محققان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) در حال تلاش برای کشف این موضوع هستند که چرا یک گروه از دندانپزشکان به یک بیماری نادر به نام بیماری IPF یا فیبروز ریوی مبتلا شده اند.

نبض ما– صرف نظر از اینکه آمار ابتلا به بیماری IPF در حد بالایی است، این گزارش به مشکل گسترده ای که حفظ دندانپزشکان و پزشکان است، اشاره می کند.

ماه گذشته مرکز کنترل بیماری ها (CDC) گروهی از مرگ ها را گزارش داد. زمانی که یک دندانپزشک برای درمان بیماری ریه به یک کلینیک در ویرجینیا مراجعه کرد، CDC متوجه شد که در دهه گذشته 9 متخصص دیگر شامل هشت دندانپزشک و یک تکنسین دندانپزشکی، برای درمان بیماری مشابه به همان درمانگاه مراجعه کرده اند. این مساله 23 درصد بیشتر از حد انتظار بود.

این خبر باعث شد CDC به کسانی که در مراکز دندانپزشکی کار می کنند هشدار دهد که احتمال ابتلا به این بیماری در آنها نسبت به دیگر افراد جامعه بیشتر است.

خطرات استنشاق گرد و غبار

CDC در گزارش خود در مورد این بیماری بیان کرد که هیچ علت قطعی برای این مساله یافت نشد. اگرچه به نظر می رسد، زمانی که برای جلا دادن ابزار دندانپزشکی و آماده سازی ترکیبات مورد استفاده در پر کردن، به ویژه در فضاهای بسته، ماسک تنفسی استفاده نشود، خطر ابتلا به این بیماری افزایش می یابد.

این فعالیت ها ممکن است ذرات گرد و غباری که علت مشکلات تنفسی هستند را آزاد کنند.

در مورد بیماری IPF ، تنفس کردن این ذرات گاهی می تواند منجر به ضخیم شدن بخش هایی از ریه ها شود و به تدریج به بخش تنفسی ریه ها نفوذ کند. افراد مبتلا به بیماری IPF پس از تشخیص تنها 3 تا 5 سال زنده می مانند، اما بعضی از آنها تا 10 سال هم دوام می آورند.

طبق مقالات منتشر شده، بیماری های ریه مختلفی وجود دارد که با بودن در محیط تجهیزات دندانپزشکی مرتبط هستند. اما به گفته کارشناسان، این اولین باری است که خطر گسترش بیماری IPF در بین متخصصان دندانپزشکی مورد توجه قرار گرفته است.

هفت نفر از نه متخصص دندانپزشکی مبتلا به IPF در کلینیک ویرجینیا درگذشته اند.

تشخیص فیبروز ریه

به طور کلی این بیماری در بین عموم افراد جامعه تا حدود دهه های 50، 60 یا 70 از زندگی آنها تشخیص داده نشده است. اگرچه این گزارش نگران کننده است، اما به گفته کارشناسان خطر ابتلا به بیماری های ریوی، برای افرادی که امروزه در بخش های دندانپزشکی کار می کنند پایین تر است.

پل کازامسیمو، استاد مقطع دندانپزشکی کودکان در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اوهایو گفته است: «دندانپزشکان امروزی با موادی که نیاز به جلا دارند، کمتر کار دارند، موادی که ذرات گرد و غبار، ذرات آئروسل و باقی مانده های غیر قابل تجزیه تولید می کنند. شرایط فعلی با نسل پیش بسیار متفاوت است».

وی افزود اکثر دندانپزشکان امروزی وظایف خطرناکی که قبلا توسط دندانپزشکان انجام می شد را به آزمایشگاه هایی با استانداردهای ایمنی صنعتی دقیق می سپارند. مراکز دندانپزشکی میتوانند از دستگاه هایی برای اندازه گیری بخارهای خطرناک استفاده کنند. بخارهایی که اگر فرد برای مدتی طولانی در معرض آن قرار بگیرد، به او آسیب می رساند.

او می گوید مراکز دندانپزشکی امروزه از بسیاری جهات بسیار امن تر هستند. اما هشدار داد که خطر همچنان وجود دارد و دندانپزشکان امروزی باید از ماسک ها، عینک ها و دستگاه ها برای دور ماندن از گرد و غبار استفاده کنند.

انجمن دندانپزشکی آمریکا در بیانیه ای اعلام کرد که مسئله خطرات شغلی بسیار جدی است. ADA با همکاری OSHA (اداره ایمنی و بهداشت حرفه ای) و CDC تلاش میکنند تا بهترین راهنمایی های ممکن را برای متخصصان دندانپزشکی فراهم کنند.

ذرات هوای خطرناک تنها یکی از خطرات ممکن در دراز مدت برای متخصصان دندانپزشکی است. گزارش های CDC بیان می کند که عوامل عفونی، مواد شیمیایی و اشعه یونیزه از دیگر خطرات ممکن هستند.

در میان بیماری های تنفسی، استنشاق سیلیس یا ترکیبات مورد استفاده در ایمپلنت های دندانی می تواند باعث ایجاد پنوموکونیوز شود، در این بیماری گرد و غبار منجر به التهاب و زخم در ریه ها می شود. بیماری سیلیکوزیس و بیماریهای مرتبط با آزبست ریه، در میان دندانپزشکان رواج دارد.

ایا فیبروز ریه کشنده است؟

در مجموعه داده ای که توسط CDC نگهداری می شود، نویسندگان گزارش ها دریافتند افرادی که در بخش های دندانپزشکی کار می کنند حدود 5/1 برابر بیشتر نسبت دیگران در اثر بیماری IPF یا چندین بیماری مرتبط با ریه جان خود را از دست داده اند.

سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سنگ ها، فلزات یا چوب هم می تواند منجر به بیماری IPF شود. به احتمال زیاد نسبت درآمد و سطح تحصیلات دندانپزشکان منجر می شود که آنها بیشتر به دنبال درمان بروند. ممکن است این مساله به صورت بالقوه دلیلی باشد که آمار مراجعه دندانپزشکان مبتلا به بیماری IPF در مقایسه با جمعیت عمومی به کلینیک ها بیشتر است. به همین دلیل باید مطالعات بیشتری انجام شود.

سازمان هایی مانند اداره غذا و داروی آمریکا با به حداقل رساندن اثرات نامطلوب داروها و درمان های جدید در بیماران قدم مثبتی برداشته اند، اما اغلب به سلامت ارائه دهنده خدمات نمی پردازند. در حقیقت گاهی ممکن است چندین سال طول بکشد تا بعضی از اثرات منفی پدیدار شود.

آموزش و پرورش دندانپزشکی باید علاوه بر آموزش دندانپزشکان در مورد چگونگی حفظ سلامت بیماران، به آنها در مورد چگونگی حفظ ایمنی خودشان هم آموزش هایی بدهد.

تیم ترجمه نبض ما