معجزه آغوش مادر در رشد نوزاد

کارشناسان سلامت معتقدند که تماس پوستی والدین با نوزاد می تواند رشد مغزی او را تا دوران نوجوانی شکل دهد.

نتایج یک مطالعه حاکیست بهبود رشد و تغذیه انحصاری با شیر مادر در نوزاد و ترخیص به موقع، کاهش عفونت هیپوترمی و هیپوگلیسمی در مادر از فواید مراقبت آغوشی است.

به گزارش نبض ما به نقل از ایسنا، یافته های این پژوهش که با هدف بررسی تأثیر استفاده ازمراقبت آغوشی یا کانگورویی در مراقبت از نوزادان LBW (نارس) صورت گرفته است، نشان می دهد که مراقبت آغوشی باعث تنظیم وضعیت قلب و تنفس نوزاد، افزایش رضایتمندی مادر، کاهش افسردگی پس از زایمان، افزایش ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد و بهبود شاخص های رشد عقلی و کودک می شود.

مراقبت آغوشی در بهبود رشد نوزاد موثر است

لازم به ذکر است که مراقبت آغوشی نوعی مراقبت از نوزادان نارس است که در آن نوزاد در تماس پوستی طولانی قرار می گیرد. این روش قابل استفاده آسان و موثر برای ارتقای سلامتی و بهداشت نوزادان نارس می باشد و همچنین کمک می کند تا نوزاد موردنظر به سطح نوزادان رسیده برسد.

بنابراین یافته ها و باتوجه به شاخص های مرگ و میر نوزادان نارس که در کشورمان 23 نفر در هر 1000 نوزاد می باشد توصیه می شود جهت کاهش مرگ و میر نوزادان طرح مراقبت آغوشی در کشورمان به عنوانه یک طرح ملی در نظر گرفته شده و عملیاتی گردد.

گفتنی است که هر ساله 20 میلیون نوزاد LBW (نارس) در سراسر جهان متولد می شوند که هزینه سنگینی را به سیستم بهداشتی و اجتماعی در کشورهای در حال توسعه تحمیل می کنند. مراقبت از نوزادان نارس پیچیده و نیازمند وسایل گران و پرسنل ماهر است و استرس زیادی را به خانواده وارد می کند.

تاثیر تماس پوستی والدین

بدیهی است که نوزاد از زمان اولین تنفس اش به تماس پوستی والدین نیاز دارد. بررسی ها نشان می دهد تماس پوستی والدین با نوزاد علاوه بر تقویت پیوند عاطفی بین آنها و تاثیرگذاری بر رشد او به شکل گیری مغز کودک در آینده نیز کمک می کند.

تماس پوستی والدین با نوزاد ارتباط دهنده قوی در شکل گیری کانال های احساسی و ایجاد پیوند صمیمانه بین او و والدینش است. گروهی از متخصصان سنگاپوری و آلمانی با کمک تصاویربرداری مغزی به بررسی تاثیر تماس پوستی والدین بر مغز نوزاد پرداختند. به گفته کارشناسان این کار می تواند تاثیری فراتر از جنبه های اجتماعی بر کودک داشته باشد و رشد مغزی را شکل دهد.

در این بررسی ۴۰ کودک حدود پنج ساله به همراه مادرانشان حضور داشتند. در حین انجام مطالعه از کودکان درخواست شد که مدت ۱۰ دقیقه با اسباب بازی سرگرم شوند و سپس متخصصان ارزیابی کردند که مادرانشان چند بار این کودکان را حین بازی کردن لمس کرده اند.

این محققان پس از گذشت چند روز مغز کودک را به منظور بررسی فعالیت آن اسکن کردند و تمرکز آنان روی بخش «مغز اجتماعی» بود. این بخش از مغز مسئولیت دارد نحوه رفتار فرد در حالت های مختلف را در حین موقعیت های اجتماعی تعیین کند. متخصصان مشاهده کردند فعالیت مغزی در ناحیه مغز اجتماعی کودکانی که با والدینشان تماس پوستی داشته اند به مراتب قوی تر بوده است.