علائم سندرم خستگی مزمن چیست؟
سندرم خستگی مزمن یک اختلال پیچیده با علت ناشناخته است که شاهعلامت آن، خستگی شدیدی است که با استراحت در بستر بهبود نیافته و ممکن است با انجام فعالیتهای فکری یا بدنی حتی بدتر هم شود.
نبض ما-گردآوری
تا به حال پای درد دل کسانی نشستهاید که مرتب از انواع و اقسام مشکلات جسمی و روحی مینالند؟میگویند پیر شدهاند و دیگر نمیتوانند مثل گذشته فکرشان را متمرکز کنند؛ یا همیشه دست و پایشان درد میکند و این درد عضلانی غیر قابل توجیه کلافهشان کرده است؛ شبها خوب نمیخوابند و در طول روز همیشه خستهاند و ….
شاید فکر کنید این آدمها در حال تمارضند یا به اصطلاح خودمان دارند فیلم بازی میکنند، ولی واقعیت این است که این افراد میتوانند بر خلاف تصور اولیه، مبتلا به یک بیماری عجیب بهنام «سندرم خستگی مزمن» باشند.
بیماریای که احتمالاً نام آن را کمتر شنیدهاید و ممکن است فکر کنید که از بیماریهای نادر است. ولی بررسیهای تازه نشان دادهاند، این بیماری علی رغم اسم عجیبش شیوع زیادی دارد. بر اساس آخرین تحقیقات دانشمندان مرکز پیشگیری و مراقبت از بیماریهای آمریکا، در حال حاضر فقط در کشور آمریکا بیش از ۱ میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.
تحقیقات تازه نشان دادند حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به این بیماری از وجود آن آگاه نیستند. این در حالیست که سندرم خستگی مزمن یک بیماری ناتوان کننده است که موجب اختلال در فعالیتهای روزمره بسیاری از مردم میشود و در واقع میشود گفت در میان تمامی بیماریهای مزمن، سندرم خستگی مزمن یکی از مرموزترینهاست.
علت سندرم خستگی مزمن
این بیماری دلیل واضحی ندارد. با این وجود، متخصصین چندین علت از جمله کم خونی فقر آهن، کاهش قند خون، سابقه ابتلا به آلرژی، برخی عفونتهای ویروسی، اختلال عملکرد ایمنی، تغییراتی در سطح هورمونهای هیپوفیز یا هیپوتالاموس و کاهش فشار خون به صورت مزمن را به عنوان دلایل احتمالی این بیماری مطرح کردهاند. برخی افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن دارای یک اختلال فشار خون هستند که میتواند رفلکس غش کردن را تشدید کند.
پژوهشگران متوجه شدهاند که این سندرم ممکن است پس از ابتلا به یک عفونت نظیر سرماخوردگی شروع شده و یا به مدت کوتاهی پس از یک دوره استرس شدید آغاز گردد. ممکن است در بسیاری از موارد شروع این بیماری تدریجی بوده و هیچ مشکل قبلی وجود نداشته باشد. همانند بیماریهایی مثل آنفلوانزا.
سندرم خستگی مزمن (CFS) ممکن است با یک ویروس از نوع روترویروسها ارتباط داشته باشد. به گزارش هلثدی نیوز یک بررسی جدیدنشان میدهد یک رتروویروس به نام XMRV در دو سوم بیماران مبتلا به سندرم خستگی مزمن یافت میشود.
آیا شما هم مبتلا هستید؟
برای تشخیص سندرم خستگی مزمن ، متخصصین علاوه بر خستگیهای پایدار، ۸ علامت را به عنوان علایم اولیه احتمالی این بیماری مطرح میکنند:
- کاهش حافظه یا تمرکز
- درد گلو
- غدد لنفاوی دردناک یا کمی بزرگ شده در گردن یا زیر بغل
- درد عضلانی غیر قابل توجیه
- درد مفصلی بدون تورم یا قرمزی که از مفصلی به مفصل دیگر میرود
- سر درد جدید
- اختلال در خواب
- خستگی خیلی شدید پس از ورزش کردن یا فعالیتهای طبیعی
بر اساس معیارهای انجمن تحقیقات بینالمللی، سندرم خستگی مزمن که شاخهای از مرکز پیشگیری و کنترل بیماریهای آمریکاست، در صورتی که فردی به مدت بیشتر از ۶ ماه دارای «خستگی پایدار توجیهناپذیر» بوده و ۴ علامت از ۸ علامت ذکر شده را دارا باشد، آن فرد احتمالاً به سندرم خستگی مزمن مبتلاست. متخصصین وجود علایم دیگری از جمله درد شکمی، درد قفسه سینه مزمن، اسهال و تعریق شبانه را نیز در این بیماری خاطر نشان میکنند که البته شیوعشان کمتر از علایم اصلی است.
در سندرم خستگی مزمن ، علایم ممکن است در یک زمانی به حداکثر خود رسیده و برای مدتی ثابت باقی بمانند. در مرحله بعد، علایم کاهش مییابند و در صورت بهبودی دیگر تکرار نمیشوند. در غیر این صورت، بیماری پس از مدتی مجددا شعلهور خواهد شد.
چه باید کرد؟
این پیشنهادات به کنار آمدن شما با سندرم خستگی مزمن کمک میکند:
- از فعالیتهایتان و هنگامی که علائمتان بدتر میشود، یادداشت روزانه بردرادید.
- از انجام دادن کارهایی که ظاهرا خستگی شما و علائم دیگر را تشدید میکنند، پرهیز کنید.
- با یک کاردرمانگر مشورت کنید تا به شما کمک کند کارها را به شیوههایی انجام دهید که انرژیتان حفظ شود.
- مقدار انرژی که در طول روز احساس میکنید، با مقدار انرژی که واقعا به کار میبرید، مقایسه کنید. این کار به تدریج کمک میکند تا در طول زمان انرژی بیشتری به دست آورید.
- خودتان را بیش از حد از لحاظ جسمی، روانی یا عاطفی تحت فشار قرار ندهید.
- هر داروی بینسخه یا با نسخه ای که پزشکان تجویز میکند، مصرف کنید.
- پیش از روی آوردن به شیوههای پزشکی جایگزین با دکترتان صحبت کنید.
- فهرستی از فعالیتهایی که باعث خستگی شدیدتان میشوند، تهیه کنید، و سعی کنید از این فعالیتها پرهیز کنید.
- سعی کنید مقداری ورزش سبک انجام دهید. اما همیشه پیش از شروع یک برنامه ورزشی با دکترتان مشورت کنید.
- برای تسکین دردهای عضلات و مفاصل و سردردی که با این سندروم همراه است، ازمسکنهای معمول استفاده کنید.
- سعی کنید از داروهای آنتیهیستامینی که خوابآلودگی ایجاد ئمیکنند، برای تخفیف علائم آلرژیمانند این بیماری استفاده کنید.
- با دکترتان درباره اینکه آیا داروهای ضدافسردگی میتوانند احساس بهتری در شما ایجاد کنند و بهتر بخوابید، مشورت کنید.