد اما ساییدن آنها کمتر دیده می شود. در هر حال اگر شما هم جزو افرادی هستید که به طور معمول صبح ها با سردرد یا درد فک ها بیدار می شوید، احتمال دارد که در طول شب دندان قروچه داشته باشید. این مشکل در حدود ۲۰ ۱۰ درصد افراد دیده می شود و در بسیاری موارد هیچ گونه علامتی ندارد و فرد متوجه آن نمی شود و همسر وی آن را کشف می کند اما در بعضی موارد، وضعیت شدیدتر می شود و زندگی را برای فرد دشوار خواهد کرد. ● علایم دندان قروچه همان طور که گفته شد، دندان قروچه معمولا علامت مشخصی ندارد اما ممکن است فشار دندان ها به همدیگر به حدی باشد که بر سطح دندان ها اثر بگذارد و مینای دندان را از بین ببرد. از بین بردن مینای دندان، باعث افزایش حساسیت دندان ها، ترک خوردن دندان ها و حتی شکستگی آنها می شود. در دندان های عقبی هم گاهی باعث از بین رفتن برجستگی های روی سطح دندان ها می شود. البته در بعضی مواقع علایم دیگری هم دیده شوند مثلا سردرد، دندان درد، لق شدن دندان ها، تحلیل لثه، درد گردن، بی خوابی، زخم یا درد در قسمت گونه، گوش درد، صدا هنگام باز و بسته کردن فک، حساسیت شدید دندان ها و دندانه دارشدن زبان به خصوص در قسمت های کنار هم گاهی به چشم می خورند. ● انواع دندان قروچه در کل دو نوع دندان قروچه وجود دارد: ▪ نوع اولیه: زمانی که علت مشخص پزشکی برای بروز آن وجود ندارد. ▪ نوع ثانویه: زمانی که دندان قروچه با اختلالاتی مانند اختلالات روانی (اضطراب و افسردگی)، مصرف داروها (مانند داروهای ضدافسردگی) یا بعضی بیماری ها (مانند پارکینسون) یا آپنه تنفسی (اختلال در تنفس هنگام خواب) همراه است. در نوع ثانویه معمولا با درمان اختلال زمینه ای مشکل دندان قروچه هم حل می شود. البته در بعضی موارد، دندان قروچه به یک عادت تبدیل می شود و در این حالت با درمان و رفع مشکل زمینه ای باز هم این عادت از بین نخواهد رفت. ● علت ها و عوامل مداخله گر با وجودی که علت دقیق دندان قروچه هنوز مشخص نشده اما عوامل زیادی در رابطه با آن پیدا شده است: ▪ اختلالات خواب مانند آپنه تنفسی: قوی ترین ارتباطی که در رابطه با علت دندان قروچه پیدا شده، آپنه تنفسی حین خواب (OSA) است. این افراد در خواب، تنفس سختی دارند و خواب آنها معمولا با خروپف شدید، حرف زدن درخواب و قروچه دندان ها همراه است. ▪ اضطراب و استرس زیاد: در اغلب موارد از استرس شدید به عنوان عامل بروز دندان قروچه نام می برند که البته گاهی همراه با علت های دیگر است. مشخص شده افرادی که ناخن می جوند و عصبی هستند، بیشتر از دیگران در معرض بروز دندان قروچه هستند. ▪ علل دیگر: مصرف نوشابه های حاوی کافئین مانند کولاها، قهوه و شکلات، مصرف الکل زیاد، مصرف مواد مخدر یا روان گردان، سیگارکشیدن، بعضی بیماری ها مانند پارکینسون، وجود کرمک (در بچه ها). ● دندان قروچه در کودکان دندان قروچه در سنین ۴۰ ۲۰ سال بیشتر دیده می شود اما این مشکل فقط مختص بزرگسالان نیست. مشخص شده حدود ۲۰ ۱۵ درصد کودکان هم دندان قروچه دارند. البته این تخمین ها کاملا حدودی هستند چون در بسیاری موارد توسط والدین کشف نمی شوند. دندان قروچه در کودکان معمولا در دو دوره زمانی بیشتر دیده می شود؛ در زمان رویش دندان های شیری و زمان رویش دندان های دایمی. اغلب کودکان بعد از این دو دوره عادت دندان قروچه را از دست می دهند. در کودکان نیز همانند بزرگسالان، دندان قروچه بیشتر در موقع خواب دیده می شود و علت اصلی آن هم هنوز مشخص نیست اما در کودکان عواملی مانند تنفس دهانی، بزرگی لوزه، ابتلا به برخی بیماری ها، کمبود موادغذایی، آلرژی، کرمک، اختلالات غدد و عوامل روانی مانند اضطراب را دخیل می دانند. در یک تحقیق جالب مشخص شد که دندان قروچه در کودکان با افسردگی مادران آنها در دوره بارداری مرتبط است. یکی از مشخص ترین ارتباط ها، میان دندان قروچه و انسداد راه های هوایی فوقانی پیدا شده است. در کودکانی که لوزه های بزرگ دارند این لوزه ها با مسدودکردن راه های هوایی باعث اختلالات خواب و تنفس دهانی و بروز دندان قروچه می شود. در مطالعه ای که به تازگی انجام شده، شیوع دندان قروچه را قبل و بعد از درآوردن لوزه سوم در میان کودکان مقایسه کردند و مشخص شد که دندان قروچه به طور مشخص بعد از عمل لوزه کاهش می یابد. ● درمان اگر دندان قروچه زود تشخیص داده شود، می توان با یافتن علت اولیه و رفع آن، این مساله را نیز درمان کرد اما اگر دیر شده باشد، دندان قروچه به صورت یک عادت درخواهد آمد و حالا باید آن را با روش های اصلاح عادتی، درمان کرد، اما در اینجا به چند روش درمانی اشاره می کنیم: ▪ محافظ (گارد) دهانی: گارد دهانی، وسیله ای پلاستیکی است و توسط دندان پزشک ساخته می شود. این وسیله پلاستیکی روی دندان ها قرار می گیرد و از آنها در مقابل سایش محافظت می کند. بیشتر موارد دندان قروچه توسط همین محافظ ها رفع می شوند. البته آنها وضعیت را درمان نمی کنند بلکه فقط از صدمه به دندان ها و مفصل گیجگاهی – فکی جلوگیری می کنند. این گاردها را باید هنگام خواب شب در دهان قرار داد تا دندان ها حفظ شوند. ▪ بیوفیدبک: این دستگاه که در سال ۲۰۰۱ میلادی ساخته شد وسیله ای باتری دار است که روی سر قرار می گیرد و با حس کردن انقباض عضلات صورت هنگام دندان قروچه صدایی ایجاد می کند. این صدا از درجه های کمتر شروع می شود و به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که دندان قروچه از بین برود. قصد آن این است که فرد بدون اینکه از خواب بیدار شود، دندان قروچه خود را متوقف کند. تحقیقات نشان داده، حدود ۸۰ درصد افراد بعد از چندبار استفاده از آن تا حدود زیادی کاهش دندان قروچه داشته اند. ▪ تحریک حس چشایی: در این روش، بسته های ریزی را پر از ماده بی ضرر اما تلخ می کنند و آن را توسط وسیله ای شبیه دستگاه های ارتودنسی در میان دندان های عقب قرار می دهند. اگر فرد بخواهد در طول شب دندان هایش را به هم نزدیک کند، این بسته پاره و فرد هوشیار می شود. سازندگان آن معتقدند استفاده از آن کمتر از وسایل صدادار است و با خواب افراد تداخل می کند. ▪ بوتاکس: سم بوتولونیم یا بوتاکس در اصل برای درمان لوچی (چپ چشمی) به کار می رفت اما طی آزمایش ها، آثار آن در مورد چروک های اطراف چشم مشخص شد که اکنون هم استفاده های زیبایی زیادی دارد. دندان قروچه اختلالی است که با انقباض غیرارادی عضله همراه است. در درمان آن، نوع رقیقی از سم بوتولونیم برای فلج موقتی عضلات به کار می رود و بوتاکس عضله را به قدری ضعیف می کند که اثرات دندان قروچه را کاهش می دهد اما به حدی نیست که مانع استفاده درست از عضله شود. در درمان معمولا ۶ ۵ تزریق در عضله انجام می شود و روز بعد آثار آن ظاهر خواهند شد. این تزریق ها معمولا سالی یکبار تکرار می شوند و مقدار بوتاکس تزریق شده با توجه به قدرت عضلات افراد، متفاوت است. ▪ مکمل های غذایی: نظریه های متعددی است که مصرف بعضی مکمل ها را برای رفع دندان قروچه توصیه می کنند از جمله منیزیم و کلسیم. ▪ بازسازی صدمه ها: دندان های صدمه دیده را می توان با روکش بازسازی کرد. البته برای محافظت از این روکش ها بهتر است یک گارد (محافظ) را در طول خواب روی دندان ها قرار داد. ▪ کنترل و درمان اضطراب: همان طور که ذکر شد یکی از علت های مهم در بروز دندان قروچه اضطراب است بنابراین یک راهکار درمانی مهم، کم کردن استرس و اضطراب قبل از خواب است. انجام بعضی کارها مانند گوش دادن به موسیقی ملایم یا دوش آب گرم یا قراردادن یک حوله گرم روی گونه در جلوی گوش برای آرام کردن عضلات فک، موثر هستند. در مورد کودکان نیز می توان با ماساژ، خواندن قصه یا موسیقی ملایم آنها را آرام کرد. به علاوه باید مطمئن شوید که در رژیم غذایی کودک، آب کافی وجود داشته باشد چون کم آبی بدن هم می تواند با دندان قروچه در ارتباط باشد. ▪ راه های کمکی دیگر: گاهی شل کننده های عضلانی که توسط پزشک تجویز می شوند می توانند موثر باشند. به علاوه بعضی تغییرات در رژیم غذایی و نحوه زندگی لازم است. مثلا از خوردن و نوشیدن غذاهای حاوی کافئین و مصرف الکل و سیگار تا حد امکان خودداری شود. راهکار دیگر این است که مداد یا خودکار را در دهانتان نگذارید و آن را فشار ندهید. حتی جویدن آدامس را هم کنار بگذارید چون همه این کارها به عضلات فک اجازه می دهند که به فشاردادن عادت کنند. به علاوه سعی کنید به خود آموزش دهید حتی در طول روز هم دندان ها را روی هم فشار ندهید. در طول روز سعی کنید زبان را میان دندان هایتان بگذارید. این تمرین به عضلات فک اجازه می دهد که در وضعیت آرام قرار بگیرند.

دلایل مختلفی را برای خون ریزی از لثه وجود دارد ؛ از جمله: ▪ رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان مسواک نزدن و استفاده نکردن از نخ دندان باعث قرمزی و تورم لثه ها می شود. در صورت رعایت نکردن بهداشت دهان، لثه های سالم در عرض ۲۴ تا ۳۶ ساعت بیمار می شود. راه حل: ۱ استفاده از مسواک برقی که لثه ها را ماساژ می دهد و باعث شدت یافتن جریان خون می شود، مفید است. ۲ استفاده از دهان شویه و خمیر دندان ضدباکتری برای کاهش تجمع باکتری در دهان مفید است. ۳ روزانه از نخ دندان استفاده کنید. ▪ برنامه غذایی نامناسب: مصرف غذاهای کنسروی و آماده نه تنها باعث افزایش وزن می شود بلکه برای سلامت دندان نیز مضر است.اتخاذ برنامه غذایی سالم، مصرف میوه و سبزیجات حاوی کلسیم، ویتامین های Cو D، منیزیم و مواد ضدالتهاب مانند روغن ماهی برای سلامت لثه ها مفید است. ▪ مصرف سیگار: از آن جا که سموم موجود در سیگار باعث التهاب می شود و واکنش ایمنی بدن را کاهش می دهد ، افراد سیگاری بیشتر از دیگران در معرض بیماری لثه قرار دارند. به محض بروز علایم خون ریزی، باکتری های خطرناک موجود بین دندان به لثه زخمی راه پیدا می کند و مستقیم وارد خون می شود. ▪ استرس: اضطراب و نگرانی سیستم دفاعی بدن را برای مقابله با بیماری ها از جمله بیماری لثه ضعیف می کند. استرس رگ های خونی را ملتهب می کند. ▪ سابقه خانوادگی بیماری: افرادی که در خانواده شان سابقه بیماری لثه وجود دارد، باید بیشتر مراقب سلامت دهان و دندان خود باشند. ▪ نظم دندان ها: در افرادی که دندان هایشان صاف نیست و یا عادت به دندان قروچه دارند، فشار وارده به دندان،به بافت لثه و استخوان فک آسیب می رساند. فشار دادن دندان روی هم باعث عقب نشینی لثه و فرسودگی استخوان می شود. ▪ داروها: برخی داروها مانع جریان بزاق می شود و در نتیجه دهان دچار خشکی می شود. بزرگ شدن یا ضخیم شدن بافت لثه و خشکی دهان باعث پیشروی بیماری لثه می شود. ▪ استفاده مشترک از وسایل شخصی بیماری لثه از طریق بزاق دهان قابل انتقال است. بوسیدن، استفاده مشترک از ظروف و لیوان، خطر انتقال بیماری لثه را ایجاد می کند. ▪ حاملگی: زنان باردار بیشتر در معرض بیماری لثه قرار دارند. رعایت بهداشت دهان برای پیشگیری از این بیماری بسیار ضروری است.

این مشکل می‌تواند به استخوان فک نیز آسیب برساند. در صورت عدم تشکیل جرم در دهان، بیمار می‌تواند از مسواک و نخ دندان استفاده کند ولی در صورت تشکیل جرم باید به پزشک مراجعه شود. شایع‌ترین علت این عارضه، عدم رعایت بهداشت دهان و تجمع عوامل میکروبی و جرم در لثه است. خونریزی لثه بیشتر در بزرگسالان شایع است ولی در کودکان هم ممکن است به علت عوامل ژنتیکی ایجاد شود. مصرف داروهای بیماری‌های سرطان و دیابت و داروهای کورتون هم می تواند در کودکان عامل به وجود آورنده خونریزی لثه باشد. در صورت درمان نشدن خونریزی لثه، ممکن است عفونت به استخوان فک برسد و دندان لق شود که منجر به کشیدن دندان می‌شود. کمبود ویتامین C یکی از دلایل شایع در خون ریزی لثه است. رعایت برنامه غذایی سالم، مصرف میوه و سبزیجات حاوی کلسیم، ویتامین‌های C و D، منیزیم و مواد ضدالتهاب مانند روغن ماهی برای سلامت لثه‌ها مفید است. در صورت وجود جرم، لثه پرخون و متورم شود با عمل جرم گیری التهاب آن فروکش می‌کند و تعداد این میکروب‌ها در دهان کمتر می‌شود. بسیاری از اشخاص با یکبار جرم گیری و رعایت همیشگی بهداشت دهان و دندان ممکن است تا مدتها نیازی به جرم گیری مجدد نداشته باشند ولی هرگونه کوتاهی در رعایت اصول بهداشت دهان، منجر به تجمع مجدد جرم می‌شود. بهترین راه برای جلوگیری از خون ریزی لثه، کنترل بهداشت دهانی، مسواک زدن، استفاده از نخ دندان، دهان شویه و مراجعه دوره‌ای به دندانپزشک است.

در دهان یک انسان بالغ ۳۲ دندان وجود دارد، چهار عدد از آنها که بعد از بقیه دندانها در آخر قوسهای دندانی رویش می‌یابند دندانهای عقل نامیده می‌شوند، سن تقریبی شروع تشکیل آنها در استخوان فک ۹-۱۰ سالگی بوده، تاج در ۱۴ سالگی کامل شده و در سالهای آخر دوره نوجوانی شروع به رویش در داخل استخوان نموده و بعد از ۱۶ سالگی در دهان ظاهر می‌گردند. وجه تسمیه این دندان زمان رویش آنها به داخل حفره دهان است که مصادف با بلوغ فکری است. در طی رشد و تکامل فکین معمولاً جا برای رویش این دندانها فراهم می‌گردد. دندان عقل اگر درست و بجا رویش یابد، مثل بقیه دندانها مفید و مؤثر در سیستم جونده بوده و علیرغم تصور غلط عامیانه در این موارد نباید کشیده شوند. دندانهای عقل نهفته اگر فک متناسب با رویش دندان رشد کافی نداشته باشد و یا به عبارت دیگر با رشک فک جا برای رویش این دندان فراهم نگردد و یا جهت و مسیر رویش آنها غیرعادی باشد، قادر به رویش نبوده و در استخوان نهفته باقی می‌مانند. دندانپزشکان با معاینه داخل دهان و با کمک رادیوگرافی وجود دندانهای عقل نهفته را تشخیص می‌دهند. دندانهای نهفته مشکلات عدیده‌ای را می‌توانند در آینده ایجاد نمایند: عفونت لثه لثه پوشاننده دندان نهفته‌ای که تعدادی از آن به محیط دهان باز شده بطور مکرر دچار عفونت و التهاب شده و دردناک می‌شود. آبسه و سلولیت اگر عفونت لثه درمان نشود به استخوان رسیده و باعث تخریب دندان و استخوان می‌گردد. اگر عفونت از استخوان بگذرد و به بافتهای نرم گونه ، گردن ، حلق و زیرزبان سرایت کند ایجاد آبسه و یا تورم منتشر بافت نرم را که سلولیت نامیده می‌شود می‌کند که توأم با درد ، تب ، تورم ، قرمزی و مشکل در بازکردن دهان خواهد بود. صدمه به دندان مجاور دندان نهفته با فشار بر ریشه دندان مجاور ممکن است باعث تحلیل ریشه آن شود. ایجاد کیست کیسه نارنجی تاج دندان رویش نیافته را در استخوان فک دربرگرفته است که بعد از رویش دندان به داخل حفره دهان از بین می‌رود. اگر دندان رویش نیابد ممکن است بزرگ شدن و تبدیل به کیست گردد. کیست‌ها تدریجاً بزرگ شده و سبب تخریب و تضعیف استخوان و مشکلات بعدی می‌گردند. درد یک دندان عقل نهفته می‌تواند ایجاد دردهای با علت نامشخص و منتشر به نواحی سروگردن نماید. حرکت دندانی اعتقادی وجود دارد که ممکن است فشار ناشی از این دندانها سبب بی‌نظمی در ردیف دندانها شود که از نظر علمی ثابت شده نمی‌باشد. اگر دندانپزشک تشخیص دهد که دندانی قادر به رویش نمی‌باشد، باید آن را کشید. زمان درآوردن دندانهای نهفته این دندانها تا جایی که قادر به رویش باشند، بطرف سطح حرکت می‌کنند و معمولاً در سطح پشتی دندانهای آسیای بزرگ دوم گیر می‌افتند و جلوتر نمی‌روند. این حالت معمولاً در سنین ۱۶ تا ۱۷ سالگی اتفاق افتاده و بهترین زمان برای درآوردن آنهاست. در این سن به دلیل وجود کیسه رویشی بزرگی که تاج دندان را در برگرفته و همچنین به این علت که ریشه دندان هنوز رشد نکرده و کوتاه می‌باشد، کشیدن آنها را آسان می‌کند، ضمن اینکه از بروز عوارض فوق الذکر و عوارض حین جراحی نیز پیشگیری می‌شود. بی‌حسی موقت؛ در بعضی دندانها با ریشه‌های کامل شده ، مجاور کانال عصبی بوده و کشیدن دندان ممکن است باعث بی‌حسی کوتاه مدت و گاهاً طولانی بشود. سینوس فک بالا یک حفره بزرگ و طبیعی است. بر اثر شکل گیری و طویل شدن ریشه دندان عقل بالا، ممکن است مجاورت ریشه با سینوس خیلی نزدیک شده و در حین کشیدن دندان حفره سینوس بازشده و یا عفونی می‌گردد. موکول نمودن درآوردن دندانهای عقل به سنین سالمندی ممکن است مشکلات ذیل را به همراه داشته باشد: با افزایش سن ریشه‌ها قطورتر شده و ممکن است کشیدن دندان را سخت تر کند. التیام ضعیف تر بعد از کشیدن دندان پوسیدگی دندانهای مجاور احتمال فک جوش شدن دندان احتمال شکسته شدن استخوان در افراد پیر در حین جراحی و درآوردن دندان کاهش تحمل بیمار به دلیل شرایط سنی و درمانهای پزشکی از قبیل مصرف داروهای قلبی ، ریوی و ...