جراحی قلب باز چگونه انجام می شود؟
جراحی قلب باز هر گونه روش جراحی است که در آن جراح قفسه سینه را به منظور جراحی بر روی قلب باز می کند. این عمل می تواند برای درمان بیماری ها و مشکلات مختلف قلبی مورد استفاده قرار گیرد. عمل جراحی قلب باز گاهی اوقات عمل جراحی قلب سنتی نامیده می شود.
جراحی قلب باز توسط یک تیم جراحی انجام می شود که به کمک یک جراح قلب هدایت می شود. جراحی قلب باز نیازمند یک برش نسبتاً بزرگ بر روی میانه قفسه سینه است که استرنوم را می شکافد. این کار به جراح امکان مشاهده و دسترسی مستقیم به قلب را می دهد. در برخی از موارد جراح در حین عمل قلب باز مجبور است قلب را از تپیدن باز دارد. در این شرایط هنگامی که متخصص بر روی قلب بیمار کار می کند، وسیله ای به نام بای پس قلب و ریه مسئول تامین اکسیژن سلول ها و جمع آوری و دفع دی اکسید کربن خواهد بود و این دستگاه خون را به سایر نقاط بدن پمپاژ می کرد. پس از جراحی، قلب مجدداً وارد چرخه جریان خون می شود.
امروزه، بسیاری از روش های جدید عمل قلب نه با دهانه ای گسترده بلکه با یک برش کوچک انجام می دهند. بنابراین، اصطلاح “عمل جراحی قلب باز ” می تواند گمراه کننده باشد.
چه زمانی عمل جراحی قلب باز مورد نیاز است؟
بیماری های قلبی که معمولاً توسط جراحی قلب باز تحت درمان قرار می گیرند عبارتند از بیماری دریچه قلب، نقص های مادرزادی قلب و بیماری های مربوط به شریان های کرونری. مشکلات شریان های کرونری یکی از عوامل حملات قلبی هستند.
عمل جراحی قلب باز ممکن است به منظور یک عمل جراحی عروق کرونر انجام شود. یک پیوند بای پس عروق کرونر ممکن است برای افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب لازم باشد. بیماری عروق کرونر قلب زمانی رخ می دهد که رگهای خونی که خون و اکسیژن را به عضله قلب فراهم می کنند، باریک و سخت گردند. این حالت اغلب سخت شدن شریان ها نامیده می شود.
برای آشنایی بیشتر با عمل جراحی قلب باز، با این ویدیوی آموزشی، با نبض ما همراه باشید.
