چگونه بر روی زمین یخ زده راه برویم؟

در میان افراد بالای 65 سال افتادن و سقوط از مهم ترین عوامل جراحت، شکستگی لگن و مرگ است. فرا رسیدن زمستان و شروع برف و یخ بندان به معنای افزایش خطر لیز خوردن و افتادن روی زمین یخ زده است.

گردآوری – نبض ما

با توجه به فرارسیدن فصل سرما، احتمال سقوط و لیزخوردن از روی زمین یخ زده بالا می رود. بنابراین به تبع آن احتمال آسیب هایی مانند شکستگی ها، پارگی های عضلانی، رگ به رگ شدن مفاصلی مانند زانو و قوزک پا نیز بالا می رود. لذا لازم است نکاتی را برای پیشگیری از سرخوردن و سقوط مدنظر داشته باشیم.

تقویت توانایی حفظ تعادل روی زمین یخ زده

مهمترین اصل برای راه رفتن روی زمین یخ زده و اساسا روی مسیرهای لیز و سر، حفظ تعادل بدن است. افراد به این علت سقوط می کنند که تعادلشان را از دست می دهند.

برای حفظ تعادل بدن باید به اصل علمی گرانیگاه توجه نمود. یعنی این که جرم بدنتان در کدام قسمت متمرکز باشد. انسان ها برای راه رفتن همواره وزن بدنشان را بر روی دوپا به صورت یکسان تقسیم می کنند و در نتیجه گرانیگاه بدن آنها همواره در بین دو پا ثابت است و این یعنی در شرایط معمول پای راست و پای چپ تقریبا به یک اندازه وزن بدن را تحمل می کنند.

برای راه رفتن  روی زمین یخ زده ، رمز موفقیت را باید از پنگوئن آموخت. پنگوئن ها برای راه رفتن روی یخ، نقطه گرانیگاه بدنشان را هربار روی پایی که جلوتر قدم بر می دارد متمرکز می کنند و بدین شکل به راحتی روی برف و یخ راه می روند. شما هم برای اینکه از خطر شکستگی اعضای بدن در فصل سرد زمستان در امان بمانید، نخستین راهکار این است که گرانیگاه بدنتان را به پای جلوتر منتقل کنید به عبارت دیگر وزن خود را روی پای جلویی بیندازید.

علاوه بر این، عضلات قدرتمند نیز به حفظ تعادل کمک می کند. برای همین کارشناسان توصیه می کنند عضلات باسن، شکم، لگن و پاها را باید تقویت کرد. انجام تمرین های تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا ایستادن روی پنجه های پا نیز مفید است.

هنگامی فردی می لغزد، عضلات ضدسقوط منقبض می شوند، و تعادل فرد را حفظ می کنند. با تقویت کردن این عضلات احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بتواند در چنین مواردی خود را راست نگهدارد.

راه رفتن مناسب

اگر گزینه دیگری به جز پیاده روی روی زمین یخ زده ندارید، به جای اینکه گام های بلند بردارید، هنگام راه رفتن گام های کوچک بردارید و پاهای تان را روی زمین بکشید. پاهای تان را خیلی از هم دور نکنید، در حد 10 تا 15 سانتی متر، و هنگام راه رفتن زانوهای تان را اندکی خم کنید. در این وضعیت بدن تان پایداری بیشتری خواهد داشت.

راه رفتن روی شیب

هنگامی که از شیب بالا یا پایین می روید که با یخ یا برف پوشیده شده است، در یک خط راه بروید، یک گام به جلو بردارید، و پای دیگر را به موازات آن حرکت دهید. این شیوه حرکت را ادامه دهید تا هنگامی که به بالا یا پایین شیب برسید. مسئله مهم این است پاهای تان با هم تقاطع نداشته باشد، زیرا در این حالت بدنتان بسیار ناپایدار می شود.

توجه به اطراف

به محیط اطراف تان توجه داشته باشید و مراقب زمین یخ زده  و برگ های مرطوب باشید. همچنین هنگام بیرون آمدن از ماشین، اتوبوس یا قطار یا هنگام بالا رفتن از پله های خیابانی احتیاط به خرج دهید.

اغلب افراد هنگام برف یا باد شدید سرهای شان را پایین می آورند، و این کار می تواند زمینه برای افتادن فراهم کند، زیرا شما را خطر ندیدن یخ را افزایش می دهد. ایمن ترین گزینه این است که به آهستگی راه بروید و به طور مکرر بایستید و زمین یخ زده اطراف تان را وارسی کنید.

دست در جیب راه نروید

در هنگام راه رفتن روی زمین یخ زده و مسیرهای لیز، بهتر است دستان خودتان را داخل جیب لباس تان قرار ندهید. این امر موجب می شود تا در زمان برهم خوردن احتمالی تعادل بدن تان، زمان لازم برای واکنش نشان دادن و جلوگیری از زمین خوردن تان را از دست بدهید و خطر شکستگی استخوانها را افزایش دهید.

از کفش و لباس مناسب استفاده کنید

پوشیدن کفش یا چکمه با اصطکاک خوب مهم است. برای اینکه احتمال تنه خوردن و از دست دادن تعادل تان را به حداقل برسانید، باید در انتخاب لباس تان هم باید دقت کنید. لباس های با رنگ روش بپوشید تا دیگران بتواند به راحتی شما را ببینند و به شما تنه نزنند.

اگر کف کفش شما صاف شده است و باعث سرخوردن شما می شود می توانید کف آن را سنباده بکشید. تا خط بیفتد و باعث شود سر نخورید. راه دیگر این است که یک صفحه لاستیکی به صخامت 2 یا 3 میلی متر ببرید از این صفحه دو یا سه عددقطعه کوچک تهیه کنید و کف کفش بچسبانید، اثر بسیار زیادی برای رفع سر خوردن کفش ها دارد البته اگر از 2-3عدد بیشترباشد نتیجه ی عکس دارد.