قهر سلاح خوبی نیست

گاهی افراد نمی توانند منظور و پیام خود را به یکدیگر منتقل کنند؛ یکی از آنها احساس ناکامی می کند و گمان می کند مورد بی توجهی همسرش قرار گرفته است. بنابراین دچار دلخوری و خشم می شود و تصمیم به قطع رابطه کوتاه مدت یا همان قهر کردن می گیرد.

البته عمق و میزان قطع رابطه به اهمیت پیام بستگی دارد و ممکن است از چند ساعت تا چند روز هم طول بکشد. اگر منظور از قهر، زمانی برای استراحت و فاصله باشد، خوب است. اما معنی دراز مدت آن، یک بیماری است. قهر کردن نشانه تنبیه دیگران است و از خشم و عصبانیت دستور می گیرد و برای خود و دیگران تولید نگرانی و اضطراب می کند

دلایل قهر کردن

بطور کلی هدفی که در این رابطه مورد نظر فرد است معمولا برای بیان یک ناراحتی یا یک هیجان منفی است. فرد می خواهد به طرف مقابل بگوید که ناراحت است. در هر حال قهر کردن به صورت یک وسیله در آمده است که در مواقع ناراحتی از فرد سر می زند. یک روش تخلیه ناراحتی است که در واقع چنین کاری را نیز انجام می دهد و فقط فرد به این روش عادت کرده است و معمولا قبل از اینکه فکر بهتری به ذهنش برسد که در آن لحظه فایده بهتری داشته باشد به این روش اقدام می کند.

چگونگی یادگیری

برخی ها این روش را از دوران کودکی یاد گرفته اند. ممکن است کودک با مشاهده رفتار اطرافیان و بویژه والدین در مواقع ناراحتی از یک فرد دیگر رفتار آنها را الگو برداری کند. چنین کودکی یاد می گیرد پیام خود را با قطع ارتباط بیان کند و به روشی غیر از گفتار کلامی مفهوم ناراحتی خود را به اطرافیان برساند. بطور کلی این روش چه در کودکی یاد گرفته شده باشد و چه در بزرگسالی فرقی نمی کند. فرد از یک شیوه نادرست برای تنظیم رفتار خود استفاده می کند و در واقع نمی تواند به روش مناسب تری مطلب خود را بگوید، یا از خود دفاع کند.

قهر کردن ، یک رفتار کودکانه است. این اولین چیزی است که باید درباره قهر بدانیم. پس هر کدام از ما که از این حربه به عنوان یک رفتار دفاعی یا رفتاری برای آزار دادن همسرمان یا به هر نیت دیگری استفاده می کنیم باید بپذیریم که اصلا به عنوان یک فرد عاقل و بالغ ظاهر نشده ایم!

البته ناراحت شدن و به اصطلاح «سرسنگین بودن» با طرف مقابل زمانی که از دست او ناراحت هستیم، همیشه «بد» نیست، حتی می تواند در شرایطی به عنوان راهی و نشانه ای برای آگاه کردن او از رفتار اشتباهش موثر هم باشد ولی در برخی شرایط و نه همیشه و نه برای مدتی طولانی!

قهریم ولی حرف که می زنیم

قهر کردن نوعی رفتار پرخاشگرانه غیرمستقیم است. در پرخاشگری مستقیم افراد در موقعیت تهدید به بدگویی، بدزبانی و حتی درگیری فیزیکی روی می آورند اما در پرخاشگری غیرمستقیم به جهت پایگاه نابرابر و احساس تهدید از جانب طرف مقابل از پرخاشگری مستقیم ممانعت کرده و به پرخاشگری غیرمستقیم روی آورده و در بحث خود را مسلط فرض می کند.

باید بدانیم مهمترین دلیل قهر کردن های طولانی مدت با افراد نزدیک اشتباهی است که فرد در نوع تصمیم گیری در رابطه کزده و این است که خود را از قبل بازنده و سرخورده در مقابل فرد دیگر می یابد. اگر شخص بتواند منظور و مشکل خود را به خوبی با فرد مقابل در میان بگذارد و از طرفی احساس خلا عاطفی نداشته باشد هیچ گاه قهری صورت نمی گیرد.

با کسی که سلاحش با کسی که پس بیایید قدرت و توانایی حل مسئله و صحبت با دیگران را بالا ببرید. دقت کنید که قهر کردن برای رساندن پیام است برای آن که خود را ابقا کنید هیچ وقت نمی توانید با ادامه ی آن پیروز شوید.

هرکسی قهر کرد خودش برگردد

اگر می خواهید دوست داشتنی و همیشگی بمانید پیشنهاد می شود اصلا قهر نکنید، چه برسد به طولانی مدت. قهر در یک زمان مناسب برای فهماندن ناراحتی به شخص مقابل است اگر دیدید که شخص متوجه شده است خود باید پا پیش گذاشته و اعاده ی حیثیت کنید وگر نه باعث می شود آشتی های بعد از قهر همیشگی نبوده و تکرار عادات شود. در این صورت عاطفه و مهربانی میان افراد از میان رخت بر می بندد و دیگر در آن جا باید گفت خود کرده را خود تدبیر نیست.

پس چه با شما قهر کرده اند و یا چه خود با کسی قهر هستید بلا فاصله بعد از فهم چرایی آن و گذشت زمان مناسب باید پا پیش گذاشته و به دنبال حل کامل مسئله بروید. افرادی که در قهر می مانند افرادی هستند که شیوه مناسب ابراز وجود، دفاع از خود، قاطعیت و جرات وزری را یاد نگرفته اند، نمی توانند هیجانات خود را بخوبی کنترل کنند و مانع از دخالت آنها در تصمیمهای منطقی شان شوند، قدرت چشم پوشی و بخشیدن دیگران را ندارند و یا غرور کاذبی برای خود ایجاد کرده اند.

برای بالا بردن اعتماد به نفس

قهر کردن یک ابزار کلاسیک و قدیمی، برای به دست آوردن نفس است. قهر، دوست نفس است. پسوند و پیشوندهایی که در پس و پشت قهر کردن خوابیده است را نباید دست کم گرفت. «دیگر دوستت ندارم»! با دوست نداشتن دیگران آنان را به خیال خود تنبیه می کنیم. دوست داشتن لطف من و تو نیست؛ دوست داشتن یک نیاز خودجوش است و همین حالا و اکنون باید به آن پاسخ داده شود!

با قهر کردن انتقام گیری می کنیم

یکی از نشانه های تنبیه، قهر است که افراد در مقابل رفتارهای دیگران به صورت یکی از شکل های دیداری (ارتباط نداشتن)، چشمی، کلامی (قطع کلام) بروز می دهند که می تواند ریشه در زندگی بدوی یا اولیه افراد داشته باشد. قهر کردن در روابطی که افراد انتظارات بیشتری از هم دارند و در تعاملات بیشتر هستند به مراتب، بیشتر رخ می دهد. کنش ها و واکنش ها، خواسته یا ناخواسته، افراد را به سمت قهر سوق می دهد.

قهر کردن از قوه انتقام نیز تبعیت می کند. انسان های ضعیف و ناتوان قهر می کنند و اگر قدرت داشته باشند، حذف می کنند!  امروز از پدر و دوست و همسرت قهر می کنی، چونکه آنان را نمی توانی حذف کنی! اما اگر قدرت داشته باشی و به جای پدرت و یا دوست و همسرت، کسی دیگر می بود، دستور قتل او را صادر می کردی!

عوارض قهر کردن

خود فرد، بیش از همه در معرض پیامدهای منفی قهر است. وقتی قهر رخ می دهد، نشان می دهد که فشار زیادی روی فرد است زیرا می خواهد خودش را حفظ کند، او در حال تجربه تهدید است و با قهر کردن ، انرژی روانی زیادی را از دست می دهد.
قهر موجب ایجاد فاصله عاطفی و شناختی بین دو طرف می شود، قهر کردن های زیاد و طولانی مدت به مرور زمان موجب دلسردی می شود. حتی فضایی که برای عشق ورزیدن به هم وجود دارد،آن چه که وجود دارد می تواند به فضای هم زیستی محض تبدیل شود و زوجین به جای مراوده های عاطفی و روانی که به آن نیاز دارند تنها به وظایف خود عمل می کنند تا رابطه باقی بماند.

رفتارهای جایگزین قهر

۱ – راهکار پایدارتر این است که افراد آگاه باشند که قهر، رفتاری ناکارآمد است و اگر زمانی در کودکی فایده ای برایشان داشته، دیگر در شرایط فعلی فایده ای برای آن ها ندارد، بلکه باید به دنبال یافتن راه حل باشند.

۲ – افراد در نظر داشته باشند رفتار ناکارآمدتر برای مدت زمان محدود آن ها را به اهدافشان می رساند. چون سرانجام طرف مقابل در برابر این رفتار می ایستد و دیگر باج نمی دهد.

۳ – افراد مهارت های ارتباط موثر را یاد بگیرند و حتی در سخت ترین شرایط هم به هم فرصت بدهند و بدانند وقتی احساس ناکامی دارند، دچار خشم و هیجان و خستگی می شوند و نمی توانند استدلال منطقی داشته باشند پس باید به هم فرصت بدهند و صحبت کنند. آن ها باید با موضوع و مشکل خود روبه رو شوند و راه حل پیدا کنند.

4 – گاهی افراد موضوع اصلی را نادیده می گیرند و پشت سر می اندازند ولی این موضوع یک روز ظهور می کند و خود را نشان می دهد، پس زوجین قهر را با بی توجهی به مسئله و مشکل اصلی تمام نکنند و با هم صحبت کنند اگر بار اول دعوایشان شد، بار دوم صحبت کنند، اگر باز هم دعوا کردند بار سوم صحبت کنند و اگر می توانند از مشاوره متخصص و متعهد کمک بگیرند تا این مشکل پیشرفت نکند!