اگر مننژیت درمان نشود!

مننژیت بیماری است که با زدن واکسن می توان از انواع آن پیشگیری کرد. اما اگر این بیماری بدون درمان باقی بماند، چه اتفاقی برای انسان رخ می دهد؟ در این ویدیوی آموزشی پزشکی با نبض ما همراه شوید.

گردآوری-نبض ما

مننژیت  چیست؟

مننژیت التهاب پوشش اطراف مغز و نخاع استرکه غالبا منشا ویروسی یا باکتریائی دارد و بسته به نوع عامل ایجاد کننده، شدت و درمان آن متفاوت است. در واقع مننژیت به معنی عفونت در مایع نخاع موجود در طناب نخاعی یا مایع احاطه کننده مغز است که گاهی به عنوان مننژیت نخاعی نیز نامیده می شود که در این صورت علاوه بر التهاب مایع نخاع در طناب نخاعی ، التهاب پرده های مغز هم مشاهده می گردد.

انواع مننژیت

• مننژیت ناشی از باکتری

این نوع مننژیت بسیار خطرناک می باشد. نوع باکتری که باعث مننژیت می شود برای گروه های سنی مختلف متفاوت می باشد.نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.شروع این نوع مننژیت بسیار سریع بوده و می تواند در زمان کوتاهی منجر به اغماء بیمار گردد.استفاده از انتی بیوتیک جهت درمان نیاز می باشد.

در این نوع  باکتری یا از طریق جریان خون و یا از طریق تماس مستقیم مننژها  و حفره بینی یا پوست به مننژها می رسند.باکتری وقتی وارد جریان خون می شود از طریق مکان هایی که سد خونی مغزی آسیب پذیر تر است مانند شبکه مشیمیه به فضای زیر عنکبوتیه وارد می شود.

نکته: در بعضی از موارد در اثر کارگذاشتن ابزار های درون بدن(مانند شنت) ،شکستگی های جمجمه یا عفونت حلق و بینی یا سینوس های بینی که با فضای زیر عنکبوتیه در ارتباط هستند ، باعث آلودگی مستقیم مایع مغزی نخاعی می گردد.

• مننژیت ویروسی

نسبت به نوع باکتریایی خود کم خطرتر است و نیاز به درمان حمایتی دارد و به درمان خاص پاسخ نمی دهد.مصرف مایعات،استراحت و داروی ضد درد توصیه می شود

علایم بیماری مننژیت

• بی اشتهایی
• خواب آلودگی غیرعادی
• سردرد
• عفونت تنفسی خفیف
• ترس از نورهای درخشان وصداهای بلند
• تب
• انقباض شدید عضلات گردن
• بیهوشی یا تشنج (در موارد شدید)
• تهوع و استفراغ
• جوش های مسطح صورتی یا ارغوانی رنگ (در مواردی)

راه های انتقال

مننژیت باکتریایی و ویروسی واگیردار هستند، البته هیچ‌کدام به واگیرداری سرماخوردگی یا آنفلوآنزا نیستند. احتمال انتقال هر دو از طریق ذرات ترشحات  تنفسی در حین برخوردهای نزدیک مانند بوسیدن، عطسه یا سرفه کردن به طرف کسی وجود دارد، اما صرف تنفس هوایی که فرد مبتلا به مننژیت در آن نفس کشیده است باعث انتقال آن‌ها نمی‌شود. نوع ویروسی آن معمولاً توسط آنتروویروس‌ها به وجود می‌آید، و بیشتر از طریق آلودگی مدفوعی منتشر می‌شود. احتمال آلودگی را می‌توان با تغییر رفتارهای منجر به انتقال کاهش  داد

مننژیت چطور تشخیص داده میشود ؟

دکتر شما برای اولین بار نشانه های این بیماری را در نظر گرفته و پس از بررسی سابقه پزشکی به یک تشخیص می رسد. آنها همچنین ممکن است آزمایش های تشخیصی، از جمله موارد زیر را سفارش دهند: آنها آزمایش خون را برای شناسایی باکتری عامل عفونت درخواست می کنند.

آنها ممکن است تصویر برداری، آزمایش، مانند اشعه ایکس و سی تی اسکن قفسه سینه، سر و یا سینوس ها را درخواست کنند تا ببینید چقدر التهاب و تورم شدید است. این آزمایشات تصویربرداری همچنین مناطق دیگر آلوده بدن را تعیین می کند. آنها ممکن است گرفتن مایع مغزی نخاعی (CSF) را برای تجزیه و تحلیل درخواست کنند. اگر آن سطح قند پایین با افزایش سلول های سفید خون را نشان دهد شانس بیماری مننژیت بالا می رود.

پیشگیری و درمان

یشگیری از این بیماری همچون آنفلوآنزا و سرماخوردگی با رعایت موارد ساده بهداشتی چون شست‌وشوی دقیق دست‌ها ممکن است. همچنین با مصرف غذاهای تقویت‌کننده سیستم ایمنی بدن چون میوه‌ها، سبزی‌های تازه، استراحت کافی و ورزش می‌توان بدن را نسبت به این نوع بیماری‌ های مسری ویروسی ایمن کرد.

دکتر ساجدی با تاکید بر این‌که برخی از اقسام مننژیت باکتریایی را می‌توان با واکسیناسیون پیشگیری کرد، می‌گوید: واکسن مننژیت (هموفیلوس آنفلوآنزای نوع B) در بسیاری از کشورها در برنامه واکسیناسیون اجباری قرار دارد و از ابتلا به برخی از گونه‌های مننژیت که این باکتری عامل آن است جلوگیری می‌کند. نوع دیگر واکسن مننژیت (کونژوکه پنوموکوکی‌) نیز در برخی از کشورها در برنامه ایمن‌سازی کودکان قرار دارد و به کودکان زیر دو سال تزریق می‌شود. البته کودکان میان دو تا پنج سال نیز که در خطر بالای ابتلا به این باکتری باشند، مانند مبتلایان به بیماری‌ های قلبی مزمن، بیماری‌ های ریوی یا برخی از انواع سرطان‌ها نیز کاندیدای دریافت این واکسن هستند.

البته امروزه برخلاف گذشته واکسن برای تمام افراد بالای ۶۵ سال، همچنین جوانان در معرض خطر (سربازان) و کودکان دچار نقص سیستم ایمنی یا بیماری‌ های مزمن مانند دیابت، کم‌خونی داسی شکل و بیماری ‌های قلبی نیز تزریق می‌شود. بسیاری از متخصصان، تزریق واکسن مننژیت را به کودکان یازده دوازده ساله یا در آغاز ورود به دبیرستان و نیز دانشجویان ساکن خوابگاه‌ها توصیه می‌کنند.