راهکارهایی برای درمان تیک عصبی
انقباض غیر ارادی و ناگهانی ماهیچه ها در پنج تا ۲۴ درصد از بچه ها دیده می شود که به انواعی از تیک عصبی همچون بالا انداختن شانه، پلک زدن، تنگ کردن چشم ها، تکان های تند سر یا شانه دچارند.
به گزارش نبض ما به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دکتر مجتبی نقش واریان در این زمینه اظهار داشت: اگر تیک عصبی در کودکان مزمن و شدید باشد باید به روانپزشک مراجعه شود تا با دارو بتوان به کودک کمک کرد.
رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری، تیک عصبی را در پسران شایع تر دانست و ادامه داد: تیک عصبی گذرا در حدود سه و نیم سالگی آغاز می شود و در سنین ۶ تا ۱۲ سالگی دیده می شود، تیک عصبی گذرا اغلب بعد از ۶ ماه رفع می شوند اما اگر تیک بیش از ۱۲ ماه طول بکشد، مزمن شده و در اغلب این موارد انقباض ماهیچه بسیار شدید است که این رفتارگاهی به طور کامل محو و گاهی شدید دیده می شود و اغلب هنگام فشارهای روحی بروز می یابد.
تیک عصبی ناشی از کمبود سدیم
این متخصص اعصاب و روان گفت: عوامل محیطی، تعادل نداشتن سدیم و منیزیوم، اضطراب، هیجان شدید و موارد ژنتیک از دلایل تیک است که در مورد عوامل محیطی می توان یقه ای که تنگ و بلند است و باعث می شود که کودک مدام سر و گردن خود را بالا بکشد، کلاه هایی که بند آن تنگ است و زیر چانه قرار می گیرد و موجب تکان دادن سر به اطراف یا به بالا و پایین می شود، اشاره کرد.
او ادامه داد: تعادل نداشتن سدیم و منیزیم مانند استفاده زیاد از غذاهای بسیار شیرین، شکلات و نوشابه می تواند تیک را شدت بخشد.
تیک عصبی ناشی از تحقیر کودک
نقش واریان افزود: تیک اغلب زیربنای اضطراب دارد و کودکان مبتلا، اعتماد به نفس ضعیفی دارند این رفتارهای تکراری باعث کم شدن اضطراب آنها می شود، تحقیر کودک، سرزنش، مقایسه کودک با دیگران نیز می تواند باعث تشدید تیک در کودکان شود.
تیک عصبی آلرژیک
متخصص اعصاب و روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز اضافه کرد: در مواردی، تیک عصبی علت ژنتیکی دارد و در برخی حالت ها نیز این عادات از راه تقلید ایجاد می شود.
او با اشاره به هیجان های شدید به عنوان یکی از دلایل تیک عصبی افزود: در برخی افراد در هنگام هیجان چه مثبت و چه منفی، به عنوان مثال هنگام شادی یا خشم، نبود تعادل در سیستم عصبی باعث بروز تیک می شود.
رئیس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری در مورد درمان تیک عصبی گفت: اگر کودک گرفتار تیک عصبی شده، بهترین راه نادیده گرفتن آن است و هیچ گاه نباید کودک را سرزنش یا تنبیه کرد با توجه به آنکه منشا تیک را کانون خانواده و اضطراب ناشی از آن تشکیل می دهد، بهبود در روابط و ساختار خانوادگی در کاهش تیک موثر است.
مهار هیجان
نقش واریان اضافه کرد: در کودکانی که مهار هیجانی ضعیفی دارند، آرامش بخشیدن به آنها در هنگام هیجان و آموزش مدیریت هیجان راه مناسبی است.
وی ادامه داد: در بیشتر موارد، کودکان از تیک هایشان آگاهی ندارند و به همین علت نمی توانند آن را متوقف کنند و بنابراین آگاهی دادن به آنها می تواند کمک موثری باشد.
این متخصص اعصاب و روان سرگرم کردن کودک به کاری مانند بازی، نقاشی یا ورزش که موجب تخلیه انرژی عصبی می شود را در کاهش تیک موثر برشمرد و بیان کرد: اگر تیک ضعیف و گذرا باشد، نیاز به هیچ درمانی ندارد، اما اگر مزمن و شدید باشد، باید به روانپزشک مراجعه شود تا با دارو بتوان به کودک کمک کرد.
