مراحل برداشتن رگ های واریسی در اتاق عمل

حذف رگ های واریسی یک عمل جراحی است که در آن رگ های مبتلا به واریس را از پاها یا ران حذف می کنند. رگهای واریسی، رگ های باد کرده و پیچ خورده ای هستند که می توانید آنها را زیر پوست ببینید. آنها معمولا قرمز یا متمایل به بنفش هستند.

نبض ما– رگ های واریسی اغلب در پاها دیده می شوند، اما ممکن است در قسمت های دیگر بدن هم وجود داشته باشند. زمانی که دریچه های لانه کبوتری در پاها به درستی کار نمی کنند، رگ های واریسی به وجود می آیند. به طور معمول رگ ها دریچه هایی یک طرفه دارند که مانع بازگشت خون به سمت قلب می شوند.

هنگامی که این دریچه ها به درستی کار نکنند، خون به جای رفتن به قلب، در رگ ها جمع می شود. بنابراین رگ ها با خون پر شده و باعث به وجود آمدن رگ هایی دردناک و متورم می شود. حذف این رگ ها، واریس را درمان کرده و به جلوگیری از بازگشت آنها کمک می کند.

برداشتن رگ های مبتلا به واریس به چه دلیلی انجام می شود؟

اگر علائم زیر را دارید، ممکن است پزشک برداشتن رگ های مبتلا به واریس را به شما توصیه کند:

• درد مداوم و سوزش در پاها
• زخم های پوستی
• لخته شدن خون
• خونریزی از رگ ها

اگر به زیبایی ظاهری پاهای خود اهمیت می دهید، ممکن است این عمل را انجام دهید. برای مطمئن شدن از اینکه عمل حذف رگ های مبتلا به واریس برای شما گزینه مناسبی است، با پزشک خود مشورت کنید.

چگونه برای عمل برداشتن رگ های مبتلا به واریس آماده شویم؟

پزشک قبل از عمل یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. این موضوع به پزشک کمک می کند تا جای قرارگرفتن دریچه های از کار افتاده را مشخص کند. شاید پزشک برای مشاهده بهتر رگ ها و دریچه های آن ها از یک دستگاه سونوگرافی دستی استفاده کند.

همچنین ممکن است برای دیدن تصاویر واضح تر از رگ های آسیب دیده و میزان جریان خون یک اسکن دوبعدی انجام شود. این آزمایش می تواند وجود لخته در رگ ها را مشخص کند و همچنین به پزشک اجازه می دهد رگ های واریسی را با جزئیات بیشتری ببیند.

اگر دارویی استفاده می کنید، قبل از عمل پزشک خود را در جریان قرار دهید. پزشک ممکن است از شما بخواهد مصرف داروهای خاصی را به طور موقت متوقف کنید، زیرا امکان دارد برخی از آنها در حین عمل باعث خونریزی شدید شوند.

بعد از عمل از کسی بخواهید که شما را به خانه برساند. عمل برداشتن رگ های مبتلا به واریس اغلب با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می شود که باعث خواب آلودگی شده و تا چند ساعت نمی توانید رانندگی کنید.

علت بوجود آمدن واریس تناسلی را در این مقاله بخوانید

عمل حذف رگ های مبتلا به واریس چه خطراتی دارد؟

برداشتن رگ های واریسی یک عمل جراحی ایمن و کم خطر است. با این حال جراحی همیشه با خطراتی همراه است.

بعضی از این خطرات در زیر آورده شده است:

• واکنش آلرژیک به بیهوشی
• عفونت در محل برش
• خونریزی شدید
• لخته شدن خون
• کبودی یا زخم
• آسیب عصبی

احتمال وقوع این خطرات بسیار کم است. با این حال برخی از مردم آنها را تجربه می کنند. معمولا برداشتن رگ های مبتلا به واریس برای افراد زیر توصیه نمی شود:

• زنان باردار
• افراد مبتلا به ضعف پا
• افراد مبتلا به عفونت های پوستی
• افراد مبتلا به مشکلات لخته شدن خون
• افرادی که دارای اضافه وزن هستند

در حین عمل برداشتن رگ های مبتلا به واریس چه انتظاراتی داشته باشیم؟

عمل برداشتن رگ های واریسی اغلب به صورت سرپایی انجام می شود، به این معنی که می توانید همان روز بعد از جراحی به خانه برگردید. این عمل معمولا 60 تا 90 دقیقه طول می کشد. البته ممکن است جراحی های پیچیده طولانی تر باشد.

با نظر پزشک، ممکن است قبل از عمل بیهوشی عمومی یا نخاعی داشته باشید. بیهوشی عمومی باعث می شود در طول تمام مراحل خواب باشید. بیهوشی نخاعی بخشی از بدن شما را بی حس می کند، اما در طول عمل بیدار هستید. اگر بیهوشی شما نخاعی باشد و در مورد عمل اضطراب داشته باشید، ممکن است پزشک به شما داروی ضد اضطراب بدهد.

در طول عمل، جراح بالا و پایین رگ آسیب دیده چندین برش کوچک ایجاد می کند. برشی هم در کشاله ران ایجاد می شود. برش دیگری در پائین پای شما در ناحیه ساق یا مچ پا ایجاد می شود.

سپس از طریق شکاف کشاله ران، یک سیم پلاستیکی نازک و انعطاف پذیر به رگ وارد می کنند و از شکاف پایین پا بیرون می کشند. جراح برش ها را بخیه زده و با باند و جوراب های محکم روی پاهای شما را می بندد.

همه چیز درباره جوراب واریس را در این مطلب بخوانید.

پس از برداشتن رگ های مبتلا به واریس چه اتفاقی می افتد؟

معمولا دوره بهبود این عمل بین دو تا چهار هفته طول می کشد. با این حال، زمان بهبودی بستگی به تعداد رگ های خونی برداشته شده و محل قرارگیری آنها دارد.

پزشک برای شما داروهای مسکن تجویز می کند. همچنین به شما می گویند که تا سه الی چهار روز اول بعد از جراحی، تا حد امکان از پاهای خود استفاده نکنید. پس از گذشت چهار روز می توانید باندها را باز کنید. تا زمان بهبود کامل، در هنگام نشستن پای خود را بالا نگه دارید.

می توانید از بالش برای نگه داشتن پاهای تان استفاده کنید. پس از چهار هفته می توانید به فعالیت های عادی روزمره خود بازگردید.

تیم ترجمه نبض ما