پرستاری به وسعت صحرای کربلا

پنجم جمادی الاول در شهر مدینه بانویی به دنیا آمد که رسول خدا او را زینب نام نهادند که بعدها زینب کبری صحرای کربلا و پرستار اسرا شد و با صبر و تحمل و ایستادگی در برابر مشکلات توانست الگوی استقامت و ایثار برای عالمیان شود.

نبض ما- گردآوری: امیرحسین ورشوچی

حضرت زینب کبری(س) اسوه صبر و ایثار در پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود، او دختر گرامی امام علی(ع) و حضرت فاطمه (س) است. حضرت زینب(س)، در دوره ی کودکی خویش از وجود پربار رسول اکرم (ص) بهره بردند و از چشمه معرفت ایشان سیراب شدند تا بتوانند مشق صبر و استقامت را در دفتر هستی بنگارد. پس از چندی پیامبر اکرم(ص) رحلت فرمودند و این اسوه صبر و پایداری، نخستین غم هجران را در هنگامه کودکی تجربه کرد.

ایشان بعد از چند ماهی حضرت فاطمه(س) را از دست داد و در این روزهای پرفراز و نشیب تنها با بردباری توانست تسکین دهنده آلام خاندان خویش شود. ایشان در مسجد با بیان سخنان حضرت فاطمه(س) به دفاع از اهل بیت(ع) پرداخت و ماجرای فدک را روایت می کرد. وی در کنار پدر، رشد و پرورش یافت و به مدت 35 سال از آموزه های ایشان درس استقامت و ایثار را فرا گرفت.

شاهد بی وفایی مردم آن روزگار

حضرت زینب(س) در زمان امامت برادرش امام مجتبی(ع) شاهد بی وفایی مردم آن روزگار، توطئه های حساب شده دشمنان و تبلیغات گسترده معاویه بود و در واقعه عظیم کربلا حضور چشمگیری داشت و شاهد شهادت خاندان اهل بیت(ع) و به طور خاص برادر و امام زمانش امام حسین(ع) بود. اما حضرت زینب (س) هرگز در برابر سختی ها تسلیم نشد و با استواری زیبایی، رسالت خویش را که نشر واقعه عاشورا بود به انجام رساند.

زینب(س) با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و فریب ‏خوردگان، آن چنان از قیام امام حسین(ع) دفاع کرد که ‏تا روز رستاخیز، نام ایشان همواره زنده و جاودانه است.

نقش پررنگ در قیام عزتمند حسینی

نکته مهم این است که زینب (س) نقش نگهداری از قیام عزتمند حسینی را بر عهده داشت و حفظ حرمت خون امام حسین(ع) پایمال و بسیار دشوار بود که پیام نهضت حسینی به مردم برسد و شاید بدون اسارت خاندان رسول الله و پیش تازی زینب کبری (س) در رسوا نمودن هیئت حاکم، و تبلیغ او از انگیزه قیام برادرش، یزیدیان به هدف پلید خود نائل می آمدند و نام رسول الله(ص) را نه تنها از مناره های مساجد بلکه از تاریخ، پاک و محو می کردند و این بود نیت شوم آنان. و زینب با مجاهدت و قیام شجاعانه خویش در برابر زورگویان و همچنین فریب خوردگان زمانش، آن چنان از قیام حسین دفاع کرد که تا قیام رستاخیز، همانند او نه در مردان و نه در زنان، وجود ندارد و این نام جاودان و مقدس برای همیشه با عظمت و شموخ باید برده شود.

حضرت زینب در پس آن مصیبت بزرگی که آن چنان بار سنگین پرچم ولایت را بر دوش گرفت و در برابر کفر و نفاق ایستاد و سخنرانی کرد و خطابه خواند و مردم را بیدار کرد و حرکت را در مردگان آغاز نمود که از آن جا حرکت توابین و دیگر حرکت های اسلامی آغاز شد و تا امروز و فرداهاست، آثار این حرکت عظیم زینب، هویدا است و به برکت زینب(س) و قیام مبارکش، هم چنان بیرق های خونین عاشورا به نشانه روز انتقام مظلوم از ظالم، در سراسر جهان افراشته می شود زیرا زینب بود که پیام خونین حسین را به تمام نسل ها رساند.

روزی به نام پرستار

به مناسبت سالروز تولد حضرت زینب(س) این اسوه صبر و استقامت امروز روز پرستار نامیده شد تا در چنین روزی بتوانیم از سپیدجامگانی قدردانی کنیم که با الگو قراردادن این بانوی بزرگ تمامی لحظات زندگی خویش را صرف نگهداری از بیماران می کنند و بدان ها رسیدگی می کنند و سبب تسکین دردهایشان می شوند باشیم.

حال آنکه  حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم حفظ و تبلیغ نهضت حسینی را عهده دار بودند، هم چنین از پرستاری بیماران واقعه کربلا نیز با تحمل همه سختی ها و ناملایمات، فروگذاری نمی کردند.

یک پرستار از اعضای کلیدی در گروه مراقبت های بهداشتی و درمانی است که نقش ارزنده ای در پذیرش، آماده سازی، مراقبت ها و حمایت های جسمی و اجتماعی است. پرستار به افراد کمک می کند و فعالیت های او سبب ارتقای سلامت جامعه می شود.

جایگاه ایشان در نزد آزادگان تاریخ بی همتا است. نکته مهمی که لازم است به آن اشاره کنیم این است که پرستاری از بیماران یکی از مسئولیت های کوچک زینب(س) بوده است، هر چند پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی است.

منابع:حوزه نت، مبلغان، حدیث نت