چرا پیامبر نام حسین را برای پاره تن خود انتخاب کرد؟

در تاریخ گفته شده است رسول خدا صلی الله علیه و آله بود که نام حسین (خوب و نیکو) را بر ایشان نهاد.

نبض ما – در روز سوم شعبان ۱۴۳۰ سال پیش، امام حسین علیه السلام متولد شد و حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم نام حسین را بر نوه گرامی‌ اش نهاد. تولد امام حسین علیه السلام در کتاب پیشواى سوم – حضرت امام حسین علیه السلام، این گونه روایت شده است که:

روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت دومین فرزند برومند حضرت على و فاطمه، که درود خدا بر ایشان باد، در خانه ى وحى و ولایت، چشم به جهان گشود.

چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام رسید، به خانه‏ ى حضرت على و فاطمه علیه السلام آمد و اسماء را فرمود تا کودکش را بیاورد. اسماء او را در پارچه‏ اى سپید پیچید و خدمت رسول اکرم برد، آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت.

در روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحى الهى، جبرئیل، فرود آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا، این نوزاد را به نام ‏پسر کوچک هارون‏ «شبیر» که به عربى‏ «حسین‏» است، نام بگذار. چون على علیه السلام براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستى و به این ترتیب نام پر عظمت «حسین‏» از جانب پروردگار، براى دومین فرزند فاطمه سلام الله علیها انتخاب شد.

در روز هفتم ولادتش، فاطمه‏ زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه کشت، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد.

امام حسین علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله

از ولادت حسین بن على علیه السلام که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله صلی الله علیه و آله که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفى که پیامبر راستین اسلام درباره او ابراز مى‏ داشت، به بزرگوارى و مقام شامخ پیشواى سوم آگاه شدند.

سلمان فارسى مى ‏گوید: دیدم که رسول خدا صلی الله علیه و آله حسین علیه السلام را بر زانوى خویش نهاده او را مى ‏بوسید و مى‏ فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانى، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستى، تو حجت‏ خدا و پسر حجت‏ خدا و پدر حجت‏هاى خدایى که نُه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است. انس بن مالک روایت مى ‏کند:

وقتى از پیامبر پرسیدند کدام یک از اهل بیت‏ خود را بیشتر دوست مى ‏دارى، فرمود: حسن علیه السلام و حسین علیه السلام، بار‌ها رسول گرامى امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام را به سینه مى ‏فشرد و آنان را مى‏ بویید و مى‏ بوسید.

ابو هریره که از مزدوران معاویه لعنت الله علیه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال اعتراف مى ‏کند که: رسول اکرم صلی الله علیه و آله را دیدم که حسن و حسین علیه السلام را بر شانه‏ هاى خویش نشانده بود و به سوى ما مى‏ آمد، وقتى به ما رسید فرمود: هر کس این دو فرزندم را دوست‏ بدارد مرا دوست داشته و هر که با آنان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است.

عالى ‏‌ترین، صمیمى‏‌ترین و گویا‌ ترین رابطه‏ ى معنوى و ملکوتى بین پیامبر صلی الله علیه و آله و حسین صلی الله علیه و آله را مى‏ توان در این جمله‏ ى رسول گرامى اسلام خواند که فرمود: حسین از من و من از حسینم.

منبع: خبر آنلاین