رانیتیدین ، دارویی برای درمان ریفلاکس معده

قرص رانیتیدین ۱۵۰ میلی گرمی دارویی است که به گروهی از داروها به نام داروهای مهارکننده H2 تعلق دارد. این داروها موجب کاهش ترشح اسید معده می گردند و در درمان بیماری های گوارشی نظیر ترش کردن، زخم معده، رفلاکس، سوزش سر دل مورد استفاده قرار می گیرد.

گردآوری – نبض ما

قرص رانیتیدین برای درمان  زخم های خوش خیم معده یا دوازدهه، ریفلاکس معده به مری، سندروم زولنیجراسیون، پیشگیری از آسپیراسیون اسید قبل از عمل جراحی، پپسی مزمن و گاستریت می باشد. فرم خوراکی این دارو براحتی از لوله گوارش جذب می شود و ۲  الی ۳ ساعت پس از تجویز به حداکثر غلظت خود می رسد.

کاربرد اصلی رانیتیدین در درمان زخم معده و گاستریت است. این دارو در درمان کوتاه مدت زخم‌های فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوش‌خیم معده، (در مقادیر کم برای پیشگیری از عود زخم دوازدهه مصرف می‌شود)، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر- الیسون، برگشت محتویات معده به مری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قرص رانیتیدین به شکل قرص و آمپول ساخته می‌شود. قرص با میزان کمتر از ۱۵۰ میلی‌گرم بدون نسخه پزشکی است. فرم تزریقی این دارو به صورت عضلانی یا وریدی هم استفاده می شود.

مکانیسم اثر رانیتیدین

رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده‌های H2 (هیستامین نوع دو) سلولهای جانبی ترشح اسید معده را کم می‌کند و به درمان ناراحتی‌های ناشی از افزایش اسید معده کمک می‌کند.

عوارض جانبی قرص رانیتیدین ۱۵۰

شایع ترین عوارض این قرص عبارتند از پیدایش بثورات جلدی، گیجی، اسهال، سردرد و سرگیجه، کاهش قوام مدفوع و کاهش میل جنسی در درازمدت که البته موارد شدیدی در این خصوص خیلی گزارش نشده است.

به ندرت این دارو می تواند موجب وضعیت کمبود ویتامین B12 گردد. این شرایط معمولا در افرادی دیده می شود که بیش از ۳ بار در روز از این داروی و برای مدت طولانی استفاده می کنند. بنابراین در صورتی که شما علایمی نظیر التهاب، تورم و یا قرمزی زبان خود و اطراف دهان خود شدید برای بررسی این موضوع به پزشک مراجعه نمایید.

در صورت پدید آمدن هر یک از علایم حساسیت دارویی بایستی بلافاصله به یک مرکز درمانی مجهز مراجعه نمایید. شایع تریان علایم حساسیت دارویی عبارت است از:

• واکنش پوستی نظیر زدن جوش های ریز
• تورم لب ها و صورت
• سرگیجه شدید
• تنگی نفس

تداخل دارویی

جذب این دارو در حضور آنتی‌اسیدها کاهش می‌یابد. با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف کننده تر آنزیمهای کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد.

لازم است بدانید که جایگزینی رانیتیدین با سایمتیدین مخصوصا برای آقایان کار اشتباهی است. حداقل عارضه ای که سایمتیدین برای آقایان دارد، ژنیکوماستی یا بزرگ شدن سینه ها در آقایان است.

تذکرات

– کشیدن سیگار موجب کاهش اثر این دارو می‌شود.

ـ مصرف رانیتیدین باید بعد از خوردن غذا صورت گیرد تا بیشترین خاصیت را داشته باشد.

 ـ در ایام روزه داری که شاید سوزش معده بیشتر سراغتان بیاید، اولا سعی کنید که حجم غذاها را هم در سحری و هم در افطار کمتر کرده و تعداد دفعات را بعد از افطار بیشتر کنید و از سوی دیگر بعد از سحری و بعد از افطار یک عدد قرص بخورید.

 ـ برخی داروها با رانیتیدین تداخل دارند و ازاین رو خودسرانه مصرف رانیتیدین را حتی به شکل تک دوز انجام ندهید. شایع ترین نمونه ها کتوکونازول، داروهای ضد دیابتی خوراکی، نیفیدیپین و فنی توئین است.

ـ این دارو جزو داروهای گروه B در بارداری است. اما باز هم در اولین ملاقات، پزشکتان را از این موضوع باخبر کنید.

– در بیماران سالخورده یا مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز باشد.

– بیمارانی که به سایمتیدین عدم تحمل نشان می‌دهند، ممکن است این دارو را نیز تحمل نکنند.

– در سیروز کبدی و ناراحتی‌های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.

– مصرف این دارو بیش از ۱۲ هفته مداوم توصیه نمی‌شود.

علاوه بر داروهایی که دائما مصرف می‌کنید و پزشک برای بیماری تان تجویز کرده‌است، داروهایی نیز وجود دارند که می‌توانید بدون نسخه تهیه کنید. بد نیست این دارو به اضافه‌ی برخی از داروهای گیاهی در چمدانتان باشد.