علائم بارداری بعد از آی یو آی

آی یو آی (IUI) یا تلقیح داخل رحمی نوعی درمان ناباروری است. این روش شامل قرار دادن اسپرم، داخل رحم برای تسهیل باروری است. حال ببینیم روش آی یو آی چیست و علائم بارداری بعد از آی یو آی چگونه است؟

آی یو آی چیست

آی یو آی یکی از روشهای درمان ناباروری است. این روش در مطب انجام می شود و چند دقیقه طول می کشد. بعد از آی یو آی می توان در انتظار علائم و نشانه های بارداری بود. این روش، نسبت به لقاح آزمایشگاهی به صرفه تر و ارزان تر است. هدف از آی یو آی IUI افزایش تعداد اسپرم هایی است که به لوله های فالوپی رسیده و پس از آن احتمال حاملگی را افزایش می دهد.

رایج ترین دلایل استفاده از روش آی یو آی تعداد اسپرم کم یا کاهش تحرک اسپرم است. مزیت آی یو آی این است که اسپرم تقریبا مانند حالت طبیعی به رحم وارد می شود اما برای این کار، هنوز هم لازم است به اسپرم افزوده شود و پس از آن تخمک بارور می شود.

iui برای چه کسانی انجام میشود

 ممکن است آی یو آی به عنوان  نوعی درمان باروری در هر یک از شرایط زیر انتخاب شود:

• ناباروری غیرقابل توصیف
• شرایط دشوار سرویکس، از جمله مشکلات مخاطی گردن رحم
• ممکن است وجود زخم در دهانه رحم مانع توانایی اسپرم برای ورود به رحم باشد
• اختلالات انزال از جمله انزال معکوس

آی یو آی معمولا در شرایط زیر توصیه می شود:

• برای زنانی که لوله های فالوپ را آزاد کرده اند
• برای زنانی با حفره رحم طبیعی
• برای زنانی که شوهرشان دارای تعداد اسپرم  کم و یا کمبود اسپرم هستند.

آی یو دی برای چه کسانی مناسب نیست

• زنان مبتلا به بیماری شدید لوله های رحمی
• زنان با سابقه عفونت لگن
• زنان با اندومتریوز متوسط ​​تا شدید

روش انجام آی یو آی

ممکن است پیش از تلقیح داخل رحمی، داروهای تحریک کننده تخمک گذاری مورد استفاده قرار گیرد، در این صورت مراقبت دقیق برای تعیین زمان تخمک گذاری لازم است. روش آی یو آی، در دوران تخمک گذاری انجام می شود. معمولا حدود 24-36 ساعت پس از افزایش هورمون LH که نشان می دهد تخمک گذاری به زودی رخ می دهد.

نمونه ای از اسپرم، توسط آزمایشگاه برای جدا کردن مایع منی در دسترس قرار می گیرد. سپس از ابزاری به نام کاتتر برای قرار دادن اسپرم به طور مستقیم در رحم استفاده می شود. این فرایند، تعداد سلولهای اسپرم را که در رحم قرار دارند، به حداکثر می رساند، بنابراین احتمال تخمک گذاری را افزایش می دهد.

علائم مثبت بودن ای یو ای

مثبت بودن ای یو ای و یا به عبارتی علائم حاملگی بعد از ای یو ای عبارتند از:

گرفتگی دردناک

بعضی از مادران در طول لانه گزینی جنین، احساس خارش یا گرفتگی دارند. این پدیده از لحاظ علمی تایید نشده است، اما به اصطلاح “گرفتگی لانه گزینی بعد از آی یو آی” خوانده شده و به نظر می رسد نسبتا شایع است. با این وجود ای یو ای در بعضی موارد باعث ایجاد گرفتگی های رحم می‌شود، بنابراین ممکن است تفاوت آن کمی دشوار باشد.

لانه گزینی بعد از ای یو ای

در صورتی که دمای پایه بدن شما (BBT) را در نمودار نشان دهد، ممکن است کاهش فاز لوتئال (زمان تخمک گذاری در طول چرخه قاعدگی یک زن را “فاز لوتئال” می گویند.) مشاهده شود. اما باید گفت که تمام زنان این مورد را تجربه نمی کنند، اما فروپاشی لانه گزینی تقریبا نشانه هایی از وجود بارداری محسوب می شود.

با این حال باید گفت که این علامت باز هم نشانه قابل اعتمادی از بارداری نیست، اما در صورتی که یکی از آنها را در نمودار خود مشاهده کنید، می تواند نشانه خوبی برای بارداری باشد.

ادامه دار شدن دمای بالا

حاملگی بدین معنی است که سطح پروژسترون شما بیشتر از 12 تا 16 روز افزایش داشته باشد. در یک نمودار BBT، شما این مورد را به عنوان یک دوره طولانی‌تر از حدمعمول و با درجه حرارت بالا متوجه خواهید داشت. اگر این حالت بیشتر از 20 روز بعد از آی یو آی طول بکشد، می تواند نشانه‌ای از بارداری باشد.

از دیگر علائم حاملگی بعد از ای یو ای می توان موارد زیر را ذکر کرد:

تاخیر پریود بعد از ای یو ای

تاخیر در قاعدگی بعد از آی یو آی ، مانند حاملگی طبیعی، می تواند یکی از نشانه های بارداری باشد.

درد سینه بعد از iui

یکی علائم مثبت بودن ای یو ای درد سینه است.

ضعف و خستگی بعد از آی یو آی

شما در روش آی یو آی یک تلقیح مصنوعی داشته اید و بدن شما ممکن است واکنش متفاوتی نسبت به این مسئله نشان دهد.

حالت تهوع

شما احتمالا مانند بارداری طبیعی، همان حالت تهوع را تجربه خواهید کرد و این امر می‌تواند یکی از نشانه های بارداری با ای یو ای باشد.

گرگرفتگی و یا احساس ناخوشایند نسبت به غذاها

درست همانند بارداری طبیعی، شما  ممکن است بعد از آی یو آی نسبت به بوی برخی از غذاها، احساس ناخوشایندی داشته باشید.

عوارض آی یو آی

اگر در کنار درمان ای یو ای داروهای باروی مصرف کنید، شانس بارداری چند قلویی افزایش می‌یابد. همچنین خطر ابتلا به عفونت بعد از IUI وجود دارد.

مزایای روش آی یو آی

• روش IUI، روش درمانی ارزان قیمتی است.
• آماده سازی و قرار دادن اسپرم به طور مستقیم در رحم
• معمولا بین 12 تا 36 ساعت پس از تجویز، 2 تلقیح IUI پس از تخمک گذاری صورت می گیرد. این کار به منظور افزایش احتمال تخمک گذاری انجام می شود.
• آی یو آی نسبت به لقاح آزمایشگاهی  ارزان تر است.

احتمال بارداری طبیعی بعد از ای یو ای

موفقیت پس از آی یو آی، بستگی به عوامل متعددی دارد. اگر یک زن و شوهر در هر ماه از روش آی یو آی استفاده کنند، میزان موفقیت ممکن است تا 20٪ در هر چرخه بیشتر شود که البته  بر اساس متغیرهایی مانند سن زن، علت ناباروری و اینکه آیا داروهای باروری استفاده شده است یا نه، سنجیده می شود.

 روش آی یو آی، یک گزینه کمتر تهاجمی و تقریبا ارزان است، احتمال بارداری حاصله از روش IUI کمتر از IVF است. اگر به دنبال روش آی یو آی برای برطرف شدن مشکل خود هستید، میتوانید  با پزشک خود مشورت کنید تا گزینه های لازم عنوان شود.

بعضی از زوج ها قبل از بررسی روش های ناباروری سعی می کنند از روش های سنتی استفاده کرده و در این زمینه تلاش زیادی می کنند.

در صورتی که شما در تلاش برای بارداری هستید، بهتر است به دنبال بهترین گزینه با کارایی بالا و خطرات کمتر باشید. با این حال، در صورتی که به دنبال آزمایش یا گزینه هایی برای افزایش شانس باروری خود هستید، می توانید از یک متخصص باروری کمک بگیرید.

تفاوت آی یو آی و آی وی اف

تلقیح داخل وریدی (IUI) و لقاح آزمایشگاهی (IVF) دو روش رایج برای درمان ناباروری است که احتمال حاملگی را افزایش می دهد. IUI  ( آی یو آی ) روشی است که طی آن اسپرم های متحرک پردازش شده و متمرکز به طور مستقیم به رحم  وارد می شود. این روش با توجه به تخمک گذاری تنظیم می شود و ممکن است در روزهای بلافاصله بعد از تشخیص تخمک گذاری یک تا دو بار انجام شود.

پس از تخمک گذاری، تخمک توسط لوله فالوپی برداشته می شود و در انتظار اسپرم می ماند. از آنجا که روش IUI (آی یو آی) دارای غلظت بالای اسپرم و با کیفیت بوده و در محلی نزدیک به تخمک قرار می گیرد، بنابراین احتمال جفت شدن اسپرم و تخمک در این روش افزایش می یابد.

آی وی اف هم یکی از بهترین روش های درمان باروری است که امروزه مورد  استفاده  قرار می گیرد. در این روش، از تحریک تخمدانها برای تولید تخمک های متعدد در یک زمان استفاده شده و بازیابی تخمک ها، پرورش آن در آزمایشگاه و قرار دادن جنین های  ایجاد شده در رحم (انتقال جنین) انجام می پذیرد. شانس حاملگی از طریق روش آی وی اف عمدتا بستگی به سن زن، علت ناباروری و عوامل مرتبط با کیفیت آزمایشگاه  آی وی اف دارد.

آی وی اف چیست؟

آی وی اف، یک عمل جراحی سرپایی است که تحت بی حسی موضعی انجام می شود.  IUI در مطب انجام می شود و نیازی به بیهوشی ندارد. در روش آی وی اف، یک سری  تزریق هورمونی برای تحریک رشد فولیکول های متعدد در مرحله بلوغ تخمک و یک تزریق اضافی برای ایجاد تخمک گذاری تجویز می شود.

در روش ای یو ای، بیمار داروهای خوراکی مصرف می کند. به طور معمول، کلوماید در ترکیبی با دوز کم تزریق های گنادوتروپین (FSH / LH) در طول دوره خود برای تحریک رشد تخمک و تزریق داروی هورمونی در تخمدان (HCG) به منظور ایجاد تخمک گذاری، صورت می گیرد.

در روش آی وی اف، تخمک های بیمار توسط پزشک با استفاده از ابزار آسپیراسیون و سونوگرافی ترانس واژینال بازیابی می شوند. تخمک های بیمار پس از آن با اسپرم در آزمایشگاه جنینی آزمایش می شوند.تمام جنین های حاصل شده به طور مداوم تا زمانی که به مرحله بهینه پیشرفت برسند نظارت می شود. یک یا چند جنین با درجه بالا به وسیله کاتتر تلقیح به رحم زن منتقل می شود.

آی یو آی بهتر است یا آی وی اف

میانگین میزان موفقیت IUI با استفاده از داروی باروری ، مانند کلومید ، برای بیمارانی که زیر 35 سال هستند ، در هر چرخه 8-15٪ است.برای IVF  این عدد بسیار بیشتر است. میزان موفقیت برای بیمارانی که زیر 35 سال هستند 40-45٪ است و برای بیمارانی که بالای 42 سال دارند، به 15٪ کاهش می یابد

اما معمولا ای یو ای به دلیل عوارض کمتر و هزینه پایین‌تر در اولویت اول قرار می گیرد. در حالی که آی وی اف برای زنانی که پس از انجام روش های پیچیده پزشکی مانند IUI موفق به بارداری نشده اند، مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در موارد زیر آی وی اف بهتر جواب می‌دهد:

• مادران بیش از ۳۰ سال سن
• لوله های فالوپ بلوک شده و آسیب دیده
• آندومتریوزیس
• اختلالات تخمک گذاری مانند شکستگی زودرس نارس یا فیبروئید های رحم
• فقدان لوله های فالوپی به علت حذف جراحی
• اختلال ژنتیکی
• ناباروری مردانه، از جمله انسداد، کاهش تعداد اسپرم

آی یو آی و تلقیح مصنوعی

افزایش فولیکول های تخمک بیمار در طول مرحله رشد تخمک، با اندازه گیری هورمون های سطح خون و التراسوند های لگنی روزانه به منظور تعیین زمان اولیه تخمک گذاری از طریق تزریق HCG نظارت می شود.

نمونه‌برداری از اسپرم مرد بیمار در مطب پزشک صورت گرفته  (یا اسپرم اهدا کننده یخ زده بازیابی شده) و در محیط آزمایشگاهی با استفاده از راه حل های افزایش دهنده و زنده ماندن آماده می شود. نمونه اسپرم  آماده سازی شده، با استفاده از یک کاتتر تلقیح، در رحم زن قرار داده می شود.

تعیین جنسیت

شرایط ژنتیکی و موارد دیگری باعث شکل گیری جنسیت جنین می شود. در برخی از خانواده‌ها، پدر یا مادر خواهان تعیین جنسیت فرزند خود هستند. امروزه از دو روش می‌توان برای تعیین جنسیت استفاده کرد که بسیار موثر است. پیش از بحث در مورد انتخاب روش مناسب‌تر درک کلی فرآیند و شرایط آن‌ها، مفید است.

تعیین جنسیت با آی وی اف

به طور کلی، اسپرم شامل 50/50 نسبت X و Y است. اسپرم X کمی بزرگتر از اسپرم Y است، زیرا این مقدار تقریبا 2.8 درصد کل DNA است. در یک تصور معمول، اسپرم مرد با یک تخمک بارور شده با لقاح داخلى آی وی اف و  تخمک زن با اسپرم به دست آمده از انسان تزریق می شود.

در روش معمول ای وی اف، اسپرم برای انتخاب کروموزوم های مرد یا زن آزمایش نشده است، بنابراین احتمال جفت شدن یک یا هر دو تقریبا 50/50 است. اما در صورت نیاز می توان این آزمایش را انجام داد.

روش آی یو آی برای تعیین جنسیت

در روش ای یو ای با تلقیح داخل رحمی اسپرم به طور مستقیم به رحم تزریق می شود. در روش معمول IUI، اسپرم به X و Y تقسیم نشده است. در صورتی که تخمک توسط یک اسپرم X بارور شود، جنین دختر خواهد بود و در صورتی که تخمک با اسپرمY ترکیب شود، جنین پسر می شود.