موفقیت ایرانیان در مسابقه نقاشی سازمان جهانی بهداشت
سازمان جهانی بهداشت طبق روال همه ساله با اعلام شعار روز جهانی سلامت امسال که بر موضوع “افسردگی” و اهمیت گفتگو در این مورد متمرکز بود، مسابقه نقاشی بین المللی سال ۱۳۹۶ را برگزار نمود.
به گزارش نبض ما به نقل از یونیک (مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد) شعار و موضوع نقاشی از ماه های پایانی سال گذشته با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و از طریق وزارت آموزش و پرورش به اطلاع مدارس و دانش آموزان ایرانی رسید.
در پاسخ به فراخوان فوق، بیش از شش هزار نقاشی از سوی دانش آموزان ایرانی و از طریق دفتر کشوری سازمان جهانی بهداشت در ایران به دفتر منطقه ای این سازمان مستقر در کشور مصر ارسال شدند.
آثار دریافت شده توسط داوران بین المللی با دسته بندی نقاشی ها (در پنج گروه سنی هشت و نه ساله، ده و یازده ساله، دوازده و سیزده ساله، چهارده و پانزده ساله، و شانزده الی هجده ساله) بررسی شده و حائزین رتبه ازهر گروه به تفکیک انتخاب شدند.
حضور پررنگ دانش آموزان ایرانی در مسابقه امسال به انتخاب تعدادی از آثار ایرانی جهت دریافت جایزه و یا لوح تقدیر انجامید که در نتیجه، تعداد هشت نقاشی از دانش آموزان ایرانی در میان برگزیدگان قرار گرفته اند.
از میان نقاشی های مذکور چهار نقاشی ایرانی حائز رتبه های یکم تا سوم گردیده که جایزه نقدی و تقدیرنامه دریافت نموده اند. همچنین چهار اثر برگزیده دیگر با دریافت تقدیرنامه مورد تشویق قرارگرفته اند.
برندگان ایرانی مسابقه نقاشی سازمان جهانی بهداشت در سال ۱۳۹۶:
- فربد جعفری(رتبه یکم در گروه ۸-۹ سال)
- لاوین حسن زاده اسکویی(رتبه سوم در گروه ۱۰-۱۱ سال)
- فاطمه جوانمردی قهدریجانی(رتبه سوم در گروه ۱۰-۱۱ سال)
- فاطمه زهرا سوادکوهی (گروه سنی ۱۰-۱۱سال)
- فاطمه نورمحمدی(گروه سنی ۱۰-۱۱ سال)
- دریا احمدی (گروه ۱۲-۱۳ سال)
- حمیدرضا کیوانمهر (رتبه سوم در گروه ۱۴-۱۵ سال)
- شبنم نوری کریانی (گروه سنی ۱۶-۱۸سال)
افسردگی، موضوع روز جهانی سلامت
هفتم آوریل یا هجدهم فروردین هر سال، روزجهانی سلامت با تکیه بر موضوع و شعار سلامت همان سال (با انتخاب یکی از چالش های جهانی سلامت و با هدف تمرکز و اطلاع رسانی بر آن) جشن گرفته میشود.
موضوع روز جهانی سلامت امسال افسردگی است و شعار آن “بیایید درمورد افسردگی گفتگو کنیم” میباشد. افسردگی یک کسالت روحی متداول است که افراد با هر سنی، از هر قشری، و در هر کشوری را مبتلا میکند.افسردگی بیماریای است که با غم و ناراحتی ماندگار و ازدست دادن علاقه واشتیاق به انجام فعالیت های عموماً لذت بخش توصیف میشود که با ناتوانی در انجام فعالیتهای روزانه برای حداقل دو هفته همراه میگردد.
خطرابتلا به افسردگی در صورت مواجه شدن با فقر، بیکاری، وقایع حیاتی ازقبیل مرگ یکی از عزیزان یا قطع یک ارتباط عاطفی، بیماری جسمی، و مشکلات ناشی از مصرف الکل و موادمخدر افزایش مییابد. باید بدانیم افسردگی قابل پیشگیری بوده و میتواند بطور موثر درمان شود. معالجات مذکور شامل گفتاردرمانی یا تجویز دارو یا ترکیبی از هردو میباشد.
کارزار روزجهانی سلامت امسال، تمامی افراد از هر سن و جنسیت و یا وضعیت اجتماعی را هدف قرارداده است. به علاوه، در سازمان جهانی بهداشت تصمیم بر آن شد تا بر روی سه گروه نوجوانان، زنان در سن باروری (به ویژه پس از زایمان)، و سالخوردگان (۶۰ ساله به بالا) که بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی هستند، تمرکز گردد.
چرا روی افسردگی تمرکز شده؟
در منطقه ای که ما زندگی می کنیم و به مدیترانه شرقی موسوم است، حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد افرادی که افسردگی را تجربه کردهاند، تحت درمان قرار نمیگیرند.این اختلاف، شکاف وسیعی است که پرکردن آن تلاش گستردهای لازم دارد و یکی از مهمترین دلایل آن، انگ و برچسبی است که بر اختلالهای روحی و روانی از جمله افسردگی گذاشته میشود. این امر به نابرابری در تخصیص منابع و یا توسعه خدمات کیفیتی برای افراد مبتلا به اختلال روحی منجر میگردد.باید بر این امر غلبه کنیم تا مطمئن شویم افراد مبتلا و خانوادههایشان به خدمات درمانی دسترسی دارند.
شعار موضوعی امسال “گفتگو درباره افسردگی” است که هدف آن، ترویج گفتگو در سطح جامعه درباره حقوق افراد مبتلا به اختلالهای روحی و روانی، از جمله افسردگی،برای دسترسی به خدمات درمانی با کیفیت و نیز ارتقای آگاهی درباره چگونگی معالجات قابل دسترسی است. صحبت دربارۀ افسردگی چه به شکل فردی باشد مثلاً با عضوی از خانواده، یا یک دوست یا یک فرد متخصص، و چه به شکل جمعی و در مکانهای اجتماعی باشد مثل مدرسه، محل کار و یا در رسانههای خبری، بلاگها و رسانههای اجتماعی، کمک میکند تا تاثیر تبعیض و انگگذاری به حداقل کاهش یافته و نهایتاً افراد بیشتری در جستجوی کمک و یاری خواهند بود.
علائم و نشانه های افسردگی کداماند؟
افراد مبتلا به افسردگی معمولاً تعدادی از علائم زیر را نشان میدهند: ازدست دادن انرژی، تغییر در اشتها، اختلال خواب، تشویش و اضطراب، ازدست دادن تمرکز، تردید و دودلی، بیقراری، احساس بیارزشی یا گناه یا نومیدی، فکر آزاررسانی به خود و یا خودکشی
برای افراد مبتلا به افسردگی چه میتوانیم انجام دهیم؟
– درباره افسردگی بیشتر بخوانیم و فرا بگیریم.
– تصریح کنیم که تنها میخواهیم کمک کنیم. بدون اینکه قضاوت کنیم،شنونده باشیم. پیشنهاد حمایت بدهیم.
– افراد مبتلا را تشویق کنیم تا از کمک افراد متخصص (چنانچه در دسترس باشند) بهره بگیرند. پیشنهاد کنیم تا درهنگام وقت ملاقات، همراه آنها باشیم.
– چنانچه دارو تجویز شد، کمک کنیم تا به موقع مصرف شود. صبور باشیم زیرا معمولاً چند هفته طول میکشد تا احساس بهبودی حاصل شود.
– کمک کنیم تا وظایف روزمره فرد بیمار بطور مرتب و طبق الگوی منظم خواب و خوراک انجام شوند.
– آنها را به تمرینهای ورزشی و شرکت در فعالیتهای اجتماعی تشویق کنیم.
– آنها را تشویق کنیم تا بر جنبه های مثبت،بجای جنبه های منفی تمرکز کنند.
– چنانچه درمورد آزار رساندن به خود فکر میکنند، یا تاکنون به انجام آن مبادرت کردهاند، آنها را تنها نگذاریم. از مراکز خدمات اورژانس یا از یک متخصص مراقبت سلامت، کمک بیشتری طلب کنیم. در همین حال، داروها و اشیاء تیز و برنده و سلاحهای گرم را از دسترس آنها دور کنیم.
– ضمناً از خودمان هم غافل نباشیم. سعی کنیم راههای کسب آرامش را بیابیم و به انجام کارهای مورد علاقه خود ادامه دهیم.