تاوانکس لووفلوکساسین ۷۵۰
تاوانکس لووفلوکساسین ۷۵۰، جزو یک دسته دارویی آنتی بیوتیک ها به نام کینولون ها می باشد. این دارو برای درمان و محافظت از افرادی که در معرض اسپورهای سیاه زخم هستند، توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید شده است. لووفلوکساسین معمولاً به صورت قرص خوراکی 750 میلی گرم یا سوسپانسیون خوراکی برای کودکان موجود است. لواکین (لووفلوکساسین) یک آنتی بیوتیک برای درمان انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی است، که به راحتی در دسترس می باشد.
تاوانکس لووفلوکساسین 750 میلی گرم برای چه مواردی استفاده می شود؟
1. پنومونی بیمارستانی:
مدت زمان درمان: 7 تا 14 روز
2. پنومونی اکتسابی از جامعه
مدت زمان درمان: 5 روز
ناشی از جرم های استرپتوکوک پنومونیه (به استثنای انواع مقاوم به چند دارو)، هموفیلوس آنفولانزا، هموفیلوس پاراآنفولانزا، مایکوپلاسما پنومونیه یا کلامیدوفیلا پنومونیه.
3. عفونت های پیچیده پوست و ساختار پوست
مدت زمان درمان: 7 تا 14 روز
4. عفونت ادراری پیچیده یا پیلونفریت حاد
مدت زمان درمان: 5 روز
عفونت ادراری پیچیده ناشی از جرم های اشرشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه، پروتئوس میرابیلیسس و پیلونفریت حاد ناشی از اشرشیاکلی. و مواردی که باکتریمی همزمان دارند.
5. سینوزیت حاد باکتریایی
مدت زمان درمان: 5 روز
چگونه لووفلوکساسین باید مصرف شود؟
بزرگسالان: طبق دستور پزشک هر 24 ساعت، یک قرص مصرف کنید. این دارو باید روزانه در یک زمان مشخص مصرف شود.
کودکان: دوز کودک به وزن او بستگی دارد. طبق دستورالعمل های پزشک به کودک خود دارو بدهید.
لووفلوکساسین بهتر است 2 ساعت قبل یا بعد از غذا با یک لیوان آب مصرف شود. با این حال، در صورت داشتن ناراحتی معده، بهتر است همراه غذا مصرف شود. حداقل 2 ساعت قبل و بعد از مصرف دارو از مصرف لبنیات مانند شیر و ماست خودداری کنید.
آیا لووفلوکساسین 750 میلی گرم یک آنتی بیوتیک قوی است؟
لووفلوکساسین (لواکین) یک آنتی بیوتیک از دسته ی فلوروکینولون ها می باشد که ال-ایزومر آفلوکساسین است. لووفلوکساسین با دوز بالا (750 میلی گرم) در دوره کوتاه مدت (5 روز) برای درمان ذات الریه اکتسابی از جامعه، سینوزیت باکتریال حاد، عفونت های پیچیده دستگاه ادراری و پیلونفریت حاد مورد استفاده قرار می گیرد. پوشش طیف گسترده این دارو به این معنی است که در بیماران مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه در مواقعی که سایر عوامل ممکن است به درمان ترکیبی نیاز داشته باشند، می توان درمان تک دارویی انجام داد، اگرچه در صورت لزوم می توان از لووفلوکساسین به صورت درمان ترکیبی استفاده کرد.
لووفلوکساسین با دوز بالا و دوره درمان کوتاه مدت، فعالیت ضد باکتری وابسته به غلظت آن را به حداکثر می رساند و مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها را کاهش می دهد. علاوه بر این، به دلیل کوتاه بودن مدت درمان و مصرف یک بار در روز، به سازگاری بهتر کمک می کند.
مهم تر از همه، بیماران می توانند بین این دو فرم را به جای یکدیگر استفاده کنند. لووفلوکساسین نفوذ خوبی در بافت دارد و می تواند غلظت کافی در دستگاه ادراری را برای درمان عفونت ادراری حفظ کند.
لووفلوکساسین به طور کلی به خوبی تحمل می شود. بنابراین، لووفلوکساسین یک عامل ضد میکروبی قوی است که در برابر طیف وسیعی از عوامل بیماری زای باکتریایی تاثیرگذار است. با این حال، باید به دقت مصرف شود تا مقاومت آنتی بیوتیکی به حداقل برسد. این دارو در عفونت های شدید و در برابر طیف وسیعی از پاتوژن های مقاوم به پنی سیلین و ماکرولید موثر می باشد.
