چگونگی برخورد با دعوای کودکان

ـ توجه نکردن به نیاز کودکان (زمانی که مادر،‌ مشغول انجام کار خانه یا تلفن یا کار شخصی است و مدت زمان طولانی به فرزندان خود توجه نمی‌کند.)

ـ گرسنگی (گرسنگی منجر به بی‌قراری و عصبی شدن کودک می‌شود.)

ـ خانواده‌های پر‌تنش (در برخی خانواده‌ها دعوا بین اعضا یا پدر و مادر زیاد است و کودک الگو برداری می‌کند.)

ـ مقایسه کودکان باعث رشد نیست، بلکه حسادت آنها را تحریک می‌کند (بین خواهرها و برادرها، مقایسه عامل مهمی در افزایش دعوای آنهاست و بین دو کودکی که با هم دوست هستند نیز مقایسه‌هایی که در طول زمان انجام می‌دهید، باعث ایجاد دلخوری درونی برای کودکی است که تحقیر شده است.)

ـ فیلم‌ها و کارتون (برخی فیلم‌ها خشونت و دعوا را در کودکان تقویت می‌کنند.)

ـ تشویق کودکان به کتک کاری (گاهی برای دفاع به کودک توصیه می‌شود، کتک‌کاری کند.)

توصیه‌های زیر به ما کمک می‌کند تا دعوا را کنترل کنیم:

نادیده گرفتن: برخی رفتارهای کودکان را که آسیب‌زا نیست، نادیده بگیرید و دائم بین بازی و گفت‌وگوی آنها مداخله نکنید. (گاهی کودکان دقایقی بحث می‌کنند و بعد بسادگی به بازی خود ادامه می‌دهند)

زمانی که فرزندان شما رفتار خوب و مناسب دارند، به آنها توجه کنید، نه فقط زمانی که دعوا می‌کنند.

هنگام دعوا ابتدا به سمت کودک آسیب دیده بروید و مطمئن شوید که آسیب بدنی ندیده است.

کودکان را از هم جدا و چند دقیقه صبر کنید تا آرام شوند.

به هر دو کودک یا کودکان فرصت بدهید، درباره دعوایی که بین آنها رخ داده است، به‌طور جداگانه توضیح دهند.

فعالیت‌های هوازی روزانه (مثل دویدن در پارک و توپ بازی) را برای کودکان در نظر بگیرید تا از میزان رفتارهای تکانشی و دعوا کردن آنها کاسته شود.

فیلم و کارتون‌های مناسب کودکان را انتخاب کنید (قبل از این که کارتونی را برای کودک تهیه کنید، خودتان آن را یک بار ببینید.)

گفت‌وگوی خانوادگی و مثبت (جلسات خانوادگی کوتاه و آرام هفتگی باعث می‌شود تا همه اعضای خانواده، نیاز به دیده شدن و مطرح کردن مشکلاتشان برآورده شود.)

برای کم شدن دعوا از خود کودک راه‌حل بخواهید.