بیلی روبین در آزمایش خون
یک تست بیلی روبین، سطح بیلی روبین در خون شما را اندازه گیری می کند. بیلی روبین یک رنگدانه زرد رنگ است که در طول تجزیه طبیعی گلبول های قرمز رخ می دهد. بیلی روبین از کبد عبور می کند و نهایتاً از بدن خارج می شود. مقادیری بالاتر از سطح طبیعی بیلی روبین، ممکن است نشان دهنده ی انواع مختلفی از مشکلات کبد یا مجرای صفراوی باشد. گاهاً، سطوح بیلی روبین بالاتر، ممکن است ناشی از افزایش میزان تخریب گلبول های قرمز خونی (همولیز) باشد.
چرا تست بیلی روبین انجام می شود؟
تست بیلی روبین معمولاً به عنوان بخشی از آزمایشات بررسی سلامت کلی انجام می شود.
آزمایش بیلی روبین ممکن است برای بررسی شرایط زیر انجام شوند:
1️⃣بررسی زردی – زردی پوست و چشمها ناشی از سطوح افزایش یافته بیلی روبین. استفاده معمول این آزمایش اندازه گیری سطوح بیلی روبین در نوزادان برای بررسی زردی نوزاد می باشد.
2️⃣تشخیص وجود انسداد در مجرای صفراوی، چه در کبد چه در کیسه صفرا
3️⃣کمک به تشخیص بیماری کبد، به ویژه هپاتیت، یا بررسی پیشرفت آن.
4️⃣کمک به ارزیابی کم خونی ناشی از تخریب گلبول های قرمز
5️⃣کمک به پیگیری نحوه عملکرد درمان
6️⃣کمک به ارزیابی مسمومیت دارویی مشکوک
برخی از آزمایشات معمول که می توانند همزمان با آزمایش بیلی روبین انجام شوند از این قرارند:
- آزمایشات عملکرد کبد: آزمایشات خون که آنزیم ها یا پروتئین های خاصی را در کبد اندازه می گیرند.
- آزمایش آلبومین و پروتئین کل : سطوح آلبومین – پروتئین ساخته شده با کبد – و پروتئین کلی، نشان می دهد که کبد در ساخت پروتئین های که بدن به آنها، برای مبارزه با پروتئین ها و دیگر عملکردها نیاز دارد، چگونه عمل می کند.
- شمارش کامل خون. این تست چندین مؤلفه و ویژگی خون شما را اندازه گیری می کند.
- زمان پروترومبین. این آزمایش زمان انعقاد پلاسما را اندازه گیری می کند.
چه چیزی از این آزمایش می توانید انتظار داشته باشید؟
تست بیلی روبین با استفاده از نمونه خون انجام می شود. معمولاً، خون از طریق یک سوزن کوچک از رگ بازوی شما کشیده می شود. لوله ی کوچکی برای جمع آوری خون به سوزن متصل شده است.
زمانی که سوزن وارد دست شما می شود، ممکن است درد سریعی احساس کنید و پس از خارج شدن سوزن، ناراحتی کوتاه مدتی را احساس کنید. خون برای آزمایش بیلی روبین در نوزادان، معمولاً با استفاده از یک سوزن لنست، برای شکستن پوست پاشنه گرفته می شود. ممکن است در ناحیه خونگیری مقدار اندکی کبودی به وجود آید.
خون شما برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. معمولاً بلافاصله پس از خون گیری می توانید به فعالیت های معمول خود ادامه دهید.
نتایج
نتایج تست بیلی روبین به صورت مستقیم، غیر مستقیم و یا بیلی روبین تام بیان می شوند. بیلی روبین تام ترکیب بیلی روبین مستقیم و غیر مستقیم می باشد. معمولاً شما نتایج را برای بیلی روبین مستقیم و بیلی روبین تام خواهید گرفت. نتایج طبیعی برای تست بیلی روبین تام 1.2 میلی گرم در هر دسی لیتر (Mg/dl) برای بزرگسالان و معمولاً 1mg/dl برای افراد زیر 18 سال می باشد. نتایج طبیعی برای بیلی روبین مستقیم، معمولاً 0.3 mg/dlمی باشد.
این نتایج ممکن است از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت باشند. نتایج طبیعی ممکن است برای زنان و کودکان اندکی متفاوت باشد و نتایج می تواند تحت تأثیر غذاها، داروها یا ورزش های خاصی قرار بگیرند. به پزشک خود درباره غذاها و داروهای مصرفی و سطح فعالیت روزانه خود اطلاع دهید تا بتواند نتایج را به درستی تفسیر کند.
سطوح بالاتر از حد طبیعی بیلی روبین مستقیم در خون شما، ممکن است نشان دهنده ی این باشد که کبد شما، بیلی روبین را به طور کامل پاک نمی کند. سطوح افزایش یافته بیلی روبین غیر مستقیم، ممکن است نشان دهنده ی مشکلات دیگری باشد. یکی از علل رایج و بدون خطر افزایش بیلی روبین، سندرم گیلبرت، کمبود در آنزیمی است که به تجزیه ی بیلی روبین کمک می کند. نتایج تست بیلی روبین ممکن است برای بررسی پیشرفت شرایط خاص مانند زردی استفاده شود.
