خودآزاری جنسی مرض است؟ - پرسش 260

• بی دوشنبه ۱۱ بهمن ۹۵( 7 سال پیش) تعداد بازدید: 139 دکتر روانپزشک
  دختری هستم 18 ساله من بعضی اوقات یه کارهای میکنم که اصلا خودمم بعدا از انجام اون کار از خودم خجالت میکشم ولی اولش از اینکار خیلی لذت میبرم من علاقه ی خاصی به سوزوندن الت تناسلیم دارم و سیم داغ میکنم که بچسبونم تو التم مثلا به کلیتوریس و کناره هایش ولی وقتی سیم رو نزدیک میکنم جرات نمیکنم بچسبونمش و سیم سرد رو میزنم به التم و وانمود میکنم که داغ بوده و ادای فریاد زدن رو در میارم ولی تازگی ها یه بیحسی خریدم که اول بیحس کنم بعد بسوزونم و بعد از اینکه اثر بیحسی رفت از سوزش شدیدش لذت ببرم ترو خدا تا خودمو ناقص نکردم کمکم کنین من از بچگی از اینکار خوشم میومد خواهش میکنم من این راز رو نمیتونم حضوری به دکتری بگم شما باید کمکم کنین
  1. مشاور نبض ما دوشنبه ۱۱ بهمن ۹۵( 7 سال پیش)
     دوست عزیز شما مبتلا به نوعی از انحراف جنسی (پارافیلیا) می باشد. خودآزاری جنسی (مازوخیسم) خودآزاری جنسی عبارت است از لذت بردن جنسی فرد از تحقیر شدن، کتک خوردن، بسته شدن یا آسیب رساندن به نقاط جنسی نظیر واژن یا هر نوع زجر کشیدن دیگر است. لذت بردن جنسی از تنها تصور کردن موارد ذکر شده نیز خودآزاری جنسی به حساب میآید. در برخی موارد تجارب این چنینی ممکن است برای فرد خطر مرگ به همراه داشته باشد. این انحراف ریشه در دوران کودکی یا نوجوانی دارد و درمان آن معمولا از طریق روان درمانی است. علل مازوخیسم علاوه بر تجربیات گذشته فرد خشم فرو داده شده نسبت به خود می باشد که در واقع با آسیب رساندن به خود احساس آرامش می کند. و در ارتباط با مسایل جنسی با آسیب دیدن از طرف جنس مخالف از رابطه جنسی لذت می برد. البته شریک جنسی فرد مازوخیست حتما" باید فردی با انحراف سادیسم باشد.احتمال می رود که درصد افراد مازوخیست نسبت به سادیست کمتر باشد. این افراد دارای افسردگی نیز می باشند. انحراف مازوخیسم یا شهوت خودآزاری، نقطه ی مقابل انحراف جنسی سادیسم یا دیگرآزاری است. یک فرد سادیستیک ازآزار واذیت کردن دیگـــران لذت جنسی می برد، اما یک انسان مبتلا به «مازوخیسم» از عذاب و شکنجه أی که خودش متحمل می شود لذت جنسی کسب می کند. افرادی که به این نوع انحراف مبتلا هستند بشدت تمایل دارند که چه به وسیله ی خود و چه از طرف دیگران، آزار ببینند یا حتی شکنجه شوند. کامیابی روانی این بیماران، جز با زجر و آزار دیدن حاصل نمی شود. تمامی روان شناسان در دوره های مختلف، خوی تجاوز و تعدی یا به بیان دیگر غریزه ی تخریب و مرگ را یکی از غرایز طبیعی افراد بشر و منشأ انحراف سادیسم دانسته اند. انحراف مازوخیسم یا خودآزاری نیز ریشه در همین غریزه دارد. با این تفاوت که واکنشهای بیمار مبتلا به مازوخیسم با بیمار سادیست فرق می کند. هنگامی که تمایلات قهرآمیز غریزه ی مرگ در عوامل روانی انسان حادث شد، از دو حال خارج نیست، یا انسان به پیروی از این غریزه به تخریب و شکستن اشیا و آزار دیگران می پردازد و به این ترتیب غریزه خود را ارضا می کند یا اینکه محدودیتهای طبیعی و اجتماعی به او اجازه ی این کار را نمی دهند؛ برای مثال طفل به دلخواه خود نمی تواند آنچه را که در دسترسش قرار می گیرد بشکند و یا مثلاً سر گربه را از تنش جدا سازد. در این صورت غریزه ی تخریب و مرگ به جای اینکه متوجه دنیای بیرون انسان شود، به درونش راه می یابد و خود انسان را هدف قرار می دهد و به این ترتیب، تمایلات قهرآمیزانسان به جای دیگران روی خود او پیاده می شود. به بیان دیگر انحراف مازوخیسم و سادیسم هر دو از یک منبع سرچشمه می گیرند ولی در مازوخیسم غریزه ی تخریب و مرگ به جای اینکه روی دیگران عمل کند، بر خود بیمار مبتلا اثر می گذارد. گروه های زیادی از مردم مبتلا به مازوخیسم هستند؛ مثلاً مرتاضان و یا افرادی که در پاره أی موارد به استقبال مرگ می روند و یا اشخاصی که در مواقع خطر و پیش آمدهای ناگوار و مصیبت بار، به جای اینکه برای رفع مشکلات خود تدابیر منطقی ای بیندیشند، خود را هلاک می کنند. بعضی از مبتلایان به مازوخیسم نیز، دراین موارد، در واقع قصد انتقامجویی و یا کشتن دیگران را دارند. این _ نوع سادیسمی ارضای غریزه _ اما به جای این کار، خود را از بین می برند. انواع مازوخیسم: انحراف مازوخیسم را از نظر شدت و ضعف به سه دسته تقسیم کرده اند: مازوخیسم روانی، مازوخیسم احساساتی و مازوخیسم جسمی یا فیزیولوژیکی. توجه به این نکته ضروری است که به طور معمول، حالات مذکور تا حدودی در زندگی جنسی افراد بشر وجود دارند، و تا هنگامی که جنبه ی عادی داشته، ازحد و مرز معمولی تجاوز نکنند، امری کاملاً طبیعی به شمار می روند اما اگر به صورت های شدید و خاص یا به عبارت دیگر انحرافی جلوه کنند و یا بتدریج به صورت عادت در آیند، وجود انحراف را محقق می سازند. مازوخیسم روانی مازوخیسم روانی حالتی است که در زندگی جنسی عادی مردم دیده می شود. بعضی افراد در زندگی جنسی، خود را ازهر لحاظ در اختیار فرد محبوب خویش قرار می دهند و هر نوع خفتی را که از طرف وی به آنها تحمیل شود، می پذیرند. چنین رابطه ی جنسی ای بین زن و مرد را می توان طبیعی و عادی دانست، اما اگر روابط از این مرز تجاوز کند و جنبه ی ارباب وغلامی پیدا کند و یکی از طرفین تا حدی که برده ای از اربابش اطاعت و فرمان برداری می کند، بنده وار خواست های طرف مقابلش را اجابت کند، می توان گفت که به انحراف مازوخیسم روانی دچار شده است. مبتلایان به این نوع مازوخیسم، جز دشنام و خفت و خواری چیزی نمی طلبند و زخم زبان، اهانت و ناسزا آنها را به اوج لذت جنسی می رساند. مازوخیست های روانی، تا زمانی که از کسی دشنام نشنیده اند یا شخصی آنها را تحقیر نکرده است، ناراحت و ناآرامند. البته باید توجه داشت که این نوع مبتلایان هنگام آمیزش جنسی، میلی به تحمل آزار ندارند بلکه از شنیدن کلمات رکیک و اهــانت آور، لذت می برند. بسیاری از زنان جوان و تحصیل کرده و برومندی که با مردانی به مراتب پست تر از خود ازدواج می کنند و یا به مردان درشت و قوی هیکل گرایش دارند، مبتلا به مازوخیسم روانی هستند. این زنان در برابر قوی هیکل بودن مرد که صفتی به اصطلاح بارز به شمار می رود، کلیه ی معایب و نقایص اخلاقی و ذاتی او را بسادگی نادیده می گیرند. به طورکلی می توان گفت که منحرف مازوخیست، یک انسان خفت طلب واهانت جو است و به هر ترتیبی که بتواند خود را به دیگری تسلیم می کند و بدون قید و شرط در اختیار او قرار می گیرد تا تمایلات روانی و انحرافی خود را اقناع کند. هرشفلد مثال جالبی در این مورد دارد. او گزارش می دهد که زن جوانی در زمان جنگ، یک زندانی فرانسوی را برای مدت هشت ماه در اتاقش مخفی کرده و خود را بدون قید و شرط ، برای انجام هر نوع عمل جنسی دراختیار وی گذاشته بوده است. تحقیقات بعدی نشان می دهد که این زن دارای عنن کامل بوده و تنها دلیل تسلیم بدون قید وشرط او به زندانی فرانسوی، انحراف مازوخیسم وی و شعف و نشأت جنسی ای بوده که از این راه به آن دست می یافته است. مازوخیسم احساساتی بعضی از افراد مبتلا به مازوخیسم که معمولأ کمرو، جاهل و بی سواد هم هستند، از آشکار شدن انحراف خویش خودداری می کنند و به درون خود پناه می برند. این افراد می کوشند با تجسم صحنه های مختلف مازوخیسم از راه فکر و خیال، تمایلات غیر عادی خود را ارضا کنند. این دسته از منحرفان مازوخیسم را مازوخیسم های احساساتی و انحراف آنها را مازوخیسم احساساتی گویند. مازوخیسم فیزیولوژیکی مازوخیسم فیزیولوژیکی که حادترین و واقعی ترین وجه مازوخیسم است حالتی است که انسان را وا می دارد تا از احساس درد و رنج، لذت ببرد و بدن خود را با اشتیاق درمعرض زجر و درد و عذاب قرار دهد. برای شخصی که به انحراف مازوخیسم فیزیولوژیکی مبتلاست، درد مفهوم خود را از دست داده و حتی لذت و شعف می شود. مبتلایان به این نوع مازوخیسم که تعدادشان از مبتلایان به دو نوع دیگر بیشتر است، از آزار های بدنی مانند شکنجه، پاره شدن پوست و گوشت و یا سوختن بدن شان لذت می برند و چنانچه اقدامی برای درمان آنها صورت نگیرد، سرانجام خود را هلاک خواهند ساخت. ارضای تمایلات مازوخیستی به وسیله حواس لامسه شخص مبتلا به مازوخیست فیزیولوژیکی، ابتدا به وسیله ی حس بویایی و چشایی خود، لب های شریک جنسی اش را به طور عادی می بوید و با زبان آنها را لمس می کند، ولی بتدریج وارد مرز اعمال انحرافی می شود و به بوییدن مواضع جنسی و مزه کردن آنها و حتی خوردن فضولات بدن شریک جنسی خود می پردازد. ارضای تمایلات مازوخیستی به وسیله حواس بینایی و شنوایی شخص مازوخیست میل شدیدی به مشاهده ی اعضای لخت بدن شریک جنسی اش دارد و از شنیدن حرفهای اهانت آمیز و فحشهای رکیک در هنگام آمیزش جنسی لذت می برد. در واقع همانقدر که مبتلا به انحراف سادیسم از ادای کلمات توهین آمیز لذت می برد، مبتلا به مازوخیسم از شنیدن این کلمات به شعف روانی می رسد.