خطرات جبران ناپذیر استخر برای خانم ها
شایع‌ترین علت مراجعه بانوان به پزشک متخصص زنان عفونت‌های دستگاه تناسلی است و معمولا این مراجعه‌ها به‌دنبال گرایش بیشتر به استخرها و در فصل تابستان زیاد هم میشود. برای مقابله با خطرات استخر چه نکاتی را باید رعایت کرد؟
نبض ما– گردآوری
شنا‌کردن و رفتن به استخر یکی از دلچسب‌ترین سرگرمی‌ها در گرمای تابستان است. اما در کنار لذت شنا کردن و بهره بردن از این ورزش مفرح یک نگرانی همیشگی هم وجود دارد و آن اینکه آلودگی احتمالی آب استخرها تا چه حد می‌تواند برای خانم‌ها و دخترخانم‌های جوان دردسرساز باشد؟
عفونت ناشی از آب های آلوده در استخر ها
در یک نگاه کلی عفونت‌های شایع ناحیه تناسلی بانوان ناشی از ۴ عامل مهم است که عبارتند از: باکتریوواژینالیس، کاندیدیاز، تریکومونا واژینالیس و تبخال تناسلی که هر کدام شیوه درمانی خاص خودشان را دارند. اما در میان این عوامل، شایع‌ترین عفونت دستگاه تناسلی، عفونت قارچی‌است.
داستان این نوع عفونت‌ها نیز از این قرار است: در واژن ۵ تا ۳۰ درصد خانم‌ها به‌صورت طبیعی قارچ وجود دارد؛ البته نوعی قارچ که بیماری‌زا نیست؛ اما اگر شرایط مهیا باشد همین عوامل غیر بیماری‌زا، تبدیل به قارچ‌های بیماری‌زا می‌شوند.
البته این قارچ‌ها حتی در روده بعضی از انسان‌ها هم وجود دارند و به همین دلیل ممکن است هنگام اجابت مزاج و در اثر آلوده شدن ناحیه تناسلی زمینه‌ساز عفونت‌های قارچی شوند.
به طور کلی برای جلوگیری از عفونت‌های قارچی دستگاه تناسلی باید این نکته را درنظر بگیریم، همیشه یک‌سری فاکتورهای مساعد کننده وجود دارد که باید آن‌ها را به حداقل برسانیم تا شانس رشد مجدد بیماری را از بین ببریم.
فاکتورهای زمینه‌ساز عفونت قارچی عبارتند از: دیابت، بارداری، هورمون درمانی و استفاده از هورمون استروژن، مصرف قرص‌های ضدبارداری، مصرف مکرر آنتی‌بیوتیک و بالاخره تاثیرگذارتر از دیگر فاکتورها آب آلوده و حتی کلر موجود در آب استخر.
از همین روست که با شروع فصل تابستان، شیوع این عفونت‌ها هم بیشتر میشود. بانوان باید به یاد داشته باشند که آب آلوده استخر و گاهی کلر باعث کاهش حساسیت باسیل نگهبان واژن میشود که یکی از دلایل عمده ابتلا به عفونت‌های قارچی است. به همین دلیل دقت در انتخاب استخرهای عمومی از نظر میزان سلامت آب آن‌ها بسیار مهم است.
هیچ وقت روی مایو لباس نپوشید
محیط مرطوب استخرها از یک طرف و کلر موجود در آب از طرف دیگر (به‌دلیل از بین بردن حساسیت باسیل نگهبان واژن) احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی را بیشتر می‌کند.
به همین دلیل توصیه میشود که استخرهایی را برای این ورزش مفرح تابستانی انتخاب کنند که از سلامت آب آن‌ها (براساس میزان استفاده از مواد ضد‌عفونی‌کننده) مطلع باشند.
اما دقت به تنهایی کافی نیست، برای پیشگیری از مشکلات عفونی احتمالی باید به یاد داشت که بعد از بیرون‌آمدن از استخر، خودتان را کاملا خشک کنید. به هیچ وجه از حوله یا لباس زیر خیس و حتی نم دار استفاده نکنید.
هرگز روی مایوهای خیس، لباس نپوشید حتی در فاصله کوتاه استخر تا منزل، زیرا محیط مرطوب مسلما احتمال شیوع قارچ را بیشتر می‌کند. بهتر است مایوها را بعد از هر بار شنا، در معرض نور مستقیم آفتاب قرار بدهید تا کاملا خشک شوند.
اما برای اطمینان بیشتر حتی بعد از خشک شدن هم بهتر است قسمت داخلی آن را اتو کنید و بالاخره اینکه بد نیست روی استفاده از محلول‌های شست و شو هم حساب کنید. این محلول‌ها به شرطی که مورد تایید پزشک متخصص باشند راه حل مناسبی برای پیشگیری از ابتلا به عفونت‌های قارچی به شمار می‌روند.
حتی دختر بچه‌ها هم در خطر هستند
متاسفانه حتی در دخترخانم‌های نوجوانی که هنوز به سن قاعدگی نرسیده‌اند هم احتمال ابتلا به عفونت‌های قارچی وجود دارد. البته عفونت در این گروه بیشتر ناشی از جسم خارجی است تا عفونت‌های قارچی.
از همین رو در مراجعه به متخصص زنان هم نخستین اقدام بررسی احتمال وجود جسم خارجی در واژن آن‌هاست. این جسم خارجی می‌تواند به‌علت شنا در آب آلوده استخرها و در اثر درنظر نگرفتن سلامت آب استخر، رخ بدهد. بنابراین اگر دختر نوجوان شما قرار است تابستان را با شنا‌کردن بگذراند باید برای انتخاب یک استخر مناسب وقت بگذارید.
کدام بیماران پوستی نباید استخر بروند؟
۱-وجود آکنه
اگر آکنه در حال درمان دارید و داروهایی مانند راکوتان یا ایزوترتینوئین مصرف می‌کنید و پوستتان بیش از اندازه خشک شده، رفتن به استخر می‌تواند پوستتان را خشک‌تر کند.
از این رو، یا باید دور استخر رفتن را برای مدتی خط بکشید یا بعد از شنا و دوش گرفتن، تمام سطح پوستتان را با مرطوب‌کننده مناسب بپوشانید. ضمن اینکه استفاده از شوینده‌های ملایم غیرصابونی مانند پن‌ها بعد از شنا برای شما ضروری است. در غیر این صورت، اندک لایه‌های چربی سطح پوست هم از بین می‌رود و خشکی پوستتان دوچندان میشود.
۲-ابتلا به زگیل کف پا
اگر به بیماری ویروسی زگیل کف پا مبتلا هستید تا زمان بهبود و درمان کامل به استخر نروید. راه رفتن بدون دمپایی یا پوشیدن دمپایی‌های مشترک در استخرهای عمومی می‌تواند خطر ابتلا به زگیل کف پا را برای دیگران هم ایجاد کند. ضمن اینکه احتمال وجود ویروس در اطراف ضایعات زگیل درمان‌شده هم وجود دارد بنابراین اگر زگیل کف پایتان کاملا هم درمان شد، بازهم شما از نظر اخلاقی موظف به استفاده از دمپایی شخصی و استفاده نکردن از دمپایی‌های مشترک در استخرها هستید.
۳-بیماری مولوسکوم
بیماری ویروسی مولوسکوم هم جزو دیگر بیماری‌های مسری است که در کودکان شایع‌تر از بزرگسالان است اما افراد بزرگسال هم می‌توانند به آن مبتلا شوند. اگر خود یا فرزندتان مبتلا به مولوسکوم هستید، به‌هیچ‌‌وجه قبل از بهبود کامل به استخر نروید زیرا بیماری شما یا فرزندتان می‌تواند به سرعت به دیگران منتقل شود.
۴-درماتوفیتوزیس
افرادی که به درماتوفیتوزیس یا قارچ‌های پوستی در نواحی مختلف بدن مانند کشاله ران یا تنه مبتلا هستند هم نباید پیش از درمان و بهبود کامل، به استخر بروند تا زمینه ابتلای دیگران به این بیماری فراهم نشود. این بیماری معمولا در بین کشتی‌گیران که لباس‌های تنگ و پلاستیکی می‌پوشند، شایع‌تر است و باید توجه بیشتری به استخر رفتن خود داشته باشند.
۵-بیماری زرد زخم
بیماری زردزخم هم جزو بیماری‌های عفونی مسری است که می‌تواند به‌سرعت از فردی به فرد دیگر، مخصوصا به بچه‌ها منتقل شود. بیماران مبتلا به این بیماری هم از نظر اخلاقی نباید تا بهبود کامل بیماری‌شان به استخر بروند.
۶-مبتلایان بیماری های تاولی
پوست بیماران مبتلا به برخی بیماری‌های تاولی خودایمنی مانند پمفیگوس مقاومت کمتری در برابر عوامل عفونی دارد. به‌همین دلیل بهتر است برای پیشگیری از آلوده و عفونی شدن زخم‌ها و تاول‌ها از رفتن به استخرهای عمومی خودداری کنند.
۷-ابتلا به تبخال
بهتر است افراد مبتلا به تبخال هم برای پیشگیری از عفونی شدن زخم‌های خود تا بهبود کامل به استخر نروند.
۸- ابتلا به زونا
به افراد مبتلا به زونا هم توصیه میشود برای پیشگیری از انتشار ویروس این بیماری و در معرض ابتلا قرار دادن افراد دیگر به آبله مرغان، پیش از بهبود کامل به استخر نروند.
یک پنجم شناگران در آب استخر ادرار می کنند
اگر فکر می کنید سوزش چشم هایتان در آب استخر به دلیل وجود کلر در آن است،اشتباه می کنید حقیقت این است که این سوزش چشم در اثر ترکیب شدن ادرار با کلر در آب و تولید یک ماده شیمیایی است.
وظیفه کلر در استخر کشتن باکتری‌ها است و کاری به دیگر مشکلات بدن ندارد. در حقیقت این این ماده به راحتی با اسیداوریک موجود در ادرار واکنش می‌دهد. از جمله ترکیبات منتج شده آن، سیانوکلراید و تری‌کلروآمین هستند که بالقوه خطرناکند و در آب تمام استخرهای نمونه‌برداری شده، یافت شده‌اند.
قرار گرفتن مداوم در معرض تری‌کلروآمین و سیانوکلراید در استخرها (برای شناگرها و نجات غریق‌ها) احتمال آسم و دیگر مشکلات تنفسی را افزایش می‌دهد، البته اثبات این ارتباط‌ها نیاز به تحقیق بیشتر دارد.
