برنامه ریزی به یک روش ساده

اگر شما نیز کار های خود را به روز های دیگر می اندازید در این مختصر به برخی عوامل مؤثر در این موضوع  و راه حل هایی برای مقابله با اهمال کاری می پردازیم.

به گزارش نبض ما به نقل از تبیان، گاهی افراد توجیه می کنند که : حال و حوصله ندارم . صبر می کنم تا انگیزه پیدا کنم! درحالی که ممکن است این حوصله بیشتر، هیچگاه از راه نرسد. اشخاص موفق می دانند که کار، مقدم بر انگیزه است. مهم نیست که دوست دارید یا ندارید دست به کار شوید. وقتی شروع کردید برداشتن قدم های بعدی ساده تر می شود. عوامل مؤثر در اهمال کاری عبارت اند از:

الگوی تسلط

مسامحه کارها ، اغلب از رفتاراشخاص کارآمد، برداشتی غیر واقع بینانه دارند. آنها فکر می کنند افراد موفق همیشه احساس اطمینان و اعتماد به نفس دارند و به راحتی به هدف خود می رسند. این تصور کاملاً غیر واقع بینانه است .

رسیدن به اهداف غالباً با فشارهای روانی همراه است و در راه رسیدن به هدف موانع و ناکامی هایی در انتظار است. افراد موفق هنگام بر خورد با موانع ، خیلی ساده آنها را می پذیرند، در برابر مشکلات می ایستند و با عزمی جزم به رویارویی با آنها می روند.

ترس از شکست

گاهی فرد موفقیت را بیش ازحد مهم می داند ، در نتیجه به جای آن که به استقبال خطر برود از آن می گریزد. اشخاصی که از شکست می ترسند غالباً عزت نفس خود را با موفقیت می سنجند و وقتی در کاری موفق نمی شوند خود را شکست خورده و ناکام می پندارند و رو به اهمال کاری می آورند.

کمال طلبی

بسیاری از ما با این باور بزرگ شده ایم که باید همیشه کارهایمان را عالی و بدون کم و کاست انجام دهیم ، بنابراین به دلیل ترس از نقصان در کارها ، آنها را به تعویق می اندازیم .

پاداش نگرفتن

بزرگترین نیروی انگیزه بخش در جهان، احساس شور و هیجان و رضایت از کاری است که انجام می دهید. اگر احساس کنید پاداش تلاش خود را می گیرید، انگیزه شما برای کار ، بیشتر می شود. آنچه باید بدانید ، این است که در نهایت همه اجر و پاداشها از درون انسان ناشی می شود. تنها اندیشه شما ست که می تواند شما را خوشحال یا ناراحت کند. اگر هرگز به خود امتیازی ندهید و برای خود بهایی قائل نشوید ، به این احساس می رسید که هرگز نمی توانید کاری برای خشنودی خود بکنید، بنابراین امتحان کردنش بی معنی است.

عبارت های باید دار

عبارت های باید دار معمولاً مؤثر نیستند ، زیرا احساس گناه ایجاد می کنند و شرایطی فراهم می سازند که شما از انجام کار خودداری کنید. گاهی اوقات هرچه بیشتر به خود بگویید که باید کاری انجام دهید، انجام آن کار به همان اندازه دشوار می شود.

پرخاشگری انفعالی

مسامحه کارها اغلب از ابراز علنی احساسات منفی خود واهمه دارند. ممکن است مخالف برخورد و اختلاف باشید و ناراحتی را انکار کنید. در این صورت احساسات واقعی شما به صورت غیر مستقیم ( یعنی اهمال کاری ) بروز خواهد کرد.

فقدان قاطعیت

خیلی ها به خاطر نداشتن قاطعیت و موافقت کردن با انجام کاری که علاقه ای به انجام آن ندارند، اهمال کاری می کنند. ممکن است به دلیل آن که می خواهید آدم خوبی باشید تسلیم خواسته های غیر منطقی دیگران شوید. ممکن است از انتقاد دیگران بترسید و یا از بحث با آنها واهمه داشته باشید، در این شرایط هر وقت به یاد آن کار می افتید از انجامش طفره خواهید رفت.

شیوه های غلبه بر اهمال کاری

اوقات خود را تقسیم کنید

برای هر کار زمان مشخصی در نظر بگیرید. اغلب اهمال کاری ها نتیجه عدم آگاهی از وقت مقرر برای انجام کارهاست.

یاد آوری

روش یادداشت برداری برای کارهایی که باید انجام شود مفید است. بهتر است در فواصل ساعات روز به آنها مراجعه کنید.

روش جزء به جزء

این شیوه بهترین راه غلبه بر اهمال کاری است، بخصوص وقتی کارهای  زیادی از قبل روی هم انباشته شده باشد. دراین روش اول باید اولویت ها را مشخص کنید. اگر کارتان زیاد است هر روز جزیی از آن را انجام دهید و بر انجام کامل آن اصرار نورزید. برای خود فهرستی از کارهای ضروری تهیه کنید تا همواره کارهای مهم خود را در نظر داشته باشید.

بازی با احتمالات

کسانی که کارهای خود را به تعویق می اندازند معمولاً منتظر فرا رسیدن زمانی هستند که به اصطلاح حال کارکردن پیدا کنند. وقتی کاری را با تأخیر شروع می کنید ، در حقیقت شانس بهتر ارائه کردن آن را از دست می دهید، هرچه شروع به کار به تأخیر افتد احتمال بدتر انجام دادن آن بیشتر می شود.

هم پیمانی

با خود عهد کنید که در انجام کارهایتان کوشا باشید . برای انجام آنها با دوستی که احیاناً همین هدف را دارد قرار بگذارید و با هم آن را دنبال کنید.

تغییر محیط

محیط را به نحوی که دوست دارید برای کار تغییر دهید و عواملی را که موجب حواس پرتی شما می شوند دور کنید.

پاداش

می توانید اموری را که برایتان لذت بخش هستند مثل تماشای یک برنامه تلویزیون – به عنوان پاداش برای انجام به موقع کارهایتان در نظر بگیرید.

تنبیه

تنبیهی که در برابر هر اهمال کاری ، برای خودمان مقرر می داریم ، هشداری است که ما را از تکرار و ادامه آن برحذر می دارد. نوع تنبیه به میل و سیلقه ما بستگی دارد. می توانیم کاری را که از آن بدمان می آید به عنوان تنبیه در نظر بگیریم و یا خود را از انجام یک برنامه لذت بخش – مثل دیدار دوستان – محروم کنیم.