پنی سیلین چگونه کشف شد؟

۷۷ سال پیش در چنین روزی، اولین آزمایش عملی داروی پنی سیلین روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد.

نبض ما – روز ۲۵ می سال ۱۹۴۰ برابر با ۴ خرداد یکی از مهم‌ترین آزمایشات زیستی روی حیوانات آزمایشگاهی انجام گرفت. در این آزمایش ۸ موش حاضر بودند که دوزی کشنده از سم استرپتوکوک (Streptococci) به آن‌ها تزریق شده بود. ۴ عدد از آن‌ها داروی پنی‌ سیلین را دریافت کردند تا اثرگذاری این دارو آزمایش شود. روز بعد، ۴ موشی که دارو را دریافت کرده بودند زنده ماندند، در حالی که ۴ موش دیگر نتوانستند در برابر سم تزریق‌شده مقاومت کنند.

هاوارد فلوری، ارنست چین و نورمن هیتلی، دانشمندان دانشگاه آکسفورد بودند که این آزمایش را به‌منظور تأیید کشف الکساندر فلمینگ انجام دادند. فلمینگ ۱۰ سال قبل از این آزمایش، پنی‌ سیلین را کشف کرده بود؛ اما عنوان کرده بود که به خاطر عدم پایداری، تولید این دارو بسیار دشوار است. از طرفی او در آزمایشاتی که پنی‌ سیلین را به‌عنوان داروی خوراکی استفاده کرده بود، با شکست مواجه شده بود.

درست ۸ سال بعد و در ۲۵ می سال ۱۹۴۸، پتنت تولید انبوه پنی‌ سیلین نیز توسط اندرو جی. مویر در آمریکا ثبت شد. او اختراعی ثبت کرد که تولید انبوه این دارو را ممکن می‌ساخت.

مدتها قبل از کشف پنی‌ سیلین بشر آموخته بود بطور تجربی بعضی مواد خام را بعنوان عامل ضد میکروب مورد استفاده قرار دهد. ۵۰۰ سال قبل از میلاد، چینیها شیره کپک زده لوبیای شور را برای درمان عفونت ها بکار می‌بردند. اصطلاح آنتی بیوز ( Antibiosis ) اولین بار سال ۱۸۸۹ بوسیله ویلمین برای توجیه ماهیت رقابتی جوامع بیولوژیک که در آن قویترین و اصلح‌ترین، زنده می‌ماند بکار برده شد.

تلاش های پیشین

اولین کشف مهم در این زمینه، بوسیله پزشک اسکاتلندی، الکساندر فلمینگ، در سال۱۹۲۸م انجام گرفت. او روی یک باکتری به نام استافیلوکوکوس، تحقیق می‌کرد. وی متوجه شد که یک ظرف کشت میکروب، توسط قارچ آلوده شده است و باکتریهایی که در اطراف آن قارچها قرار داشتند، ظاهرا مرده‌اند. این قارچها حاوی ماده ضد باکتری بودند که او آنرا «پنی‌سیلین» نامید. اما مدتی طول کشید تا به کمک دانشمندان دیگر تفکیک عملی پنی‌ سیلین ، صورت گرفت. سرانجام در سال ۱۹۴۱م، برای درمان عفونتها از پنی‌ سیلین استفاده شد.

 آنتی‌بیوتیک ها از نظر ساختمان شیمیایی و محدوده اثر بسیار گوناگون هستند و انواع زیادی دارند ولی آنهایی که بیشتر استفاده می‌شوند عبارتند از: پنی‌ سیلین ها مثل پنی‌ سیلین ۸۰۰۰۰۰، ۱۲۰۰۰۰۰ و ۶٫۳٫۳ و آموکسی‌سیلین، سفالوسپورینها مثل سفالکسین، سفکسیم و سفتریاکسون و سایر آنتی‌بیوتیکها مثل مترونیدازول، جنتامایسین، اریترومایسین و سیپروفلوکساسین است.

نبض ما – گردآوری