آنچه که درباره دوقطبی ها نمی دانید!

یک روز همه چیز خوب است و مثبت به نظر می رسد، یک روز همه بد هستند و همه موجودات عالم منفی می شوند. نه حال خوب پایدار می ماند، نه حال بد. نداشتن مرزی بین جنون و شیدایی از علائم اختلال دو قطبی است.

نبض ما– اختلال دوقطبی یا همان افسردگی حاد ، تنها خود فرد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار نمی دهد بلکه اطرافیان فرد از همسر گرفته تا فرزندان و دوستان تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند. علائم اختلال دو قطبی در افراد متفاوت است.

با شناخت علائم اختلال دو قطبی می توان از بروز حاد افسردگی جلوگیری کرد. افراد دو قطبی بیمارانی هستند که با تغییرات شدید خلق و خویی می توانند اطرافیان را نیز تحت تاثیر قرار دهند.

اگر شما دو قطبی هستید یا فردی از نزدیکان تان دچار این بیماری هستید، مطمئنا با مشکلات برقراری یک ارتباط سالم با فرد بیمار مواجه هستید. خوشبختانه مراحلی وجود دارد که شما می توانید با رعایت آنها ارتباطی قوی با فرد بیمار برقرار کنید.

اختلال دو قطبی چیست؟

اختلال دو قطبی ، اختلال مغز است که باعث تغییرات شدید خلق و خو و تغییرات شدید سطح انرژی بدن می شود. علت این بیماری کاملا مشخص نیست. ژنتیک، فیزیولوژی مغز و عدم تعادل انتقال دهنده های عصبی ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.

انتقال دهنده های عصبی، پیام رسان های شیمیایی هستند که اطلاعات را در مغز و سرتاسر بدن ارسال می کنند در واقع  علائم دو قطبی می تواند در هر فردی متفاوت باشد.

هر فردی در زندگی شخصی خود مشکلات و بالا پایین های خاص خود را داشته است. فردی که دو قطبی است تغییراتی به مراتب شدیدتر از حد معمول در خلق و خوی خود دارد. شما با این مسائل در زندگی روزمره خود مواجه می شوید و بردباری می کنید. این تغییرات شدید خلق و خو می تواند باعث تخریب زندگی روزمره و ارتباطات فرد بیمار شود.

از جمله اختلالات روانی بیماری مانیاست. این افراد به افسردگی حاد مبتلا هستند حداقل به مدت یک هفته احساس ناراحتی غیر طبیعی و زودرنجی را تجربه می کنند. همچنین  ممکن است رفتارهای خطرناک و تحریک کننده از خود نشان دهند.

طبق تحقیقات موسسه ملی سلامت ذهن، انواع مختلفی از اختلال دو قطبی داریم که عبارت اند از:

• اختلال دو قطبی نوع ۱
• اختلال دو قطبی نوع ۲
• اختلال خلق ادواری یا سایکلوایمیا
• اختلال دو قطبی پیش رونده

تا زمانی که فرد با علائم اختلال دو قطبی به زندگی خود یا دیگران آسیبی نرسانده است می توان با صبوری آنها را حمایت کرد

علائم اختلال دو قطبی

علائم اختلال دو قطبی به نوع اختلال دو قطبی بستگی دارد. البته در اکثر مبتلایان علائم مشترکی وجود دارد که این علائم عبارت اند از:

– افسردگی

– عدم تمرکز

– زود رنجی

– دیوانگی و افسردگی هم زمان

– بی علاقگی و عدم لذت از بیشتر فعالیت ها

– ناتوانی در احساس بهتر داشتن در زمانی که چیزهای خوب اتفاق می افتد

– رفتار غیر معمول در تعاملات اجتماعی نظیر صحبت کردن نامناسب و تقلید رفتار و حرکات فردی دیگر

– خلق و خوی فصلی

– تغییرات سریع تصمیمات و رفتار

– وقتی جنون از واقعیت دور می شود تبدیل به توهم می شود و اغلب باعث تصمیمات و عقاید تند و اشتباه و شنیدن و دیدن چیزهایی که وجود ندارند، می شود.

اگر فردی از دوستان و خانواده شما به بیماری دو قطبی مبتلا است، آگاهی از شرایط این بیماری و صبور بودن اهمیت ویژه ای دارد. البته توجه داشته باشید که کمک کردن به یک فرد همیشه آسان نیست.

علائم اورژانسی دو قطبی

در حالت کلی شما می توانید تا زمانی که فرد به زندگی خود یا دیگران آسیبی نرسانده است با اطمینان بیشتر به افرادی که دو قطبی هستند کمک کنید. صبور باشید، به رفتار و کلمات این بیماران توجه ویژه ای داشته باشید و حمایت شان کنید تا زمانی که علائم اختلال دو قطبی آنها شدید نشده است می توانید با صبوری همراهی شان کنید.

اما در بعضی از موارد کمک کردن به فردی که دچار افسردگی شدید است ممکن نیست و باید از متخصص کمک گرفت. بعضی از علائم اورژانسی این بیماری عبارت اند از:

• رفتار و کلمات خشونت آمیز
• رفتار خطرناک
• رفتار و سخنان تهدید آمیز
• سخن گفتن از خودکشی
• خودکشی ناموفق
• صحبت کردن در ارتباط با مرگ

دلایل بیماری دو قطبی

اختلال دو قطبی معمولا علت واحدی ندارد و بیشتر اوقات ترکیب تعدادی عوامل مختلف است که سبب این بیماری می شود.

عوامل ژنتیکی دوقطبی

برخی از مطالعات انجام شده پیشنهاد می کند که یک ترکیب ژنتیکی وجود دارد که باعث اختلال دو قطبی می شود. به نحوی دیگر می توان گفت که اگر فردی در خانواده اش یکی از اعضا به این بیماری مبتلا است، احتمال بیشتری وجود دارد که آن فرد به بیماری دو قطبی مبتلا شود.

ویژگی های بیولوژیکی دوقطبی

بیماران دو قطبی اغلب تغییرات فیزیکی در مغزشان وجود دارد اما ارتباط بین این تغییرات و بیماری هنوز نامعین است.

عدم تعادل شیمیایی مغز: عدم تعادل فرستنده های عصبی نقش مهمی در اختلالات روحی روانی نظیر اختلال دو قطبی دارد.

مشکلات هورمونی: عدم تعادل هورمونی بدن ممکن است باعث ایجاد اختلال دو قطبی شود.

عوامل محیطی: سواستفاده، استرس روانی نظیر از دست دادن عزیز یا اتفاقات روحی روانی شدید ممکن است در ایجاد اختلال دو قطبی نقش داشته باشند.

یک احتمال وجود دارد که بعضی از افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد اختلال دو قطبی هستند علائم آشکاری را از خود بروز ندهند مگر در زمانی که یکی از عوامل محیطی باعث بروز و شروع علائم آشکار اختلال دو قطبی شود. در این صورت علائم اختلال دو قطبی را از خود بروز می دهند.

تشخیص و درمان اختلال دو قطبی

در حالی که تشخیص اختلال دو قطب پیچیده است، اما زمانی که تشخیص داده شود قابل درمان است.

تشخیص اختلال دوقطبی

به استثنای مانیا یا جنون شدید، تشخیص علائم اختلال دو قطبی مشکل است. افرادی که دچار هیپومیا (جنون خفیف) ممکن است پر انرژی تر از حد معمول باشند و از اطمینان بیشتر و سرشار از ایده هستند و قادرند تا خواب کمتری داشته باشند. این موارد تقریبا کسی را آزار نمی دهد.

معمولا زمانی که شما احساس ناراحتی دارید به پزشک مراجعه می کنید، اما پزشک شما تنها علائم شدید را بررسی نخواهد کرد.

درمان اختلال دو قطبی

زمانی که با علائم اختلال دو قطبی مواجه می شوید، پزشک شما بهترین و مناسب ترین درمان را برای شما تجویز می کند.

درمان اختلال دو قطبی شامل موارد زیر است:

• دارو درمانی
• رفتار درمانی
• درمان سو مصرف مواد
• درمان با شوک الکتریکی

معمولا یک روان پزشک مجاز درمان شما را مدیریت می کند. شما ممکن است در کنار یک روان شناس، یک مددکار اجتماعی یا پرستار روانپزشکی حضور داشته باشد که شما را راهنمایی کرده تا نظارت بیشتری روی شما به کار گرفته شود.

نحوه برخورد با افراد اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی چالش های منحصر بفردی را هم برای خود بیمار و هم برای اطرافیان بیمار ایجاد می کند. در صورتی که شما دچار چنین مشکلی هستید، ممکن است تنها کاری که بتوانید انجام دهید مدیریت کارهای روزمره باشد.

درک شما از آنچه اهمیت دارد، تحت تاثیر قرار می گیرد. احساسات شما در مورد یک فرد یا موقعیت ممکن است روز به روز تغییر کند. از طرف دیگر مراقبت از فردی که دچار اختلال دو قطبی است چالش های منحصر به فرد خود را دارد.

افرادی می خواهند با صبوری و حمایت از بیماران با علائم اختلال دو قطبی مراقبت کنند اما راه و روش درست ارتباط را نمی دانند. شما ممکن است از رفتارهای فوق االعاده و بی نظیر این افراد لذت ببرید اما از اختلالات و ناهنجاری های این بیماران بیم داشته باشید.

بیماری دوقطبی و ازدواج

ارتباط عاشقانه به خودی خود پیچیدگی های خاص خود را دارد. این نوع ارتباط برای افرادی که دچار اختلال دو قطبی هستند چالش های ویژه ای دارد. اگر شما با فردی ارتباط دارید که به او علاقه داشته و دچار اختلال دو قطبی است، درک تجارب و چالش های این بیماری مشکل خواهد بود. ارتباط با کسی که دو قطبی است شامل برخورد با رفتارهای خود آزاری و واکنش نسبت به آن است.

پایداری و اعتماد نکته کلیدی در بر قراری رابطه عاشقانه با فردی دارای علائم اختلال دو قطبی است. حال این نکات در ارتباط با فرد با علائم اختلال دو قطبی چالش برانگیز و مشکل خواهد بود. برای کمک به برقراری و حفظ این اعتماد، درک علت این رفتارهای منفی بیماری اختلال دوقطبی است و به خود فرد ارتباطی ندارد.

اختلال دو قطبی می تواند ژنتیکی باشد افراد با داشتن علائم اختلال دو قطبی کمتر از افراد نرمال در بالا و پایین های زندگی از خود صبوری نشان می دهند

برای مثال این افراد زمانی که از روی سرخوشی هزینه می کنند، ممکن است برای شما سرگرم کننده باشند، اما زمانی که فرد دچار ناهنجاری و حمله عصبی می شود هیچ علاقه ای به برخورد با فرد بیمار نداشته باشید.

مطمئن شوید که فرد دو قطبی ای که شما عاشقش هستید بداند که شما در هر شرایطی که باشد، مراقبش هستید و از وی حمایت می کنید. اگر دچار حمله شده اند، تلاش کنید تا این افراد را با کارهای کوچک و کم چالش نظیر پیاده روی یا به رستوران رفتن سرگرم کنید.

زمانی که فرد دو قطبی پدر یا مادر است، فرزندان این افراد تحت تاثیر زیادی هستند. تغییرات شدید خلق و خوی این افراد ممکن است باعث سردرگمی و ترس فرزند شود. اگر این فرزندان درک درستی از طبیعت فیزیولوژیکی این بیماری نداشته باشند ممکن است بعضی از فرزندان خودشان را سرزنش کنند و خجالت زده شوند.

تعلیم و آموزش نکات این بیماری برای فرزندانی که یکی از والدینشان دچار علائم اختلال دو قطبی است ضروری است. در برخی موارد تعلیم این نکات برای درمان خود پدر یا مادر بیمار مفید و کمک کننده است.

حمایت از فردی که دچار علائم اختلال دو قطبی است

این نکات به شما کمک می کند تا از فردی که دچار اختلال دو قطبی است بدون توجه به نوع رابطه ای که با وی دارید، حمایت کنید:

– درک کنید که هیچ فردی برای این وضعیت سرزنش نکنید.

– به یاد این بیماران بیاورید که سلامت روانی این افراد درست همانند بیماری است و جای نگرانی ندارد.

– این بیماران را تشویق کنید که به روان پزشک متخصص رجوع کنند.

– محدودیت های این بیماران را درست همانند محدودیت های فردی خودتان بپذیرید.

– راهکارهای رهایی از استرس در زندگی روزمره را به بیمار آموزش دهید.

– از داروها و تاثیرات دارویی که این افراد می خورند آگاه باشید. مطمئن شوید که داروها را درست طبق دستور پزشک مصرف می کنند.

– درک این موضوع که فشار اضطراب روانی واسترس باعث حمله عصبی می شود.

– بدانید که در چه زمانی از بیمار فاصله بگیرید. اگر این افراد اهل مجادله و دعوا هستند یا دچار حمله عصبی شده اند، زمان درستی نیست که مقابله کنید یا با بیمار بحث و جدل کنید.

– صبور باشید. درمان هایی وجود دارد که کمک کننده است، اما انتخاب روش درست درمان زمان بر است.

– با اجازه بیمار همراهش نزد پزشک و جلسات درمانی بروید. هر چه بیشتر شرایط و وضعیت این بیماری را درک کنید بهتر است.

– استراحت کنید. در ارتباط با فردی که دو قطبی است، توجه و مراقبت از بیمار اغلب مرکز توجه قرار می گیرد اما مراقبت از خودتان و تغذیه صحیح و ورزش را فراموش نکنید و درمان های ضروری در صورت نیاز را جویا شده و زمانی هم برای استراحت خودتان در نظر بگیرید.

– علائم افسردگی شدید و حملات عصبی را بدانید و واکنش خود را در این شرایط کنترل کنید.

– در شرایط بحرانی خودتان را آماده کنید تا رفتار اورژانس مد نظر را انجام دهید؛ (تماس با روانپزشک و روان درمان).

کمک کردن به بیمار و جلب توجه این افراد به کارهای روزمره باعث کاهش حملات عصبی این افراد می شود. طبق مطالعه ای که در سال ۲۰۰۸ انجام شده است، افرادی که دچار اختلال دوقطبی هستند ساعت بدن حساس تری دارند.

زمانی که ساعت بدن مختل شود ممکن است فرد دچار حمله عصبی شود. این تحقیق ثابت می کند که رفتار درمانی که روی نظم دادن به کارهای روزمره نظیر عادات خواب، وعده های غذایی و فعالیت های فیزیکی تمرکز دارد بسیار کمک کننده باشد.

فراموش نکنید نحوه رویکرد و برخورد با مسائل بیماران با علائم اختلال دو قطبی از یک حمله عصبی خفیف تا شدید متفاوت است و باید راهکار مناسب را پیش گرفت.

نبض ما– مترجم: مهدی مغازه ای
منبع: www.healthline.com