علت خونابه بعد از نزدیکی چیست؟
خونابه بعد از نزدیکی، که خونریزی پست کویتال (بعد از مقاربت) نامیده می شود، در دوره عادت ماهیانه زنان طبیعی است. حتی پس از عادت ماهیانه نیز شایع تر است. در حالیکه، خونریزی، گاهی اوقات می تواند نگران کننده باشد، در اکثر موارد، دلیل آن نسبتاً بی خطر می باشد. بسیاری از دلایل خونریزی بعد از نزدیکی، همپوشانی دارند.
مطابق با تحقیقات صورت گرفته، 9 درصد از زنان در عادت ماهیانه، پس از نزدیکی خونریزی واژینال را (به جز خونریزی قاعدگی) تجربه می کنند. در مقابل، تحقیقات نشان می دهند که از 46 تا 63 درصد از زنان پس از عادت ماهیانه، خشکی، خارش، حساسیت، لکه بینی یا خون ریزی را تجربه می کنند که ناشی از تغییرات هورمونی می باشد که انعطاف پذیری بافت واژن را تحت تأثیر قرار می دهند. در حالیه اکثر این دلایل خونریزی جای نگرانی ندارند، گاهی اوقات، خونریزی می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی باشد.
اطلاعاتی را در مورد برخی از دلایل شایع خونریزی در حین نزدیکی یا پس از آن در مطلب زیر بخوانید.
عفونت های مقاربتی
عفونت های مقاربتی (STIها)، مانند کلامیدیا و سوزاک، مربوط به محدوده ای از علائم واژینال از درد لگن، خارش و سوزش گرفته، تا ترشحات واژینال و ادرار دردناک می باشند. التهاب ناشی از این عفونت های مقاربتی، می تواند موجب تورم رگ های خونی سطحی و به راحتی ترکیدن آنها شود، و شدت خونریزی اغلب مربوط به شدت عفونت می باشد.
مانند کلامیدیا و سوزاک، عفونت تریکومونیازیس واژینال، به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. دیگر عفونت های مقاربتی همچون سفلیس و تبخال های تناسلی می توانند موجب ضایعات اولسراتیو پوستی باز شوند،، که در صورت تحریک شدن خونریزی می کنند. با این حال، زخم هایی که اغلب بیرون از پوست ظاهر می شوند، گاهی اوقات ممکن است داخل واژن ایجاد شوند، به ویژه در مورد سفلیس، می تواند کاملاً بدون درد و بدون علامت باشد.
پولیپ های خوش خیم
رشد پولیپ های خوش خیم بر روی دهانه رحم (پلیپ های سرویکس) یا در رحم ،(پولیپ های آندومتر یا رحمی) علت شایع خونریزی، در طول رابطه ی جنسی یا پس از آن می باشند. پولیپ های دهانه رحم معمولاً در زنان دهه ی 40 و 50 سال که چندین بارداری داشته اند رشد می کنند. پولیپ های رحم توده های نرم و کوچک بافتی هستند که از داخل رحم بیرون می زنند. پولیپ های این نوع، در معرض خونریزی بین دوره های عادت ماهیانه قرار دارند.
این پولیپ ها، همچنین در زنان بین سن 36 و 55 سال نیز ایجاد می شوند. اکثر پولیپ ها، خوش خیم هستند، اما برخی از آنها به مرور زمان ممکن است به سرطان تبدیل شوند. پولیپ گاهی اوقات خود به خود ناپدید می شود، اما در برخی از موارد برای درآوردن نیاز به جراحی دارد.
اکتروپیون سرویکس (دهانه رحم)
اکتروپیون دهانه رحم، شرایطی غیر سرطانی می باشد که در آن سلول ها معمولاً داخل دهانه رحم را می پوشانند و از طریق دهانه رحم بیرون می زنند. وقتی که این اتفاق رخ می دهد، انبساط غیر طبیعی بافت دهانه رحم می تواند، موجب گشاد شدن و التهاب رگ های خونی حساس شود. در نتیجه، خونریزی به علت نزدیکی، استفاده از تامپون ها و حتی قرار دادن سپکولوم (آینه طبی) در طول بررسی لگن شایع می باشد.
این بیماری تا زمانی که ترشح واژینال یا خونریزی ایجاد نکند، معمولاً نیازی به درمان ندارد.
واژینیت آتروفیک (خشکی واژن، التهاب دیواره های واژن)
زنان یائسه، اغلب در طول رابطه ی جنسی یا پس از آن دچار خونریزی می شوند، به این دلیل که کاهش سطح استروژن موجب می شود دیواره های واژن نازک شوند و مخاط روان کننده ی کمتری تولید کنند. این حالت، واژینیت آتروفیک نامیده می شود، شرایطی که به خارش و سوزش واژن مربوط می باشد.
گرچه، درمان خوراکی جایگزین استروژن، خطراتی را به همراه دارد. مطابق با داده های مؤسسه سلامت زنان، قرص های فقط استروژن می توانند خطر سرطان آندومتر را افزایش دهند و بنابراین باید برای کوتاه مدت استفاده شوند و یا با دیگر شکل های استروژن درمانی جایگزین شوند. لوبریکانت ها (روان کننده های) واژن نیز می توانند خشکی واژن را بهبود بخشند و درد را کاهش دهند.
در حالی که زنان جوانتر نیز ممکن است به خشکی واژن (واژینیت) ناشی از عفونت قارچی یا باکتریالی مبتلا شوند، خونریزی پس از نزدیکی ، یکی از علائمی می باشد که کمتر شایع می باشد.
آندومتریوز
آندومتریوز زمانی رخ می دهد که پوشش رحم، (آندومتر) به خارج از رحم گسترش یابد. زمانی که این اتفاق می افتد، بافت اندرومتریال می تواند خود را به سطوح دیگر اندام ها بچسباند و اغلب منجر به تشدید درد و در برخی موارد ناباروری شود. آندومتریوز 5 تا 10 درصد زنان در سن باروری را تحت تأثیر قرار می دهد و هنوز هم علت واقعی آن و درمان های موجود برای آن به خوبی شناخته نشده اند. دو مورد از ویژگی های آندومتریوز ، نزدیکی و ارگاسم دردناک می باشد که هر دو آنها ناشی از فشار ایجاد شده بر روی آسیب دیده می باشند.
هورمون درمانی برای کاهش سطوح استروژن، اغلب در کاهش درد مؤثر است. درد و خونریزی ممکن است با تغییر پوزیشن ها حین رابطه ی جنسی، کاهش یابد. برخی از پوزیشن های رابطه جنسی مانند پوزیشن مُبلغ، فشار مضاعفی بر واژن وارد می کند که ممکن است با پوزیشن پهلو به پهلو یا دیگر پوزیشن ها تسکین یابد.
خونریزی در اثر ضربه
در حالی که خونریزی پس از نزدیکی، اغلب مربوط به عفونت و ناهنجاری های رحم، واژن و دهانه رحم می باشد، خونریزی می تواند ناشی از ضربه مستقیم به این بافت های حساس باشد.
این ضربه ممکن است در اثر رابطه ی جنسی شدید که منجر به بریدگی، خراش یا پارگی واژن می شود، ایجاد شود. این اتفاق بیشتر در زمان خشکی واژن، مانند دوران یائسگی، شیردهی و یا دوش گرفتن بیش از حد رخ می دهد.
دخول اجباری می تواند به شدت به بافت های واژن آسیب برساند و منجر به ایجاد فیسور یا شکاف شود، که می توانند به طور مکرر بهبود یابند و سپس دوباره باز شوند تا زمانی که تحت درمان پزشکی قرار گیرند.
خونریزی در اثر سرطان
در حالی که سرطان، کم احتمال ترین دلیل برای خونریزی پس از رابطه ی جنسی می باشد، یکی از علائم احتمالی سرطان دهانه رحم، واژن و رحم است.
تومور ها بسته به نوع سرطان، می توانند متفاوت باشند، اما آنها تمایل دارند که از طریق شبکه ای از رگ های خونی خطرناک و متراکم تغذیه شوند. هنگامی که تومور رشد می کند، این رگ ها تحت فشار و در معرض ترکیدگی قرار می گیرند. رابطه ی جنسی می تواند گاهی اوقات موجب این اختلال شود.
با انجام رابطه ی جنسی یا بدون انجام آن، خونریزی، مشخصه ی معمول سرطان دهانه رحم می باشد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خونریزی پس از یائسگی یا در طول دوره های عادت ماهیانه
- دوره عادت ماهیانه سنگین یا طولانی تر از معمول
- ترشحات واژن با رگه های خونی (که گاهی اوقات با لکه بینی اشتباه گرفته می شود).
یک متخصص زنان، برای ارزیابی یک زن جهت تشخیص سرطان دهانه رحم، یک معاینه لگن، پاپ اسمیر و گاهی اوقات یک معاینه بصری به نام کولپوسکوپی را انجام می دهد. اگر پزشک مشکوک به سرطان باشد، ممکن است یک نمونه بافتی با نمونه برداری برداشته شود تا زیر میکروسکوپ بررسی شود.
من به بارداریم شک دارم بیبی چک زدم ۲تاشم کمرنگ خط افتاد