دردهای مزمن چگونه درمان می شوند؟

درد حاد احساسی طبیعی است هنگامی برانگیخته می شود که دستگاه عصبی فرد در مورد جراحت احتمالی هشدار می دهد تا فرد از خودش مراقبت کند، اما دردهای مزمن تداوم پیدا می کنند. برانگیخته شدن پیام های درد برای هفته ها، ماه ها، حتی سال ها ادامه پیدا می کند.

گردآوری – نبض ما

دردی که برای مدت زمانی نزدیک به سه ماه و یا بیشتر در بدن باقی بماند، عنوان درد مزمن را به خود می گیرد. البته زمانی که بدن شما آسیب می بیند و یا مریض می شوید این کاملاً طبیعی است که در نقاط مختلف بدن احساس درد و ناراحتی کنید؛ اما دردی که برای هفته ها، ماه ها و یا حتی سال ها همچنان ادامه پیدا می کند، طبیعی نیست.

طبقه بندی دردها

دردها دو نوع عمده حاد و مزمن دارند. درد حاد دردی است که کمتر از ۶ ماه طول کشیده و درد مزمن دردی است که بیشتر از ۶ ماه طول بکشد. البته تقسیم بندی ها متنوع ترند. دردهای اعضای بدن (سوماتیک یا جلدی)، دردهای احشایی (احشای بدن یعنی محوطه داخلی شکم و روده ها) و دردهای سمپاتیک که مربوط به اعصاب سمپاتیک اند نیز جزو دیگر تقسیم های درد هستند. نوع دیگری از درد نیز وجود دارد به نام درد نوروپاتیک که در بیماران دیابتی دیده می شود. در این بیماران، عصب درگیر باعث احساس دردی مانند سوزش در بیماران می شود بدون اینکه محرک خارجی حرارتی برای ایجاد درد وجود داشته باشد.

نشانه دردهای مزمن

دردهای مزمن می توانند در هر نقطه از بدن شما ایجاد شوند. این درد می تواند خیلی ملایم بوده و یا آنقدر شدید باشد که فعالیت های روزانه را مختل نماید. اما نشانه های آن به طور عمده موارد زیر هستند:

• درد ملایم تا شدید که آنچنان که انتظار می رود از بین نمی رود.
• دردی که با سوزش، و خارش همراه است.
• گرفتگی، سختی، سفتی و خشک شدگی

دردهای مزمن بیشتر در چه کسانی دیده می شود؟

هر کسی می تواند مبتلا به درد مزمن شود. البته بیشتر در بزرگسالان در سنین بالاتر رایج می باشد، اما نمی توان گفت که درد مزمن به عنوان بخش طبیعی فرایند سالخوردگی به شمار می رود. البته افراد میانسال بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند به ویژه افرادی که بیماری های خاصی نظیر دیابت، آرتروز و…. دارند.

مشکلات دردهای مزمن

برخی اوقات نتایج پزشکی وضعیت سالمی را گزارش می دهند ولی با اینحال درد در بدن بیمار وجود دارد. بی توجهی برخی پزشکان و بیماران به این موضوع باعث می شود درد حاد تبدیل به دردی مزمن و مقاوم به درمان شود. درد مزمن، دیگر یک علامت نیست و بیماری محسوب می شود.

درد باعث تغییر سلول های مغزی و بزرگ شدن قسمت مربوط به ادراک درد در مغز می شود. در این صورت دیگر نمی توان کار چندانی برای بیمار انجام داد و اگر عامل درد هم مهار شود، دردهای مزمن باقی می مانند.

دردهای مزمن به شدت کیفیت زندگی بیمار را پایین می آورند. این بیماران معمولا روابط اجتماعی خوبی ندارند، کارشان را از دست می دهند و به تدریج گوشه گیر و افسرده می شوند و حتی ممکن است برای کنترل درد به مصرف موادمخدر نیز روی بیاورند.

تشخیص دردهای مزمن

پزشک با طرح سوالاتی در مورد تاریخچه ی پزشکی بیمار می تواند حدس هایی در مورد درد بزند. همچنین برای تشخیص دقیق تر، تست های بدنی نیز گرفته می شود.

در کلینیک های درد علاوه بر معاینه دقیق بیمار، باید مدت زیادی را صرف صحبت با بیماران و جستجوی علت درد کرد چون در بسیاری از موارد با گرفتن شرح  حال درست از بیمار، می توان به علت دقیق درد دست یافت. برای کنترل درد، باید قدم به قدم عمل کرد.

همچنین آزمایشاتی در این زمینه از بیمار گرفته می شود. تست خون و چکاپ سیستم عصبی از جمله آزمایشات اولیه به حساب می روند. همچنین این امکان وجود دارد که پزشک سوالاتی در مورد حالات روانی و سلامت جسمانی شما مطرح کند تا متوجه شود که شما تا چه حد می توانید به خوبی فکر کنید، دلیل و برهان بیاورید، و وقایع مختلف را به خاطر بسپارید.

نحوه درمان دردهای مزمن

برای درمان دردهای ملایم و دردهایی که گاه و بیگاه پدید می آیند، می توانید از درمان های خانگی بهره ببرید. ورزش، خواب کافی، و استفاده از غذاهای سالم می تواند از تشدید دردهای مزمن جلوگیری کنند. استفاده از درمانهای معمولی نظیر استامینافن، آسپرین، و یا ایبوپروفن به بمیاران پیشنهاد می شود. همچنین می توانید از درمان های تکمیلی نظیر ماساژ و یوگا نیز در این زمینه استفاده کنید.

اگر با انجام کلیه ی امور ذکر شده باز هم احساس کردید که درد شما از بین نمی رود، باید هر چه سریع تر با پزشک خود صحبت کنید. داروهای خوراکی، بی حس کننده ها، داروهای محرک عصبی، و یا در موارد شدید تر جراحی، می تواند برای درمان این نوع دردها مفید واقع شود. همچنین طب سوزنی هم به عنوان یکی از گزینه ها می توان در نظر داشت. پژوهش ها در مورد طب سوزنی نشان داده است که این کار می تواند باعث آزاد شدن مقدار بیشتری آندورفن در مایع مغزی – نخاعی شود. به هر حال پیش از اینکه به هر گونه اقدامی دست بزنید، می بایست با پزشک خود مشورت کنید.

جلسات مشاوره ی متعددی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند تا بر این دردها غلبه کنید. همچنین می توانند به شما کمک کنند تا با ترس، خشم، ناامیدی، افسردگی و اضطرابی که ممکن است به واسطه ی وجود درد مزمن در شما ایجاد شود نیز فائق آیید.

پژوهش های درمانی

دانشمندان معتقدند که پیشرفت ها در علوم اعصاب به ایجاد درمان های بهتر و بیشتر در سال های آینده خواهد انجامید.

همچنین محققان در حال بررسی تاثیر استرس بر تجربه دردهای مزمن هستند. شیمی دانان در حال ساخت داروهای مسکن جدید و کشف خواص ضددرد در داروهایی هستند که به طور معمول برای تسکین درد مورد استفاده قرار نمی گیرند.

منابع  وبلاگ cns-pns ابراهیم برزکار   همشهری   ویکی جوان