هدیه ای از جنس رنج های مادرم
ما قادر نیستیم تا همه چیز را تحمل کنیم. این را از آن جهت گفتم که اکثرمان ادعاهای زیادی داریم؛ ولی پای عمل که می رسد مانند زنبور در عسل گیر می کنیم.
نبض ما– ما خیلی از اوقات نمی فهمیم که یعنی چه. شاید بپرسید چی یعنی چی؟ یک مثال برایتان می زنم تا متوجه حرفم بشوید. به نظرتان تحمل درد شکسته شدن ۱۰ استخوان شدنی است یا نشدنی؟ طبیعتا در ذهن تان خاطره شکسته شدن استخوانی از بدن خودتان یا رفیقتان را مجسم می کنید و فریاد ها و اشک هایش را ضربدر در ده می کنید و با کمی کج و راست کردن صورت می گویید بله فکر می کنم، احتمال زیاد ممکن است.
حالا اگر من این عدد را به یازده افزایش بدهم چطور؟ دوازده و سیزده را هم به راحتی ۱۱ تای قبلی تحمل می کنید؟ از این عددها آرام آرام رد شویم و این بار به این سوال پاسخ دهید. آیا حاضرید درد شکسته شدن بیست استخوان را تحمل کنید؟
یک نمونه واقعی!
حق دارید اگر بپرسید که این مقدمه چینی دردآور ما را به کجا می خواهد ببرد. حقیقت مطلب این است که می خواستم محضر شریف تان یاد آور شوم که خود شما افرادی را می شناسید که نه تنها این حجم از درد را می توانند تحمل کنند، بلکه حتی آن را به صورت واقعی تجربه هم کرده اند.
این عبارت را بارها شنیده ایم: یک زن، در هنگام زایمان دردی معادل شکسته شدن ۲۰ استخوان را تجربه می کند! اما آیا به این عبارت فکر هم کرده ایم؟ واقعا شکسته شدن بیست استخوان چه احساسی خواهد داشت؟
مادران ما از مرحله فکر کردن به آن گذشته اند. نه تنها فکری راجع به آن نکرده اند بلکه با اشتیاق و عشق به سمتش حرکت کرده اند. گویی که اصلا درد را دوست می دارند.
تازه این ابتدای راه بوده و سالی که نکوست از بهارش پیداست!
از شیر دادن های با موقع و بی موقع، جیغ زدن و بی خوابی کشیدن و تعویض پوشک شروع شده و تا همین لحظه که بنده و شما سالم و سلامت نشسته ایم و اصلا حواسمان بهه نزدیک شدن روز مادر نیست؛ ادامه دارد.
امروز روز مادر است. مادر تجلی همه عشق یک انسان به انسان دیگرست؛ مادر بودن نه یک تقسیم بندی اجتماعی بلکه نشان افتخاری است که نصیب هر بشری نمی شود. این بماند که عده ای سودجو و مغرض و در بهترین حالت نادان، مادری کردن را مانعی بر سر راه متمدن شدن زنان دانستند و کوشیدند که آن را آزاد نبودن زن معنی کنند.
در روز مادر چه هدیه ای؟ چه کادویی؟
سوالی که هر ساله ذهن همه ما را به درد می آورد این است که کدام هدیه برای روز مادر می تواند ارزش زحمات مادر را داشته باشد. اساسا می توان معادل یا برابری برای حتی یک ثانیه ازز دردهایش تعیین کرد؟ چه هدیه ای را برای روز مادر باید انتخاب کرد تا لا اقل وجدان خود ما آسوده باشد؟
نفس هدیه دادن یک امر ستودنی است ولی آیا هدیه های روز مادر حتما باید از جنس جواهر و لباس و لوازم خانگی باشد؟ هدیه فقط وقتی معنا دارد که مبلغ خریدش از سقف خاصی بالاتر بزند؟ بیایید به هدیه های دیگری فکر کنیم. سعی نکنیم هر سال با یک روسری ابریشم یا بلور و چینی سر و ته روز مادر را هم بیاوریم.
به ساده ترین تعریف ممکن، هدیه روز مادر ، مرحمتی است که باعث از بین رفتن ناراحتی و ایجاد خوشحالی شود. و بدیهی است که تنها روسری و فنجان و شاخه گل این کار را انجام نمی دهد. پس می توان هدایایی از جنس دیگر به مادران هدیه داد. هدیه هایی که شاید از جنس ماده نباشند ولی ارزش شان برای مادران متفاوت و فوق العاده است.
یک نگاه سریع و اجمالی به خودمان و ارتباط مان با مادر عزیزتر از جانمان کافی است. کافی است تا نقاط زشت و ناجور این ارتباط را ببینیم. نگاه کنیم تا بفهمیم در چه بخشی از ارتباط با مادر، بدرفتار و مقصریم.
اگر با او بداخلاقیم و با کلام زشت صحبت می کینم، اگر نافرمان هستیم و خواسته هایش را اطاعت نمی کنیم، باید به فکر یک هدیه حسابی باشیم؛ چه هدیه ای بالاتر از تغییر رفتار ما با او؟ چه هدیه ای بهتر از محبت کردن واقعی، ارزش نهادن به حرف ها و اطاعت از دستورات مادر؟
خوبی کردن را هدیه دهیم!
من می توانم خوبی کردن را در کنار هر کالا و جنس دیگری به او هدیه دهم. می توانم عهد کردن نسبت به خوش رفتاری همیشگی را هدیه ام به او قرار دهم. من قدردان واقعی مادرمم هستم اگر شان او را آن گونه که هست بشناسم و تقدیر کنم. آن گونه در کائنات بزرگ و عزیز است، برای من هم عزیز باشد.
عن ابی عبد الله(علیه السلام) قال : من نظر الی ابویه نظر ماقت، و هما ظالمان له، لم یقبل الله له صلاه. امام صادق(علیه السلام) فرمود: هر کس به پدر و مادرش نگاهی از روی غضب کند (حتی) در حالیکه آن دو به او ظلم کرده باشند، نمازش در درگاه الهی پذیرفته نمی شود. (اصول کافی، ج ۴، ص ۵۰٫)
روز مادر امسال را با هدیه ای متفاوت به یادماندنی تر کنیم.
منبع: تبیان
