ایا انوریسم کاذب نیاز به جراحی دارد؟

آنوریسم کاذب رگ ها زمانی اتفاق می افتد که دیواره رگ های خونی آسیب ببینند و خون در بافت مجاور انباشته شود. در آنوریسم واقعی یا آنوریسم آئورت شکمی، شریان یا رگ ضعیف می شود و دچار برآمدگی می شود و گاهی اوقات موجب تشکیل یک کیسه پر از خون می شود. آنوریسم کاذب، ممکن است یکی از عوارض کاتتریزاسیون قلبی باشد. کاتتریزاسیون، رویکردی است که در آن یک لوله نازک انعطاف پذیر (کاتتر) وارد شریان کشاله ران (شریان فمورال) می شود و از طریق رگ های خونی به طرف قلب هدایت می شود.

کاتتریزاسیون قلبی به طور کلی برای تشخیص و درمان بیماری های قلبی استفاده می شود. اگر پس از این رویکرد، خون نشت پیدا کند و در خارج از شریان جمع شود، آنوریسم کاذب رخ می دهد. آنوریسم کاذب همچنین می تواند در شریان های دیگری از بدن، به دلیل موارد زیر رخ دهد:

• عفونت
• پارگی آنوریسم
• جراحی
• ضربه

یک آنوریسم کوچک در شریان فمورال که بر اثر کاتتریزاسیون قلبی ایجاد شده باشد، ممکن است بدون تشخیص باقی بماند و هیچ عوارضی به دنبال نداشته باشد. شما تا روزها یا هفته ها پس از جراحی ممکن است متوجه آن نشوید. پزشک شما ممکن است انتظار هوشیارانه و گاهاً سونوگرافی داپلکس را پیشنهاد دهد تا ببیند آیا این مشکل خود به خود رفع می شود.

آیا آنوریسم کاذب نیاز به درمان دارد؟

اگر آنوریسم کاذب، عریض تر از 2 سانتی متر است، یا داروهای خاصی مانند رقیق کننده های خون مصرف می کنید، پزشک شما به احتمال زیاد یکی از درمان های زیر را توصیه می کند:

1_ ترمیم فشاری با هدایت سونوگرافی

در این روش درمانی، پزشک شما با استفاده از تصویربرداری سونوگرافی به دنبال آنوریسم کاذب شما می گردد. زمانی که آنوریسم کاذب پیدا شد، پزشک روی آن فشار وارد می کند تا خون انباشته شده آزاد شود.

2_ دارو با هدایت سونوگرافی

در این درمان، پزشک شما از تصویربرداری سونوگرافی برای مکان یابی و تزریق داروی تشکیل دهنده ی لخته ی خون (ترومبین) به آنوریسم کاذب استفاده می کند. این دارو موجب لخته شدن خون جمع شده می شود.

3_ جراحی

اگر دکتر شما فکر می کند روش های درمانی با هدایت سونوگرافی مؤثر نخواهند بود، ممکن است برای ترمیم آنوریسم کاذب، جراحی را توصیه کند.

آیا آنوریسم کاذب نیاز به جراحی دارد؟

به نشت خون از شریان به بافت مجاور با ارتباط مداوم بین شریان منشأ و حفره مجاور، آنوریسم کاذب گفته می شود. این شرایط ممکن است پس از سوراخ شدن شریان برای کاتتریزاسیون قلبی تشخیصی یا آرتریوگرافی رخ دهد، اما پس از مداخله شریانی شایع تر است. مداخلات درمانی با هدایت کاتتر، معمولاً به غلاف های شریانی بزرگتر نیاز دارند و داروهای ضد انعقاد خون یا ضد پلاکت می توانند در لخته شدن طبیعی خون در محل سوراخ، اختلال ایجاد کنند.

برخی از آنوریسم های کاذب، خود به خود رفع می شوند، گرچه برخی دیگر برای جلوگیری از خونریزی، نشت کنترل نشده یا عوارض دیگر نیاز به درمان دارند. در صورتی که التهاب، درد یا کبودی وسیع در ناحیه ی سوراخ، نشان دهنده ی احتمال پیشرفت آنوریسم کاذب باشد، ممکن است به سونوگرافی نیاز باشد. گاهی اوقات به جراحی نیاز است، اما اکثر آنوریسم های کاذب در نواحی سوراخ شریانی با یک جراحی کم تهاجمی و مختصر تحت بی حسی موضعی قابل درمان هستند.

آمادگی قبل از جراحی

آماده سازی برای عمل چند دقیقه طول می کشد. این عمل برای شما توضیح داده می شود و شما باید فرم رضایت نامه را امضا کنید. تصویربرداری سونوگرافی، مکان سوزن در آنوریسم کاذب را هدایت می کند و سپس ترومبین تزریق می شود. ترومبین، آنزیمی است که موجب تشکیل سریع لخته می شود و بلافاصله پس از تزریق، حفره آنوریسم کاذب را از بین می برد.

این تزریق ممکن است خطراتی به دنبال داشته باشد و منجر به واکنش معکوس یا تشکیل لخته در شریان یا رگ بزرگتر شود (که ممکن است نیاز به جراحی اضطراری داشته باشد)، اما این روش معمولاً عارضه ای به دنبال ندارد.

برای انجام این عمل، به هیچ آمادکی خاصی نیاز نیست. یک بررسی تشخیصی کامل، حدوداً 30 دقیقه طول می کشد. درصورت لزوم، درمان کمتر از 30 دقیقه زمان می برد. ممکن است در اتاق ریکاوری، به یک دوره کوتاه مراقبت نیاز باشد. به طور کلی، سه تا هفت روز بعد از درمان موفق، یک اسکن داپلکس انجام می شود. اگر تزریق ترومبین، به طور کامل آنوریسم کاذب را برطرف نکند، ممکن است به ارزیابی ها یا درمان های بیشتری نیاز باشد.