درمان آتروفی بیضه
آتروفی بیضه (یا نارسایی) ثانویه بیضه به مواردی گفته می شود که آتروفی در نتیجۀ تولید نشدن یا کاهش تولید هورمون های محرکه FSH و LH از هیپوفیز یا کاهش هورمون GnRH از هیپوتالاموس مغز باشد.
به گزارش نبض ما به نقل از ابن سینا، ارکیت عفونی عامل آن می تواند باکتریال یا ویروس باشد یا آسیب به بیضه ناشی از حادثه ای مثل تصادف یا ضربه باشد.
علائم آتروفی بیضه چیست؟
آتروفی بیضه به معنی کوچک شدن آن و کم شدن یا تکیده شدن بافت آن است. می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد که در نتیجۀ آن هم به کارکرد اسپرم سازی و هم به کارکرد تولید تستوسترون آسیب وارد می شود. آتروفی بیضه می تواند اولیه یا ثانویه باشد. اولیه به این معنی است که مشکل اصلی در خود بیضه اتفاق افتاده است که این مشکل می تواند ناشی از علت های مختلف باشد؛
عامل آتروفی بیضه
برای نمونه، ارکیت عفونی که عامل آن می تواند باکتریال یا ویروس باشد یا آسیب به بیضه ناشی از حادثه ای مثل تصادف یا ضربه باشد و یا “تورسیون” یا چرخش بیضه حول طناب منوی و عروق آن باشد که سبب قطع جریان خون و از دست رفتن بافت بیضه می گردد. در این موارد یعنی آتروفی (یا نارسایی) اولیه بیضه، هورمون های FSH و LH هیپوفیز که سبب تحریک اسپرم سازی و تولید هورمون تستوسترون در بیضه اند، به طور معکوس افزایش می یابند.
درمان آتروفی بیضه
این موارد همانطور که گفته شد، می تواند یک طرفه یا دو طرفه باشد. در موارد یک طرفه اگر چه کاری برای برگشت کارکرد بیضه آتروفیک نمی توان انجام داد، ولی با توجه به سالم بودن بیضه سمت مقابل فرد مشکل زیادی نخواهد داشت.
در موارد دو طرفه نیز باز هم اقدام خاصی برای بازگرداندن کارکرد بیضه ها نمی توان انجام داد و برای درمان ناباروری از روش های کمک باروری (ART) با استفاده از اسپرم های موجود در مایع منی و یا در بافت بیضه ها (در صورت وجود) استفاده می شود و اگر هم هیچ اسپرمی یافت نشود،می توان به سراغ” اهدای جنین” ( ED) رفت و یا جایگزینی هورمون تستوسترون را انجام داد.
آتروفی (یا نارسایی) ثانویه بیضه به مواردی گفته می شود که آتروفی در نتیجۀ تولید نشدن یا کاهش تولید هورمون های محرکه FSH و LH از هیپوفیز یا کاهش هورمون GnRH از هیپوتالاموس مغز باشد. در این موارد هم اندازه بیضه ها بسیار کوچک خواهد بود، ولی همانطور که گفته شد، سطح FSH و LH خون پایین است. در اینگونه موارد درمان پیشنهادی جایگزینی این هورمون ها با داروهای مناسب است که معمولاً سبب بازگشت یا آغاز کارکرد اسپرم سازی بیضه ها و همچنین تولید تستوسترون می شود که البته درجات این بازگشت در افراد مختلف متفاوت است.
