دعوای کوتاه زناشویی
عوامل متعددی در بروز اختلاف میان زن و شوهر دخیلند اما در میان آن ها، سه عامل بیش از هر موضوع دیگری احتمال افزایش تنش در روابط زناشویی را افزایش می دهد.
به گزارش نبض ما به نقل از سلامانه، ریشه تمامی دعوا و اختلافات زناشویی به سه کلمه مرسوم بر می گردد که در مکالمات روزانه به کرات مورد استفاده قرار می گیرند. دعوا و کشمکش بخش جدایی ناپذیر روابط عاطفی محسوب می‌شود و کمتر زن و شوهری را می‌توان یافت که درگیر این مسئله نباشند، چه بسا این اتفاقات ممکن است موفق ترین و با تجربه ترین زوج ها را نیز دچار مشکل زناشویی کند.
روانشناسان می گویند شرکای عاطفی هنگام دعوا کمتر فکر کرده و بیشتر از زبان خود برای تخلیه احساساتشان استفاده می کنند، این اتفاق زمانی رخ می دهد که فرد پاسخ مناسبی به عواطف همسرش نمی دهد، با درک ریشه دعواهای زناشویی می توان احساسات را تا حدود زیادی کنترل کرده و کشمکش ها را به حداقل رساند.
استفاده از واژه های مناسب حین مکالمه با همسر یکی از راه کارهای مقابله با این مسائل زناشویی به شمار می رود.
بکارگیری واژه های توهین آمیز و ناراحت کننده، درست به اندازه کلمات محبت آمیز می تواند تاثیر گذار باشد، در حقیقت، رابطه تنگاتنگی بین جملات رد و بدل شده بین زوجین و موفقیت و کیفیت رابطه زناشویی شان وجود دارد.
روانشناسان ریشه بسیاری از تنش ها و اختلافات میان زوجین را در سه واژه کلیدی زیر جستجو کرده اند:
کلمه خطرناک باید
زمانی که به همسرتان می گویید: «باید (نباید) این کار را انجام دهی» این ذهنیت در فرد به وجود می آید که شما در مقام و جایگاه بالاتری قرار دارید یا بهتر از او می توانید خوب را از بد تشخیص دهید، این واژه معمولاً نقطه آغازی برای یک دعوای جانانه زناشویی است. می‌توانید از این عبارت یا جملات مشابه استفاده کنید: «به نظرم خیلی خوب می‌شد اگر این کار را انجام می‌دادی»
حرف اشاره پر خطر تو
زمانی که می خواهید در مورد مسئله‌ای نظر دهید یا احساس خود را نسبت به موضوعی بازگو کنید استفاده از واژه پرکاربرد و مرسوم “تو” چندان توصیه نمی شود. واژه “تو” در جمله‌ای مثل «تو هیچ وقت به صحبت‌هایم گوش نمی دهی» در ذهن همسرتان معادل جمله «همش تقصیر توست» است.
با بکارگیری واژه “تو” انگشت اتهام را بی‌آنکه متوجه شوید، به روی شریک عاطفی تان نشانه می‌گیرد. به خصوص در مواقعی که طرف مقابل از موضوعی شاکی و دلخور باشد، هر جمله ای که در ادامه واژه “تو” بیاید را تهمت آمیز قلمداد می‌کند.
انتظاراتی که در رابطه زناشویی خطر آفرین می شوند
به طور کلی گفته می شود: صلح در رابطه زناشویی زمانی برقرار می شود که انتظارات از بین بروند، ما در ذهن خود افراد را بر اساس توقع و انتظاراتی که از آنان داریم طبقه بندی می کنیم، به عنوان مثال، شما از دوست نزدیکتان توقع دارید، اما این توقع قابل مقایسه با انتظارات ذهنی تان از یک دوست عادی نیست.
این قضیه زمانی مسئله ساز می‌شود که زن و شوهر انتظارات متفاوتی از هم داشته باشند، بسیاری ازصاحب نظران معتقدند استفاده از جملاتی همچون «انتظار داشتم (نداشتم) این کار را انجام دهی» بسیار اهانت آمیز است.
با ادای این جملات به طور غیر مستقیم به همسرتان می گویید (و صد البته او هم چنین برداشتی می‌کند): تو نمی‌توانی به مسئولیت های خود به عنوان یک همسر عمل کنی! فرد با شنیدن چنین جملاتی احساس می کند مورد “قضاوت” واقع شده است و به احتمال قوی واکنش منفی نشان می‌دهد.
لازم است بگوییم در انتخاب جملات حین مکالمه با همسرتان دقت کنید و او را در جایگاه پرتنش و تدافعی قرار ندهید، به جای قضاوت کردن او سعی کنید ازطرف خودتان صحبت کنید و حس درونی تان را به شکلی صحیح و با در نظر داشتن نکات بالا بازگو کنید.
