آشنایی با علل و درمان بیماری پوست مرغی

پوست مرغی یا کراتوز پیلار در ۵۰-۸۰ ٪ از نوجوانان و حدود ۴۰ درصد از بزرگسالان مشاهده می شود  و در اغلب موارد نیز هیچگونه درمانی نیاز ندارد و صرفا از نظر زیبایی ممکن است برای فرد ناخوشایند باشد.

نبض ما– کراتوز پیلاریس یا همان پوست مرغی نوعی بیماری پوستی است و نشانه‌ای برای حساسیت یا آسم نیز به شمار می‌رود که با برآمدگی‌های کوچک روی پوست، ظاهری قرمز، خشک و خشن مشخص می‌شود و گاه با خارش نیز همراه است. در واقع، برآمدگی‌ها و برجستگی‌های ایجاد شده سابقه حساسیت یا آسم را در شما نشان می‌دهد. این برآمدگی‌های کوچک همانند آکنه‌های قرمز یا سفید هستند و معمولا مشکل خاصی ایجاد نکرده و به درمان نیاز ندارند، ولی خلاص شدن از شر آنها دشوار است.

پوست مرغی بیماری پوستی ژنتیکی است که معمولا تو قسمت نشیمنگاه،ران ها, پشت،بازوها ایجاد می شود. به نظر می رسد که پوست این افراد جوش زده یا به خاطر سرما مور مور شده اما در واقع اینجور نیست و پوست ظاهری دون دون دارد ،پوست این افراد به خاطر خشکی و ضخامت غیر طبیعی مجاری فولیکول مو به این شکل در می آید.

بیماری پوست مرغی در اثر هیپرتروفی و ضخیم شدن لایه شاخی پوست در منفذ فولیکول مو ایجاد میشود و با خشکی شدید پوست همراه است که موجب تشدید علائم میشود ، ارثی بوده و متاسفانه تاکنون فاقد درمان قطعی است.

علائم پوست مرغی

پاپول‌ها (توده‌های‌ برجسته‌ کوچک‌) با خصوصیات‌ زیر:

• پاپول‌های‌ کوچک‌، سفت‌ و سفیدرنگ که هنگام لمس‌ شبیه‌‌ سنباده‌ به نظر می رسند.
• پاپول‌ها به‌ صورت‌ گروهی‌ بروز کرده‌ و هر یک‌ از آنها اندازه‌ای‌ حدود یک‌ میلی‌متر دارند.
• پاپول‌ها در محل‌ منافذ فولیکول‌های‌ مو تشکیل‌ شده‌ و با ناخن‌ قابل‌ کنده‌شدن‌ هستند.
• هنگامی‌ که‌ این‌ پاپول‌ها کنده‌ می‌شوند، معمولا یک‌ موی‌ پیچیده‌ شده‌ در داخل‌ یک‌ ماده‌ سفید نسبتا سفت‌ مشاهده‌ می‌شود.
• این‌ پاپول‌ها خارش‌ یا سوزش‌ ندارند.
• در یک گروهی از بیماران علائم به شکل در گیری صورت و ابرو می باشد که البته این حالت بسیار نادر است و معمولا نیاز به درمان دارد.

درمان‌های طبی پوست مرغی

داروی واحدی برای پوست مرغی وجود ندارد اما بسیاری از روش‌های درمانی شامل مراقبت و استفاده از کرم‌های دارویی و نرم‌کننده‌های پوستی در کاهش علایم و بهبود ظاهری پوست مفید است که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد:

اگزوفولیاک موضعی: این گروه از کرم‌های دارویی حاوی آلفاهیدروکسی‌اسید، اسیدلاکتیک، اسیدسالیسیلیک یا مرطوب‌کننده‌های اوره و نرم‌کننده‌های پوست‌ هستند. با توجه به شدت بیماری، کرم‌های مختلفی به بیماران توصیه می‌شود که البته برخی را بدون نسخه می‌توان تهیه کرد، اما برخی دیگر باید حتما براساس نظر پزشک تجویز شود. اسیدهای موجود در این کرم‌ها ممکن است باعث قرمزی، سوزش یا التهاب پوستی شود. به همین دلایل اگزوفولیاک موضعی برای کودکان کوچک توصیه نمی‌شود.

رتینویید موضعی: این مشتقات ویتامین A با افزایش رشد سلولی و پیشگیری از انسداد فولیکول‌های مو به تسکین این بیماری کمک می‌کنند. نکته مهم در مورد مصرف این دارو، عدم استفاده آن از سوی زنان باردار و شیرده است که باید با مشورت پزشک، درمان را به تاخیر انداخت یا از درمان‌های جایگزین استفاده کرد.

لیزردرمانی: برخی از علایم بیماری پوست‌مرغی مثل قرمزی شدید و التهاب را می‌توان با لیزر به‌طور موفقیت‌آمیزی درمان کرد، البته این نوع درمان ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و دوره‌ آن با توجه به پاسخ پوست ممکن است چندماه به طول بینجامد.

درمان‌های خانگی پوست مرغی

– استفاده منظم از داروها ممکن است ظاهر پوست را بهبود ببخشد اما اگر مصرف داروها متوقف شود، بیماری مجددا باز می‌گردد و حتی با درمان دارویی ممکن است تا مدت‌‌ها همچنان باقی بماند. کنترل و مراقبت از پوست شاید بیماری را درمان نکند اما می‌تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند بنابراین سعی کنید:

– با پوست خود مهربان باشید. مالش شدید یا برداشتن این ضایعات از روی پوست ممکن است باعث التهاب پوست و تشدید بیماری‌تان شود.

– پس از شستن، دوش‌گرفتن یا حمام کردن به آرامی و به شکلی نوازش‌گونه پوست خود را با حوله خشک کنید به طوری که مقداری از رطوبت، روی پوست باقی بماند. سپس فورا پوست را با یک روغن یا کرم حاوی لانولین مرطوب کنید.

– می‌توانید از کرم‌های بدون نسخه که حاوی اوره یا اسیدلاکتیک است ۲ بار در روز استفاده کنید. این کرم‌ها به برداشتن کراتین اضافه از سطح پوست کمک می‌‌کند.

– از دستگاه‌‌های مرطوب‌کننده‌ و بخور در خانه استفاده کنید. با این کار می‌توانید هوای خانه را همیشه مرطوب نگه دارید.

– برای دوش گرفتن از آب گرم (نه دوش آب داغ) استفاده و سعی کنید بیش از ۱۰ دقیقه در حمام نمانید. حمام‌کردن طولانی باعث برداشتن چربی پوست می‌شود.

– بهتر است از صابون‌های ملایم استفاده کنید. از صابون‌های با قدرت اسیدی بالا و خشک‌کننده بپرهیزید. سعی کنید از صابون‌هایی استفاده کنید که دارای کمی چربی باشد. صابون‌هایی با رایحه قوی و محصولاتی که شامل الکل هستند، می‌توانند چربی طبیعی پوست را از روی پوست بدن بزدایند. از مواد شوینده، ضدعفونی‌کننده و ضدباکتری که بسیار قوی هستند استفاده نکنید.

نکته:

گاهی اوقات تغییرات فصلی در بیماران پوست مرغی دیده می شود و علائم در ماه های تابستان بهبود نسبی یافته ، و در زمستان با خشکی پوست و تشدید علائم همراه است. گاهی مواقع تغییرات فصلی بیماری باعث ایجاد تغییر رنگ در پوست نیز می گردد که این حالت ممکن است فرد را از نظر روحی آزار دهد اما معمولا هیچگونه خطری نخواهد داشت و احتمال بهبودی خود به خودی نیز وجود دارد.

نبض ما– گردآوری

منابع:

باشگاه خبرنگاران جوان،پزشک آنلاین،تبیان