راه هایی برای جلوگیری از بیماری های ناشی از استخر
با شروع فصل تابستان افراد زیادی برای تفریح و خنک شدن به استخرهای شنا و پارک های آبی می روند، اما میکروب های بدن شناگران می تواند آب استخر را آلوده کند.
نبض ما– شناکردن و رفتن به استخر یکی از دلچسبترین سرگرمیها در گرمای تابستان است. اما در کنار لذت شنا کردن و بهره بردن از این ورزش مفرح یک نگرانی همیشگی هم وجود دارد و آن اینکه آلودگی احتمالی آب استخرها تا چه حد میتواند برای سلامتی مضر باشد. در ادامه به بررسی این موضوع می پردازیم.
بیماری های استخری
شنا کردن در فصل گرما در بین افراد زیاد می شود. اگر یک فرد بیمار در یک استخر شنا کند، آب را آلوده کرده و سایر افراد را بیمار می کند. آب آلوده استخر باعث بروز بیماری های مختلفی مثل اسهال، بیماری پوستی، عفونت گوش، عفونت چشم و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مثل حلق و بینی می شود. کودکان بیشتر آب را آلوده می کنند و بایستی یاد بگیرند در آب مدفوع نکنند. احتمال دارد کودک مبتلا به اسهال بی اختیار در آب مدفوع کرده و آب استخر را به میکروب اسهال آلوده کنند. اگر این آب آلوده توسط فرد دیگری به طور تصادفی در حین شنا بلعیده شود، او را بیمار خواهد کرد. به علاوه برخی از میکروب ها مثل کریپتو که چند روز زمان می برد تا توسط کلر بمیرد، خطر انتقال بیماری ها را افزایش می دهند.
خشکی پوست و حساسیتهای پوستی شایعترین بیماریهای پوستی هستند که ممکن است در استخرها برای مراجعان ایجاد شود. در فصل تابستان به دلیل وجود املاح زیاد در دریا، احتمال بروز عوارض حساسیتی و خشکی پوست بیشتر میشود.
باید بدانید که نه فقط آب آلوده، بلکه رختکنها، حمام استخر و دمپاییهای مشترک نیز میتواند عامل انتقال برخی ویروسها باشد. مثلا ویروس هپاتیت A میتواند از این راهها در استخرهای آلوده منتقل شود؛ چرا که عامل این بیماری گوارشی یک ویروس است که میتواند براحتی از طریق دهانی مدفوعی به افراد سرایت کند. برخی اختلالات رودهای مانند حصبه، شبهحصبه، اسهال، ناراحتیهای معدی، عفونت چشم و گوش و بیماریهای پوستی نظیر عفونتهای قارچی و زردزخم نیز میتوانند از طریق استخرهای آلوده به راحتی منتقل شود.
بیماری های ناشی از استخر چقدر وخیم هستند؟
اسهال توسط میکروب های مختلفی ایجاد میشود و می تواند چند روز تا چند هفته ادامه داشته باشد. شناگرها ممکن است متوجه نشوند در اثر آب استخر دچار اسهال شده اند، زیرا بیماری چند روز تا چند هفته بعد از بلعیدن آب آلوده بروز می کند.
اسهال ناشی از میکروب کریپتو (کریپتو اسپوریدیوم) به راحتی درمان نمی شود و می تواند خیلی شدید باشد. این نوع اسهال در کودکان و زنان باردار نیاز فوری به درمان در بیمارستان دارد، زیرا این افراد خیلی زود دچار کم آبی بدن می شوند. چنین افرادی باید از شنا کردن در استخرهای عمومی و پارک های آبی و کلا اماکن تفریحی آبی که نسبت به بهداشتی بودن آنها شک دارند خودداری نمایند.
عفونت ای کلای باعث بروز بیماری شدید می شود. در سال 1998 میلادی، آلودگی با ایکلای در یک پارک آبی باعث نارسایی کلیه در 7 کودک و یک مورد مرگ شد. البته در استخرهایی که بهداشت را رعایت می کنند و به طور منظم کلر زنی می شوند (مقادیر کلر آزاد در حد مناسب حفظ شود)، بیماری ناشی از ای کلای خیلی کم است.
خارش پوست بعد از استخر
خارش شناگر در دریاچه، استخر و برکه های آب شیرین بیشتر رخ می دهد، ولی گاهی اوقات در آب شور هم اتفاق می افتد. خارش شناگر یک واکنش حساسیتی (آلرژیک) به انگل های میکروسکوپی است که در داخل پوست پنهان می شوند. اگرچه این مشکل ناراحت کننده است، ولی معمولا مدت کمی ادامه دارد. بثورات خارش دار پوست معمولا طی چند روز خود بخود از بین می روند.
هر چقدر زمان بیشتری در آب آلوده به این انگل شنا یا بازی کنید، خطر ابتلای شما به خارش شناگر بیشتر می شود. کودکان بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به این بیماری هستند، زیرا آن ها تمایل دارند در آب های کم عمق بازی کنند و بعد از شنا و آب بازی کمتر خودشان را با حوله خشک می کنند.
برخی افراد نسبت به خارش شناگر حساس تر از بقیه افراد هستند و هر بار که با انگل های مولد این بیماری تماس داشته باشید، حساسیت شما بیشتر می شود، یعنی حساسیت شما با افزایش دفعات تماس شما با این انگل، بیشتر می شود.
خارش شناگر معمولا خود بخود طی چند روز برطرف می شود، اگرچه در برخی موارد بثورات پوستی تا یک هفته وجود دارند. شما می توانید با استفاده از داروهای آنتی هیستامین یا پمادهای ضد خارش مثل پماد کالامین، خارش پوست تان را کنترل کنید. اگر خارش شدید است، با مراجعه به پزشک دارو مصرف کنید.
مراقبت های پیش از شنا
روغن نارگیل
به علت اکسیداسیون مس توسط کلر، ممکن است موها کمی به رنگ سبز متمایل شود.برای جلوگیری از این کار، موها را به روغن نارگیل یا زیتون آغشته سازید.اینکار با ایجاد لایه ای محافظ برای حفظ رطوبت ، کوتیکول مو را هیدراته و آب رسانی کرده و مانع از نفوذ اسید بوریک و کلر به موها شده و از تغییر رنگ و توت سبز رنگ موهای بلوند و رنگ شده، جلوگیری خواهد کرد.
دوش گرفتن
همیشه قبل از ورود به آب استخر دوش بگیرید.اینکار علاوه بر مرطوب کردن موها، بلافاصله بالاترین لایه پوست را هیدراته کرده و در ضمن، از تاثیر مواد شیمیایی موجود در آب که باعث خشکی و آسیب موها می شوند،کم خواهد کرد.
لوسیون های خنثی کننده کلر
چنانچه پوست شما به کلر حساسیت نشان می دهد، پس از شنا بیشتر مستعد خارش خواهد بود.بنابراین قبل از شنا، از یک لوسیون خنثی کننده تاثیر کلر برای پوست بدن خود استفاده کنید. پوست خشک و آسیب دیده خود را با یک کرم مناسب ماساژ دهید. اینکار را به دنبال هر بار دوش گرفتن پس از شنا انجام دهید.
مراقبت های ضمن شنا
کرم محافظ
کلر و نمک موجود در آب استخر و دریا، دو عامل اصلی آفتاب سوختگی پوست هستند و در ضمن موجب تغییر رنگ، متورق و پوسته پوسته شدن و ترک پوست می شوند.اشتباه نکنید! نیازی نیست شنا کردن را کنار بگذارید.فقط کافی است علاوه بر رعایت نکات مراقبتی لازم، ضمن شنا، هر نیم ساعت، ۲ دقیقه برای استراحت از آب بیرون آمده و از یک کرم محافظ در برابر آفتاب برای پوست خود استفاده نمایید.
هیدراته بمانید
همیشه یک بطری آب همراه خود داشته باشید و هنگام شنا، جرعه جرعه بنوشید.همچنین می توانید درفصل گرم سال از نوشیدنی های خنک غیر الکلی هم استفاده کنید تا در تابستان علاوه بر خنک نگه داشتن بدن، هیدراته بمانید.
کلاه شنا
در هنگام شنا، کلاه شنا را هرگز فراموش نکنید.چرا که از صدمات ناشی از کلر برای موها جلوگیری خواهد کرد.
نکات مراقبتی پس از شنا
شستن موها
پس از شنا ،حتما دوباره دوش بگیرید و موها را شامپو بزنید تا مواد شیمیایی از روی موها کاملا شسته شود.
سرکه سیب
اضافه کردن سرکه سیب به آب ، در آخرین مرحله شستشوی موها کمک خواهد کرد تا هیچ گونه مواد شیمیایی بر روی موها باقی نماند. اینکار یک راه حل صد در صد طبیعی و موثر محسوب می شود.
نرم کننده
استفاده از نرم کننده را فراموش نکنید.
جلوگیری از عفونت واژن در استخر
معمولا یکی از شایعترین دلایل مراجعه بانوان به متخصص زنان نگرانی از ایجاد عفونت در دستگاه تناسلی است که البته این نگرانی چندان هم بیمورد نیست چون این عفونتها هر چند به دلایل مختلف ممکن است بروز پیدا کنند.
داستان این نوع عفونتها نیز از این قرار است: در واژن 5 تا 30 درصد خانمها بهصورت طبیعی قارچ وجود دارد؛ البته نوعی قارچ که بیماریزا نیست؛ اما اگر شرایط مهیا باشد همین عوامل غیربیماریزا، تبدیل به قارچهای بیماریزا میشوند. البته این قارچها حتی در روده بعضی از انسانها هم وجود دارند و به همین دلیل ممکن است هنگام اجابت مزاج و در اثر آلوده شدن ناحیه تناسلی زمینهساز عفونتهای قارچی شوند.
بهطور کلی برای جلوگیری از عفونتهای قارچی دستگاه تناسلی باید این نکته را درنظر بگیریم، همیشه یکسری فاکتورهای مساعدکننده وجود دارد که باید آنها را به حداقل برسانیم تا شانس رشد مجدد بیماری را از بین ببریم. فاکتورهای زمینهساز عفونت قارچی عبارتند از: دیابت، بارداری، هورمون درمانی و استفاده از هورمون استروژن، مصرف قرصهای ضدبارداری، مصرف مکرر آنتیبیوتیک و بالاخره تاثیرگذارتر از دیگر فاکتورها آبآلوده و حتی کلر موجود در آب استخر.
از همین روست که با شروع فصل تابستان، شیوع این عفونتها هم بیشتر میشود. بانوان باید به یاد داشته باشند که آب آلوده استخر و گاهی کلر باعث کاهش حساسیت باسیل نگهبان واژن میشود که یکی از دلایل عمده ابتلا به عفونتهای قارچی است. به همین دلیل توصیه من به بانوان علاقهمند به شنا این است که استخرهایی را برای این ورزش مفرح تابستانی انتخاب کنند که از سلامت آب آنها (براساس میزان استفاده از مواد ضدعفونیکننده) مطلع باشند.
دقت به تنهایی کافی نیست، برای پیشگیری از مشکلات عفونی احتمالی باید یادشان باشد که بعد از بیرونآمدن از استخر، خودشان را کاملا خشک نگهدارند. به هیچ وجه از حوله یا لباس زیر خیس و حتی نمدار استفاده نکنند. هرگز روی مایوای خیس، لباس نپوشند حتی در فاصله کوتاه استخر تا منزل، زیرا محیط مرطوب مسلما احتمال شیوع قارچ را بیشتر میکند. بهتر است مایوها را بعد از هر بار شنا، در معرض نور مستقیم آفتاب قرار بدهند تا کاملا خشک شوند. اما برای اطمینان بیشتر حتی بعد از خشک شدن هم بهتر است قسمت داخلی آن را اتو کنند و بالاخره اینکه بد نیست روی استفاده از محلولهای شست و شو هم حساب کنند. این محلولها به شرطی که مورد تایید پزشک متخصص باشند راه حل مناسبی برای پیشگیری از ابتلا به عفونتهای قارچی به شمار میروند.
نبض ما– گردآوری
منابع
جام جم، تبیان، باشگاه خبرنگاران، برترین ها