ریواس یک داروخانه گیاهی قرمز
از جمله سبزیهای کوهی است که غنی از فیبر، پروتئین، کربوهیدرات، قند، ویتامین A ،B ،C و موادمعدنی سدیم، پتاسیم و کلسیم است. برای آشنایی بیشتر با این گیاه با ما همراه باشید.
نبض ما– ریواس گیاهی است که از اردیبهشت تا اواخر خرداد در میوه فروشیها میتوان آن را پیدا کرد و خواص درمانی زیادی هم دارد. کمپوت و مربای ریواس، خنک، ملین و ضد انگل است. یک لیوان شربت ریواس، ۳۸۵ کیلوکالری انرژی دارد. ریواس، ملین و مسهل است و عصاره آن را به عنوان داروی ضد یبوست خصوصا برای کودکان مصرف میکنند.
ارزش تغذیه ای ۸۵ گرم ریواس
- انرژی … ۲۹ کیلو کالری
- چربی … ۲/۰ گرم
- پروتئین … ۸/۰ گرم
- کربوهیدرات … ۷ گرم
- کلسیم … ۲۶۶ میلی گرم
- سدیم … ۵ میلی گرم
- پتاسیم … ۱۴۸ میلی گرم
- ویتامین ث … ۷ میلی گرم
- ویتامین آ … ۱۰۰ تا ۳۰۰ واحد بین المللی.
ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای افزایش اشتها و یبوست مفید است. شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان تولید اسهال می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است. ریواس به عنوان فعال کننده ی عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است.
نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره ی دهان شده و دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می گردد.
علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند. ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده ی عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معده- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه ی چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.
یکی از مهمترین خواص برگهای ریواس آن است که لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین کرده و قندخون را کاهش میدهد بنابراین برای مبتلایان به قندخون سودمند است. کمپوت ریواس به هر معدهای میسازد و حتی بچهها هم میتوانند آن را هضم کنند. این گیاه باعث تقویت معده، روده و کبد شده و تنظیمکننده ترشحات و حرکات معده نیز است. ضمنا نفخ شکم را برطرف نموده و رطوبت زیاد معده را رفع میکند.
خواص دارویی:
- طبیعت آن سرد است.
- مقوی ملین و کرم کش است.
- لوز المعده را وادار به ترشح انسولین کرده و قند خون را کم میکند.
- برای رفع جوش بدن مفید است.
- برای بی اشتهایی-درد معده و بیماری های کبدی نافع است.
- باعث تقویت معده و روده شده و تنظیم کننده ترشحات و حرکات معده است.
- سستی و خماری را بر طرف میکند و مسرت بخش است.
- برای امراض وبایی و اسهال مفید است.
- خون را تصفیه میکند.
- چکاندن آب تازه ریواس در چشم سبب تقویت بینایی واز بین رفتن لکه های سفید چشم میگردد.
- ترکیب ریواس با آبلیمو و مالیدن آن به صورت باعث از بین رفتن جوش و لک میشود.
- برای تقویت موی سر نافع است.
سایر مصارف ریواس
ریواس به علت خاصیت اسیدی، برای پاک کردن ظروفی که آثار سوختگی مواد غذایی در آنها به جای مانده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. افرادی که موی آن ها قهوه ای کم رنگ است، با استفاده از ریشه ی این گیاه می توانند به رنگ موی طلایی دست یابند. اگر با حنا مخلوط شود رنگ مو را شرابی میکند. برگ های ریواس را می توان به عنوان حشره کش موثر برای دفع حشرات به کار برد.
ریواس با طعم منحصر به فرد خود، در بیشتر پس غذاها (دسرها ) و شیرینی ها استفاده می شود. تا پیش از سده ی ۱۸ کاربردی در پخت غذا نداشت.
گیاه یاد شده تا یکی دو روز در یخچال قابل نگهداری است. برای نگهداری طولانی تر ریواس، پس از بریدن ساقه ها، آن را منجمد می کنند. اگر ساقه های ریواس به طور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود. به طور معمول آن را با شکر یا عسل می پزند و یا در کیک ها مورد استفاده واقع می شود. همچنین به تنهایی یا همراه یا توت فرنگی در تهیه ی ژله و مرباها به کار می رود. چاشنی هایی که با ریواس مصرف می شوند، عبارتند از لیمو ، دارچین و زنجبیل.
نکته:
– به دلیل محتوای اگزالات بالای ریواس و کنگر، مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک است.
– به خاطر داشته باشید که ریواس برای پخت تنها به جوش کوتاهی نیاز دارد و اگر این مدت اضافه شود خراب میشود. به همین دلیل آن را در پایان پخت به خورش اضافه میکنند.
نبض ما– گردآوری