آزمایش ALT چیست؟

آزمایش ALT برای کنترل کبد اندازه گیری می شود. این تست معمولا” همراه تستهای دیگری همچون AST ، آلکالن فسفاتاز، لاکتات دهیدروژنار (LDH) و بیلی روبین درخواست می شود.

گردآوری – نبض ما

کبد عضوی مهم در بدن است که اعمالی نظیر سم زدایی در خون، ذخیره ویتامین ها ، سوخت و ساز مواد غذایی و  تجزیه دارو ها را بر عهده دارد.

آنزیمهای متعددی در کبد وجود دارد که میزان آن در خون بسیار مهم است یکی از آنزیم ها آلانین آمینوترانسفراز (ALT) یا SGPT  نام دارد که تقریبا خاص کبد است ولی وقتی کبد دچار آسیب شود این آنزیم را به جریان خون وارد می کند و میزان آن در خون بالا می رود.

ALT آنزیمی است که بیشتر در سلول های کبد و کلیه یافت می شود؛ مقادیر بسیار کوچکتر آن نیز در قلب و عضلات یافت می شود. در افراد سالم، سطح ALT در خون پایین است. زمانی که کبد آسیب دیده است، معمولا قبل از آن که علائم بارزتر آسیب کبدی مانند زردی رخ دهد، ALT داخل جریان خون آزاد می شود. این امر ALT را یک آزمایش مفید برای تشخیص آسیب کبدی می سازد.

آزمایش ALT اغلب همراه با آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) یا به عنوان بخشی از پانل کبد برای غربالگری و یا کمک به تشخیص اختلالات کبدی درخواست می شود. آزمایش ALT و AST دو تا از مهمترین تست ها برای تشخیص آسیب کبدی در نظر گرفته می شود، اگر چه ALT از AST اختصاصی تر است.

ارزش آزمایش ALT اغلب در مقایسه با نتایج آزمایش های دیگر مانند آلکالین فسفاتاز (ALP) پروتئین تام و بیلی روبین برای کمک به تعیین نوع بیماری کبدی به کار می رود.

علت درخواست آزمایش ALT

آزمایش ALT برای تشخیص آسیب کبدی و یا کمک به تشخیص بیماری کبدی است. وقتی که پزشک فکر می کند بیمار دارای علائم اختلال کبدی است این تست را درخواست می دهد. برخی از این علائم عبارتند از: ضعف، خستگی، از دست دادن اشتها، تهوع، استفراغ، تورم و / یا درد شکم، یرقان، ادرار تیره، مدفوع رنگی روشن، خارش.

آزمایش ALT برای پایش درمان افراد مبتلا به بیماری کبدی و بررسی مؤثر بودن آن استفاده می شود و ممکن است به تنهایی یا همراه با تست های دیگر برای این منظور درخواست شود.

سطح ALT در بدن

سطح ALT در هپاتیت مزمن خیلی بالا نیست، اغلب کمتر از ۴ برابر بالاترین سطح نرمال است. در هپاتیت مزمن، ALT بین حد نرمال و افزایش کم، متفاوت است.

در بیشتر بیماری های کبدی، سطح ALT بالاتر از AST است و در نتیجه نسبت AST / ALT پایین خواهد بود. چند مورد استثناء وجود دارد. نسبت آنزیم های AST / ALT معمولا در هپاتیت الکلی، سیروز و جراحت ماهیچه ای افزایش می یابد.

عوامل بالا رفتن ALT و AST

برخی داروها می توانند میزان آنریم ALT وAST را بالا ببرند.از جمله:

• مسکن ها مثل آسپرین، استامینوفن، ایبوپروفن، دیکلوفناک،ناپروکسن
• داروهای ضد صرع مثل فنی توئین، کاربامازپین، فنوباربیتال
• آنتی بیوتیک ها مل تتراسایکلین،  سولفانامیدها، ایزونیازیدها ، سولفا متوکسازول و ..
• داروها کاهش کلسترول و چربی مثل استاتین ها
• داروهای ضد افسردگی مثل نیاسین ها