اختلال غذایی آنورکسیا چیست؟

آنورکسیا یک اختلال غذایی است. اختلالی روحی که افراد مبتلا به آن خود را مجبور به تحمل گرسنگی می کنند.

به گزارش نبض ما به نقل از همشهری، تمایل به لاغری ماجرایی است که در دهه های اخیر ذهن بسیاری از جوانان و حتی نوجوانان را به خود مشغول کرده است. در این میان دختران بیش از پسران درگیری مد لاغری هستند. ورزش های سخت ، گرفتن رژیم های سخت و غیراصولی و استفاده از داروهای مضر برای سلامتی از جمله روش هایی است که برخی از این دختران برای هرچه لاغرتر شدن استفاده می کنند.

اما بعضی افراد هم دچار کم اشتهایی عصبی (آنورکسیا) می شوند. مبتلایان به این اختلال به خود گرسنگی می دهند و دچار کاهش وزن شدید می شوند.

کسانی که مبتلا به آنورکسیا هستند، معمولا افرادی بسیار لاغرند که گاهی تا 15 کیلوگرم نسبت به وزن طبیعی فرد کمبود وزن دارند اما با این وجود خودشان تصور می کنند که اضافه وزن دارند. این تصور از آن جا ناشی می شود که آن ها ترس و واهمه شدیدی نسبت به چاق شدن دارند. این ترس، عادت های غذایی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد: بسیار کم غذا می خورند، گاهی از غذا خوردن در حضور دیگران امتناع می کنند و گاهی برای دیگران غذای خوش آب و رنگ و سنگینی آماده می کنند اما خودشان لب به آن غذا نمی زنند.

مبتلایان به این اختلال، نخوردن و کم خوردن افراطی را گاه تا آن جا پیش می برند که بسیار لاغر می شوند و این عمل را تا بیمار شدن و حتی مرگ پیش می برند اما تصور می کنند هنوز اضافه وزن دارند. ورزش شدید و حتی استفاده از ملین ها از دیگر شیوه هایی است که این افراد برای لاغر شدن از آن استفاده می کنند.

علائم آنورکسیا

آنورکسیا(anorexia) علائم مختلفی دارد که البته بعضی افراد همه این علائم را تجربه نمی کنند. عدم تناسب وزن با سن و تناسب نداشتن وزن با قد به گونه ای که فرد دست کم 15 کیلوگرم کمبود وزن نسبت به وزن نرمال خود داشته باشد از مهم ترین این علائم است. از دایگر علائم آنورکسیا می توان به این موارد اشاره کرد:

• عقب افتادن حداقل سه دوره از عادت ماهیانه (در خانم ها)

• تمایل نداشتن یا امتناع از غذاخوردن در حضور دیگران

اضطراب

• ضعف

• شکننده شدن پوست

• تنگی نفس

• وسواس درمورد کالری های مصرفی

عوارض آنورکسیا

امتناع از غذا خوردن و درپی آن نرسیدن مواد غذایی لازم به بدن، مسلما خطرات بسیار زیادی را متوجه سلامتی مبتلایان به آنورکسیا می کند. جمع شدن استخوان ها، کمبود موادمعدنی، پایین بودن دمای بدن، نامنطم بودن ضربان قلب، نارسایی دائمی در رشد طبیعی، ایجاد پوکی استخوان و همچنین احتمال ابتلا به بولیمیا از جمله این مشکلات است.

از سوی دیگر برخی از مبتلایان به آنورکسیا برای کاهش وزن هرچه بیشتر به استفاده از ملین ها روی می آورند. استفاده طولانی مدت از این داروها نیز برای بدن مضر است. این داروها عضلات روده را فرسوده می کنند و موجب پایین آمدن کارایی روده می شوند. برخی ملین ها هم شامل مواد مضری هستند که ممکن است در بدن بازجذب شوند.

پشت سر گذاشتن یک دوره بارداری سالم و بی خطر مشکل دیگری است که زنان مبتلا به آنورکسیا با آن مواجه می شوند. به طور معمول زنان باردار به طور متوسط 10 تا 15 کیلوگرم وزن اضافه کنند. اما این چیزی نیست که یک مبتلا به آنورکسیا که وحشت اضافه وزن دارد، بتواند آن را تحمل کند. چنین افرادی کمبود وزن دارند و در طول مدت بارداری هم مواد غذایی کافی مصرف نمی کنند و به این ترتیب جان خود و بچه را به خطر می اندازند.

خانم های مبتلا به اختلالات غذایی بیشتر دچار سقط جنین می شوند و ممکن است نوزادشان زودرس به دنیا بیاید و درمعرض مشکلات سلامتی بسیاری باشد.

راه های درمان آنورکسیا

آمار دقیقی از میزان مبتلایان به این اختلال در دنیا وجود ندارد. اما گفته می شود که یک درصد از دختران نوجوان در آمریکا مبتلا به آنورکسیا هستند و 10 درصد از مبتلایان جان خود را در اثر این بیماری از دست می دهند.

اگرچه اختلال های غذایی مانند آنورکسیا بیشتر در طبقات اجتماعی-اقتصادی بالاتر جامعه و یا افرادی مانند مانکن ها شایع است، اما افراد دیگر هم ممکن است به این اختلال دچار شوند.

آنورکسیا قابل درمان است اما مانند هر اختلال روحی دیگری ممکن است درمان آن به زمان نیاز داشته باشد. فرد مبتلا حتما به حمایت زیاد اطرافیان و خانواده خود نیاز دارد. کمک گرفتن از یک متخصص تغذیه به همراه یک مشاور یا روان پزشک هم نباید فراموش شود، هرچند که ممکن است توصیه به مراجعه به پزشک در ابتدا با مقاومت و عصبانیت فرد مبتلا به آنورکسیا روبه رو شود.

5/5 - (1 امتیاز)

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال نظر

درصورتی‌که نیاز به مشاوره و یا طرح پرسش از پزشک را دارید، فقط در بخش «از دکتر بپرسید» مطرح کنید.

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

از پزشکان نبض‌ما بپرسید