همه چیز درباره بروفن؛ آیا ایبوپروفن مسکن است؟
نبض ما– بروفن به صورت قرص، کپسول و شربت در دسترس است. همچنین در قالب ژل، موس و اسپری برای این که بر روی پوست اعمال شود نیز وجود دارد.
ایبوپروفن با بعضی از داروهای ضد درد دیگر ترکیب می شود. این ماده در ترکیب برخی از داروهای سرماخوردگی و آنفلوانزا مانند نوروفن سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز حضور دارد.
قرصهای ۲۰۰ میلی گرم بروفن بدون نسخه پزشک قابل تهیه است، اما قرصهای ۴۰۰ میلی گرم توسط پزشک تجویز میشود.
بروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است و شما می توانید انواع ایبوپروفن را از داروخانه ها تهیه کنید.
ایبوپروفن یا بروفن چه دارویی است؟
بروفن تب را کاهش میدهد. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد، درد عادت ماهانه و حملات نقرس است. به علت داشتن خواص التهابی، این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیبهای حین ورزش (پیچ خوردگیها و رگ به رگ شدنها)، بورسیت ها، تاندونیت ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است.
اکتوپین
ایبوپروفن از سال 1960 به عنوان داروی کنترل درد اختراع شده و در حال حاضر جز داروهای اساسی است. با این حال پس از گذشت نیم قرن، همه ایبوپروفن ها به دلیل تفاوت در کیفیت مواد اولیه و تکنیک های ساخت دارو، دارای اثربخشی یکسان نمی باشند.
اکتوپین، ایبوپروفنی است که مواد اولیه آن تحت تایید FDA امریکا است و دارای قابلیت حل پذیری و اثربخشی سریع مانند داروی ادویل است.
اکتوپین قرص های 200 و 400 میلی گرمی ایبوپروفن است که برای سردرد میگرنی و عصبی، دردهای عضلانی، دردهای مفصلی، کمر درد، دندان درد، دردهای قاعدگی و کنترل تب مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار مصرف دارو هر 6 الی 8 ساعت است و بسته به میزان وزن بدن و شدت علائم متغیر می باشد.
نحوه مصرف ایبوپروفن چگونه است؟
دوز معمول برای بزرگسالان یک یا دو قرص بروفن 200 میلی گرمی برای مصرف 3 بار در روز است. در بعضی موارد، ممکن است پزشک دوز بالاتری را تا 600 میلی گرم نیز تجویز کند تا در صورت نیاز 4 بار در روز مصرف کند. این کار فقط باید تحت نظارت پزشک باشد.
اگر بروفن را 3 بار در روز مصرف می کنید، حداقل 6 ساعت بین هربار استفاده فاصله بیندازید. اگر 4 بار در روز آن را مصرف کنید، بین هر بار استفاده حداقل 4 ساعت فاصله بیندازید.
اگر درد شما تمام وقت است، ممکن است پزشک شما قرص ها یا کپسول های بروفن دیر اثر را پیشنهاد کند. معمولا این قرص ها را یک بار در روز (عصرها) و یا دوبار در روز مصرف می کنند. در صورتی که دو بار در روز آن را مصرف می کنید، بین دوزهای آن 10 تا 12 ساعت فاصله بیندازید.
برای افرادی که نمی توانند قرص مصرف کنند، بروفن به عنوان قرصی محلول در دهان و یا گرانول هایی که با آب ترکیب می شود تا قابل نوشیدن باشد و یا شربت در اختیارشان قرار خواهد گرفت
از جویدن، شکستن، خرد کردن یا مکیدن بروفن اجتناب کنید، چرا که می تواند موجب تحریک دهان و یا گلوی شما شود.
چه کسانی می توانند از ایبوپروفن استفاده کنند؟
برخی از مارک های قرص ها، کپسول ها و شربت های ایبوپروفن حاوی آسپارتام، مواد رنگی، ژلاتین، گلوکز، لاکتوز، سدیم، سوربیتول، سویا یا سقز است، بنابراین ممکن است برای بعضی افراد نامناسب باشد.
درصورتی که دچار هر یک از موارد زیر هستید، از مصرف بروفن به صورت خوراکی و پوستی اجتناب نمایید.
- سابقه واکنش آلرژیک به ایبوپروفن یا هر گونه دارو دیگر در گذشته.
- بروز علائم آلرژی مانند خس خس، آبریزش بینی یا واکنش های پوستی پس از مصرف آسپیرین یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ناپروکسن
- در صورتی که باردار هستید و یا این که می خواهید بچه دار شوید.
- داشتن فشار خون بالایی که تحت کنترل نیست.
برای اطمینان از این که مصرف ایبوپروفن برای شما خطری ندارد، در صورتی که دچار شرایط زیر بوده اید، با پزشک خود موضوع را در جریان قرار دهید.
- خونریزی در معده، زخم معده یا سوراخ شدن معده
- بیماری که باعث افزایش احتمال خونریزی شود.
- مشکلات کبدی، مانند فیبروز کبدی، سیروز یا نارسایی کبد
- بیماری قلبی یا نارسایی قلبی شدید
- نارسایی کلیه
- بیماری کرون یا کولیت زخمی
- آبله مرغان- مصرف ایبوپروفن می تواند احتمال عفونت های خاص و واکنش های پوستی را افزایش دهد
اگر بالای 65 سال هستید، مصرف بروفن می تواند احتمال ابتلا به زخم معده را افزایش دهد. در صورتی که به صورت طولانی از ایبوپروفن استفاده می کنید، پزشک شما داروهایی را برای محافظت از معده شما تجویز خواهد کرد.
برخی از عوارض جانبی
عوارض معمول بروفن که به صورت خوراکی استفاده می شود، در بیش از یک نفر در هر 100 نفر اتفاق می افتد. اگر این عوارض جانبی شما را ناراحت می کند با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید:
- سردرد
- احساس سرگیجه داشتن
- احساس تهوع (تهوع)
- استفراغ
- باد
- سوء هاضمه
در صورتی که عوارض جدی ای مانند موارد زیر مشاهده کردید، مستقیم با پزشک تماس بگیرید.
- مدفوع سیاه رنگ و یا مشاهده خون در مدفوع ( نشانه ای از خونریزی معده)
- تورم مفصل مچ پا، مشاهده خون در ادرار و یا ادرار نکردن. ( این می تواند نشانه مشکل کلیوی باشد)
- درد شدید قفسه سینه یا درد معده. (این می تواند علائم سوراخ در معده یا روده شما باشد)
- تنفس دشوار یا علائم آسم که بدتر می شود
- واکنش آلرژیک شدید
آیا ایبوپروفن مسکن است؟
در صورتی که بروفن به صورت دهانی مورد استفاده قرار گیرد، 20 تا 30 دقیقه طول می کشد تا اثر کند. اگر بر روی پوست اعمال شود، یک الی دو روز طول می کشد تا اثر کند.
ایبوپروفن با کاهش هورمون هایی که موجب درد و تورم در بدن می شوند، کار می کند.
در مواردی مانند کشیدگی ها و پیچ خوردگی ها، برخی پزشکان توصیه می کنند برای مصرف ایبوپروفن 48 ساعت منتظر بمانید، زیرا ممکن است باعث کاهش سرعت بهبودی شود.
همیشه قرص ها و کپسول های ایبوپروفن را با غذا یا نوشیدنی (مخصوصا شیر) مصرف کنید تا احتمال دل درد را کاهش دهید. لذا آن را با معده خالی مصرف نکنید.
اگر از قرص های ایبوپروفن استفاده می کنید، برای کمترین زمان ممکن از پایین ترین دوز استفاده کنید و آن را برای بیش از 10 روز مصرف نکنید مگر اینکه با پزشک خود صحبت کرده باشید.
آیا ایبوپروفن از استامینوفن(پاراستامول) و آسپرین بهتر است؟
ایبوپروفن، استامینوفن و آسپرین، همه داروهای موثری برای تسکین درد هستند. ایبوپروفن برای درد قاعدگی و میگرن مفید است. همچنین می تواند برای درد پشت، کشیدگی و پیچ خوردگی و همچنین درد ناشی از آرتریت نیز استفاده شود.
پاراستامول به طور معمول برای درد خفیف یا متوسط استفاده می شود و ممکن است بهتر از ایبوپروفن برای سردرد، درد دندان، پیچ خوردگی، درد معده و دردهای عصبی مانند سیاتیک باشد.
آسپرین به شیوه ای مشابه با ایبوپروفن کار می کند. مانند ایبوپروفن، برای در قعدگی و میگرن مفید است.
چه مدت باید از ایبوپروفن استفاده کرد؟
گر ایبوپروفن را برای یک درد کوتاه مدت مانند درد دندان یا درد قاعدگی مصرف می کنید، ممکن است فقط یک یا دو روز طول بکشد. اگر یک بیماری دراز مدت مانند آرتریت روماتوئید دارید، ممکن است لازم باشد که ایبوپروفن را به مدت طولانی مصرف کنید. اگر شما نیاز به مصرف بیش از 6 ماه ایبوپروفن داشته باشید، پزشک ممکن است یک دارو برای محافظت از معده شما از هر عارضه جانبی تجویز کند.
مصرف ایبوپروفن در دوران بارداری یا شیردهی
قرص بروفن به طور معمول در دوران بارداری توصیه نمی شود – به ویژه اگر شما در هفته های 30 ام یا بیشتر باشید. این به این دلیل است که ممکن است بین مصرف ایبوپروفن در دوران بارداری و برخی از نقایص زایمان، به ویژه آسیب به قلب و رگ های خونی کودک ارتباطی وجود داشته باشد.
همچنین ممکن است ارتباطی بین مصرف ایبوپروفن در اوایل بارداری و سقط جنین وجود داشته باشد. لذا حتما در رابطه با شرایط خود با پزشک صحبت کنید. پاراستامول بهترین داروی ضد درد است که در دوران بارداری می توند مصرف شود.
مصرف ایبوپروفن در دوران شیردهی خطری برای شما به همراه نخواهد داشت.
خطرات استفاده بیش از حد از ایبوپروفن
مصرف بیش از حد ایبوپروفن به صورت دهانی می تواند خطرناک باشد و عوارض زیر را به دنبال داشته باشد:
- احساس بیماری (تهوع و استفراغ)
- دل درد
- احساس خستگی یا خواب آلودگی
- مدفوع سیاه رنگ و یا مشاهده خون در مدفوع
- وز وز در گوش
- مشکل تنفسی یا تغییرات ضربان قلب
چگونگی مصرف ایبوپروفن
– قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد.
– پس از خوردن قرصهای ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک بدن، ۱۵ تا ۳۰ دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید.
– اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف میکنید و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا ۲ ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظمتان برگردید.
– اگر روزانه بیش از دو نوبت این قرص را مصرف میکنید، به محض این که نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرف کنید. اما اگر تقریبا موقع نوبت بعدی رسیده بود، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید.
– مقدار دارو را دو برابر نکنید.
– هنگام مصرف ایبوپروفن، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک. این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی زیاد شود
عوارض جانبی ایبوپروفن
– در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده ، با پزشکتان تماس بگیرید:
– خستگی یا خواب آلودگی شدید، درد یا سوزش معده؛ تهوع یا استفراغ، مدفوع سیاه، علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب، دردهای عضلانی)، افزایش وزن، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی، بثورات پوستی، زخمهای دهانی، یا تب یا گلودردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد.
– بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند.
– یک واکنش حساسیتی نادر به ایبوپروفن، آنافیلاکسی است که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی، سریعا پیشرفت میکند.
– هنگام بروز خس خس سینه یا مشکل در تنفس، مصرف این قرص را قطع کرده و با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
قبل از مصرف ایبوپروفن دقت کنید
در صورت داشتن هریک از موارد زیر، پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشک تان را مطلع سازید:
– حساسیت به آسپیرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
– بارداری یا شیردهی
– مصرف داروهای دیگر به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن)، آسپیرین، ضدانعقادها (مثل وارفارین)، آنتی بیوتیک ها (سفالسپورین ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر) و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس
– مصرف مشروبات الکلی
– ابتلا به پولیپهای بینی مرتبط با آسپیرین؛ زخم یا التهاب در دستگاه گوارش؛ پرفشاری خون؛ هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده؛ نارسایی مغز استخوان؛ زخمهای دهانی؛ یا بیماریهای کبدی یا کلیوی
هنگام مصرف ایبوپروفن توصیه میشود
– برچسب روی دارو را مطالعه کرده و از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد میکنند نباشد.
– اگر این قرص را را برای درد یا تب میخورید و درد ظرف ۱۴ روز و تب ظرف ۳ روز بهتر نشد یا حتی بدتر شد، با پزشکتان مشورت کنید.
– ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
– به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید)
– پیش از انجام هر گونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، پزشک را از اینکه ایبوپروفن مصرف میکنید مطلع سازید.
– این قرص را دور از دسترس کودکان ، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد میشود)
– ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
– هنگام مصرف بروفن، نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید، مگر طبق دستور پزشک . این دارو میتواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
– تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو، از رانندگی یا شرکت در فعالیتهای خطرناک خودداری کنید. این دارو در برخی افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خوابآلودگی میشود.