درمان افتادگی ابرو بدون جراحی

افتادگی ابرو یا پیتوز ابرو، عبارتست از پایین آمدن ابرو یا لایه های چربی زیر ابرو که معمولا با بالارفتن سن، بیشتر بروز می کند.

نبض ما–  فاصله کوچک بین دو چشم و نواحی چشمی به خوبی قابل مشاهده است لذا در صورتی که ابرو 3 یا 4 میلیمتر پایین تر بیاید، می تواند حالت صورت را به صورت قابل توجهی تغییر دهد. برخی اوقات افتادگی ابرو با مشکلات دیگری مثل افتادگی پلک و درماتوکلاسیز همراه است.

در این حالت، عدم تقارن خیلی بیشتر مشهود می شود و در نتیجه نیاز به ارزیابی و درمان دقیق تری توسط پزشک جراح پلاستیک دارد.

دلایل افتادگی ابرو

افتادگی ابرو اغلب بدلیل افزایش سن بوده و از تغییر در بافت های نرم و عضله های پیشانی ناشی می شود. هرچند ممکن است دلایل دیگری هم داشته باشد.

بسیاری از موارد افتادگی ابرو، عارضه ثانویه شرایطی است که در آن بافت های نرم اطراف چشم ( بافت های پری اوربیتال) و صورت دچار افتادگی و کاهش ورم می شوند. به طور معمول این شرایط موجب افتادگی بخش یک سوم نزدیک به شقیقه ی ابرو می شود.

عضله های فرونتالیس، مسئول بالا بردن ابرو هستند. این عضله ها با پایانه های عصبی صورت تغذیه می شوند. همچنین این عضله ها مسئول بالا بردن دو سوم میانی ابرو هستند.

با بالا رفتن سن و سست شدن کلاژن های پوست و همچنین افتادگی بافت های نرم اطراف چشم، فرد دچار افتادگی ابرو می شود.

لذا دلایل افتادگی ابرو را می توان به طور کلی ناشی از این موارد دانست:

• فلجی یا ضعیف شدن عضله های فرونتالیس
• انقباض های بافت های صورت که ابرو را به پایین می کشاند.
• عوامل مکانیکی مثل ملانوما، کارسنوم سلول باسال و … که موجب افتادگی ابرو می شود.
• و یا فلج شدن صورت پس از یک ضربه سخت یا بعد از جراحی.

آیا می دانید افتادگی ابرو و افتادگی پلک از مشکلات رایج صورت هستند. در صورتی که می خواهید در مورد درمان افتادگی پلک بیشتر بدانید، این مقاله را مطالعه نمایید.

درمان افتادگی ابرو

تنها راه دائمی برای درمان افتادگی ابرو، لیفت ابرو ها است. تکنیک های مختلفی برای لیفت ابرو وجود دارد. بیشتر این تکنیک ها اصلاح را با برش از بالای ابرو انجام می دهند، تا زخم های آن زیر ابرو محو شود.

به این روش ها، لیفت ابروی مستقیم می گویند. بعد از پایان عمل، محل زخم بخیه می شود. و بخیه ها تقریبا دو هفته بعد از بین می رود.

بعضی اوقات بوتاکس هم به عنوان درمان موقت برای بالابردن ابرو مورد استفاده قرار می گیرد. هرچند این درمان موقتی است ولی برای افتادگی های خفیف و همچنین برای کسانی که دوست ندارند جراحی شوند، می تواند مفید باشد.

در ادامه به برخی از روش های لیفت ابرو اشاره می شود:

روش مستقیم

مقدار مشخصی از پوست بالای ابرو برداشته می شود و ابرو بالا کشیده می شود. برش می تواند به صورت خطی و یا به صورت گرد و زیگزاگ باشد.

برش پریتریکال

در این روش، برش و برداشت پوست از ناحیه خط سر انجام می شود. این روش سعی دارد که میزان دیده شدن زخم را به حداقل برساند.

اندوسکوپیک

چندین برش کوچک در پشت خط مو زده می شود و سپس پیشانی بالا کشیده می شود و بخیه زده می شود. بخیه ها به خوبی کوچک بوده و زخم ها مخفی می شود.

افتادگی ابرو بعد از بوتاکس

یکی از مواردی که بعضا بعد از بوتاکس سراغ بیماران می آید و از آن گله می کنند، افتادگی ابرو است. از آنجا که عضله فرونتالیس مسئول بالا بردن ابرو است، قرار دادن بیش از حد ماده بوتاکس در فاصله دور از پیشانی، می تواند موجب بستن عضله فرونتالیس و افتادگی ابرو شود.

در بیمارانی که جوانتر هستند و در دهه های 30 یا 40 زندگی خود به سر می برند، معمولا این مورد، زیاد پیش نمی آید. با این حال در بیماران مبتلا به افتادگی پلک بالا، تزریق بوتاکس می تواند منجر به بدتر شدن این شرایط، نمایش ظاهری خشمگین و به وجود آمدن پوست اضافه در بالای پلک بالایی شود.

درمان افتادگی ابرو در خانه

در ادامه به چند تمرین هایی برای بالا بردن ابرو اشاره می شود:

1- تمرین اول

سه انگشت میانی هر دست خود را به طور مستقیم زیر هر ابرو قرار دهید. سپس با استفاده از این انگشتان ابروی خود را به سمت بالا و بیرون برده و آن را در همان موقعیت حفظ کنید و چشم خود را باز نگه دارید. در حالی که با انگشتان خود ابروهایتان را بالا نگه داشته اید، سعی کنید ابرو را منقبض کرده و به پایین بیاورید.

هرکدام از این حرکات را 5 ثانیه انجام دهید و سپس ابروی خود را رها کنید و نفس عمیق بکشید.

2- تمرین دوم

چشمان خود را باز نگه دارید به طوری که پیشانیتان چروک شود. سپس صورت خود را به حالت اخم کرده و خشن دراورید. هر حرکت را چند ثانیه ای نگه دارید. این حرکت را 15 تا 20 بار در هر نوبت و حداکثر سه بار در روز انجام دهید.

3- تمرین سوم

چشمان خود را محکم ببندید و یک ثانیه در همان حال نگه دارید. سپس در حالی که پلک هایتان بسته است، ابروهایتان را تا جایی که ممکن است بالا ببرید. هر حرکت را چند ثانیه ای نگه  دارید. در هر نوبت 10 الی 15 بار این تمرین را انجام دهید و روزانه 3 نوبت این کار را انجام دهید.