بیماری پارکینسون می تواند کشنده باشد!

بیماری پارکینسون به خودی خود یک بیماری کشنده نیست. هر چند ،گاهی اوقات با داشتن عوارضی مثل مشکلات در بلع و زوال عقل می تواند کشنده باشد و به مرگ منجر شود.

نبض ما– همه ی ما نام بیماری پارکینسون را شنیده ایم و یا در مورد آن اطلاعاتی داریم. البته بیماری پارکینسون می تواند مرموز باشد. تشخیص آن هم بسیار سخت است زیرا تنها راه برای  اینکه مطمئن شویم  شخصی پارکینسون داشته است آزمایش فیزیکی از مغز او پس از مرگ است. و اگر کسی به شما بگوید به بیماری پارکینسون مبتلا شده اید این تشخیص ممکن است ولی نمی تواند قطعی باشد زیرا اثر این بیماری بر روی هر شخص متفاوت است. با اینکه دوستان شما ممکن است لحظات سختی برای درک حالت، رفتار و احساسات  متغیر شما داشته باشند؛ اما مواردی وجود دارد که متخصصان می توانند بیماری را تشخیص دهند.

سلول های عصبی موجود در مغز

پارکینسون معمولاً بعد از ۵۰ سالگی تشخیص داده می شود و هر چه سن افراد بالا تر می رود درصد آن نیز بیشتر می شود. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که سلول های تولید کننده دوپامین آسیب ببینند. در یک مغز سا لم، سلول های عصبی (نورون ها ) به شما کمک می کنند به اطراف حرکت کنید که مربوط به یک ماده ی شیمیایی به نام دوپامین است. دوپامین به عنوان یک پیام رسان عمل می کند، یعنی سیگنال ها را از یک بخش از مغز به بخش دیگر ارسال می کند.

البته در افرادی  با بیماری پارکینسون ، این نورون آسیب دیده و یا  حتی مرگ خاموش برایش اتفاق می افتد. بنابراین شما تا پایان عمر با کمبود دوپامین مواجه خواهید بود و الگوی عادی پیام رسانی در مغز شما مختل می شود. در نتیجه شما نمی توانید به راحتی در اطراف حرکت کنید.

بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی

در مراحل ابتدایی، حرکات فرد کند خواهد شد و او کارهایش را به آهستگی انجام خواهد داد. صورت او نیز حالتی بی‌تفاوت پیدا می‌کند و به همین دلیل در بیشتر موارد، پارکینسون در مراحل ابتدایی با افسردگی اشتباه گرفته می‌‌شود.

بتدریج که بیماری پیشرفت می‌کند، این کندی‌ها هم بیشتر می‌شود و فرد کارهایش را آهسته‌تر انجام می‌دهد. به مرور زمان و بعد از گذشت چند سال نیز کم‌کم لرزش هم به این علائم اضافه خواهد شد. البته ابتدا فقط زمانی که فرد دستش را در حالت استراحت قرار داده یا در حال راه رفتن است، دستش می‌لرزد و هنگامی که می‌خواهد کاری انجام دهد این لرزش کمی بهتر می‌شود. در ضمن باید توجه داشت این لرزش‌ها حالتی مانند شمردن پول یا گرداندن تسبیح دارد و اغلب در یک سمت بدن بیشتر دیده می‌شود و بعد از مدتی، دو طرفه خواهد شد. علاوه بر اینها، مانند سایر انواع لرزش‌ها، وقتی فرد در معرض استرس و اضطراب قرار می‌گیرد، لرزشش شدیدتر خواهد بود و با پیشرفت بیماری، این علائم نیز پیشرفت خواهد کرد.

پس از گذشت مدتی، زندگی برای بیمار بسیار سخت می‌شود و فرد مهارت‌ها و توانایی‌هایش را از دست می‌دهد؛ به طوری که حتی نمی‌تواند کلید را در قفل در بچرخاند یا کارهای شخصی‌اش را بدرستی انجام دهد. همچنین حرکاتش هم بسیار کند می‌شود و بیشتر از قبل احتمال دارد زمین بخورد.

بیماری پارکینسون چیزی بیش‌ از لرزش است

اکثر مردم زمانی که به بیماری پارکینسون فکر می‌کنند،به طور خودکار تصویر لرزش دست در ذهنشان نقش می‌بندد. اما این بیماری چیزی فراتر از یک لرزش است. پارکینسون قطعاً با علائم حرکتی مانند لرزش، سفتی و کندی حرکات و برخی از علائم غیر حرکتی مانند یبوست ، خشکی پوست و حتی از دست دادن قدرت شناخت همراه است. قابل ذکر است که بیماران مبتلا به پارکینسون در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند و به همین دلیل این بیماران باید به طور منظم چکاپ انجام دهند.

بیماری پارکینسون با افسردگی همراه است

بر اساس مطالعه سال ۲۰۰۹ ، حدود ۴۰-۳۰% افراد مبتلا به پارکینسون ، با افسردگی نیز دست و پنجه نرم می‌کنند. از آنجایی که بیماران مبتلا به پارکینسون ، با مشکلات حرکتی ، عدم تعادل و ترس از نشستن بر روی صندلی چرخ‌دار زندگی می‌کنند ، این افکار و استرس‌ها ، بیماران را با مشکلاتی مانند افسردگی روبرو می‌کند.

چرا به بیماری پارکینسون مبتلا می شویم؟

مسمومیت فلزات سنگین، تماس با سموم علف کش و حشره‌کش، مسمومیت با دی‌سولفید کربن، تماس با منگنز، مسمومیت با مونواکسید کربن احتمال بروز بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهند و همچنین مصرف داروهای ضد روان پریشی آنتی سایکوتید به عنوان پارکینسون دارویی باعث سفتی و لرزش اعضای بدن می شود. این بیماری در تمام دنیا در میان مردان و زنان دیده می شود این بیماری تخریبی مغز در برخی موارد به دلیل ضربه های مکرر مانند ضربه های شدید و مداومی که به سر بوکسورها وارد می شود و در برخی از موارد به دلیل عفونت های مغزی رخ می دهد.

بیماری پارکینسون کشنده نیست

پارکینسون به ‌خودی‌ خود کشنده نیست، اما ممکن است با عوارضی مانند مشکل بلع و زوال عقل همراه باشد که منجر به کشنده شدن این بیماری شوند. بیماری پارکینسون می‌تواند مانعی برای ادامه زندگی باشد اما این یک حکم مرگ نیست و شما می‌‌توانید با روش‌های متفاوت با این بیماری مهلک مبارزه کنید. روحیه مثبت یکی از بهترین راه‌ها برای مبارزه با بیماری پارکینسون است.

تشخیص درست، درمان به موقع

تشخیص بیماری پارکینسون بر اساس شرح حال و معاینه است و مواردی که شک به بیماری های شبیه پارکینسون وجود دارد، پزشک به کمک تصویربرداری هایی مانند ام آر آی یا از آزمایش خون شک خود را از بین می برد همچنین اختلال ادراری، یبوست، اختلال بویایی، اختلال خواب و کاهش وزن از دیگر علائم غیرحرکتی پارکینسون است، اختلال بویایی یکی از مهمترین نشانه های ابتلا به پارکینسون است زیرا اختلال بویایی درست در زمان قبل از بروز علایم حرکتی رخ می دهد و مدت ها بعد علائم پارکینسون بروز می کنند این زمان بهترین زمان برای درمان این بیماری است.

برای تشخیص این بیماری آزمایشات پاراکیلینیکی نیازی نیست ولی گاهی این بیماری با برخی بیماری ها مانند افسردگی،  ضایعات مغزی و تومورها اشتباه گرفته می شود و به مظور درمان درست نیاز به تشخیص درست و به موقع است زیرا این بیماری در فاز ابتدایی به درمان خوب پاسخ می دهد اما در صورتیکه به موقع تشخیص داده نشود ممکن است درمان های معمولی جواب ندهند و یا خود درمان ها عوارضی پیدا می کنند که درمان های خاصی لازم می باشد.

زندگی بهتر پارکینسونی ها با ورزش

این بیماری به روش مراقبتی خاصی نیاز ندارد ولی مصرف منظم داروها و انجام فعالیت های ورزشی، حرکتی ، نرمشی و پیاده روی در روند بهبود و سبک زندگی بیماران نقش مهمی ایفا می‌کند. دوره‌های توانبخشی نیز که شامل گفتاردرمانی، فیزیوتراپی، کاردرمانی و ورزش می‌شود طی دوره درمانی ضروری است زیرا فعالیت بدنی باعث افزایش قدرت عضلات، بهبودی و نرمی حرکات اندام و بهبودی تعادل، کاهش سفتی و درد مفاصل می‌شود. بر این اساس، انجام ورزش‌های هوازی مانند پیاده‌روی، تردمیل، شنا و دوچرخه‌سواری به افراد مبتلا به پارکینسون توصیه می‌شود.

نبض ما– گردآوری

منابع

باشگاه خبرنگاران، دکترسوشا، الودکتر