ویاگرا، سیالیس، لویترا و سیلدنافیل چه تفاوتی با هم دارند؟
قرص ویاگرا، سیالیس، لویترا و سیلدنافیل، همه این دارو ها باعث شل شدن عضلات آلت تناسلی مردانه و بهبود جریان خون برای درمان ED می شوند. اگرچه شیوه عمل آن ها متفاوت است، اما برخی از اختلافات موجود میان آن ها ممکن است باعث شود، که پزشک متخصص یکی از آن ها را بر دیگری ترجیح دهد.
جستجوی یک پاسخ ساده برای چگونگی درمان ED می تواند تا حدودی بی نتیجه باشد. درست زمانی که فکر می کنید به جواب رسیده اید، همه چیز تغییر می کند و جست و جوی اینترنتی هم می تواند بسیار گیج کننده باشد. به احتمال زیاد با چندین نام دارو مواجه شده اید، مانند ویاگرا، سیالیس، لویترا و سیلدنافیل، اما هنوز پاسخی واضح نیافته اید.
این یک تجربه معمول است، خصوصاً که طبق مطالعه انجام شده در سال 2019، بین 3 تا 76.5٪ از مردان در سراسر جهان دچار اختلال نعوظ هستند. مردان جوان تر نیز از ابتلا به اختلال نعوظ، که بیشتر تحت عنوان ED شناخته می شود مصون نیستند. بر اساس یک مطالعه که در آن 27000 مرد از هشت کشور مختلف بررسی شدند، تقریباً 8٪ از مردان 20-29 و 11٪ از مردان 30 تا 39 سال دارای اختلال نعوظ هستند. اما این فقط ممکن است برای ما، تا حد محدودی دامنه واقعی این بیماری را آشکار کند، زیرا محققان دریافتند که تنها 58% از مردان مبتلا به ED در این مطالعه، از پزشک متخصص برای درمان این بیماری کمک گرفته اند.
اگر برای درمان اختلال نعوظ به تجویز دارو نیاز باشد، ( که همیشه اینگونه نیست، زیرا موارد ساده ای مانند کمبود آب بدن می تواند باعث ایجاد ED شود ) هم این نام ها را می بینید: ویاگرا، سیالیس، لویترا و سیلدنافیل. همه این دارو ها در گروه مهار کننده های فسفودی استراز -5 (مهار کننده های PDE-5) قرار می گیرند، و مکانیسم عمل مشابهی دارند. اگرچه نعوظ به طرز شگفت انگیزی پیچیده است، اما این دارو ها به روش بسیار ساده ای در بهبود آن عمل می کنند: همه آنها عضلات آلت تناسلی را شل کرده و جریان خون را برای درمان ED بهبود می بخشند.
مهارکننده های PDE-5 چه هستند؟
فیلم ها و برنامه های تلویزیونی به شما این باور را می دهند که نعوظ آسان است، شاید حتی گاهی اوقات خیلی راحت. اما سیستم های بسیاری برای ایجاد آن باید به درستی با هم کار کنند، یعنی در اینجا، هیچ چیز آسان و ساده ای وجود ندارد. حتی بدون در نظر گرفتن جنبه های عاطفی و روانی تحریک، به لحاظ بیولوژیک نیز، نعوظ امری پیچیده است. اما یک مرحله در روند ایجاد نعوظ وجود دارد که می تواند باعث شود همه چیز به اشتباه پیش رود و این، همان جایی است که این دارو ها وارد عمل می شوند.
قبل از اینکه نعوظ رخ دهد، یک مولکول پیام رسان به نام cGMP پیغام شل شدن را به بافت نعوظ می رساند، که اجازه می دهد خون بیشتری وارد بدن شود. اما در عین حال، رگ های خونی که خون را به سمت قلب برمی گردانند، منقبض می شوند تا خون بیشتری در آلت تناسلی جمع گردد. اگر همه اینها درست پیش برود، نعوظ رخ می دهد. آلت تناسلی به لطف آنزیمی به نام فسفودی استراز -5 (PDE-5) که باعث تجزیه cGMP می شود، شل می گردد و رسیدن سیگنال را به بافت نعوظی خاتمه می دهد. اینجاست که همه چیز به اشتباه پیش می رود.
مهارکننده های PDE-5 این آنزیم را مهار می کنند تا cGMP، که باعث شروع جریان خون لازم برای دریافت و حفظ نعوظ می شود را، تجزیه نکند. بالا رفتن سطح cGMP این روند را آسان می کند. این هدف همه این دارو ها است، اگر چه ساختار شیمیایی دقیق آنها و نحوه مصرفشان متفاوت است.
ویاگرا چیست؟
ویاگرا نام تجاری سیلدنافیل است که فقط یکی از انواع مهارکننده های PDE-5 می باشد. ماده موثره این دارو سیلدنافیل سیترات است و ویاگرا در سه دوز (25 میلی گرم، 50 میلی گرم و 100 میلی گرم) وجود دارد. سازمان غذا و دارو (FDA) ویاگرا را در سال 1998 تأیید کرد و تا پایان سال 2005، بیش از 27 میلیون مرد در سراسر جهان (17 میلیون نفر از آنها در ایالات متحده بودند) برای درمان ED، سیلدنافیل مصرف کرده بودند.
می توان آن را در زمانی بین 30 دقیقه تا چهار ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف کرد. گرچه ویاگرا می تواند در مدت زمان 12 دقیقه شروع به کار کند و به ایجاد نعوظ کمک نماید، اما دارو بعد از 30–120 دقیقه به حداکثر میزان خود در بدن می رسد. این دارو می تواند چهار تا پنج ساعت در بدن شما دوام بیاورد، اما سن، سلامتی و رژیم غذایی همه، در میزان این زمان موثرند. تاثیر ویاگرا هنگام مصرف با معده خالی نیز بسیار بیشتر می شود.
. ابتلا به پریاپیسم، نعوظ مداوم و دردناکی که می تواند بیش از چهار ساعت طول بکشد، نیز ممکن است با این دارو رخ دهد هرچند عارضه رایجی برای آن نیست. از دیگر عوارض جدی، اما دارای شیوع کمتر، می توان به کاهش شنوایی (که می تواند ناگهانی باشد)، فشار خون شدیدا پایین و کاهش بینایی اشاره کرد که می تواند در یک یا هر دو چشم رخ دهد.
ویاگرا اصلی یا ویاگرا عمومی
همانطور که گفته شد، ویاگرا نام تجاری سیلدنافیل است. ویاگرا “اصلی” دارویی است که با نام تجاری فروخته می شود، در حالی که “ویاگرا عمومی” اصطلاح دیگری برای سیلدنافیل است. سیلدنافیل در دسامبر سال 2017 به عنوان یک داروی عمومی در دسترس قرار گرفت. تا آن زمان، تنها دو شرکت (داروهای Pfizer و Teva) می توانستند این دارو را تولید کنند. اکنون که شرکت های بیشتری می توانند آن را تولید نمایند، قیمت سیلدنافیل عمومی پایین آمده است. درست مانند ویاگرا اصلی، ویاگرا عمومی در سه دوز مصرف می شود: 25 میلی گرم، 50 میلی گرم و 100 میلی گرم.
اما ویاگرا تنها داروی تجویزی با نام تجاری نیست که از سیلدنافیل استفاده می کند. داروی دیگر، Revatio، نیز از همین ماده استفاده می کند. Revatio، که در دوزهای 20 میلی گرمی ارائه می شود، با هدفی کاملاً متفاوت از ویاگرا توسط FDA تأیید شده است، هر چند ماده موثره هردو یکسان است. Revatio فشار خون بالا در شریانی ریوی (PAH) را درمان می کند، بیماری که در آن فشار عروق خونی که خون را از قلب به سمت ریه ها می رساند، بالاتر از حد طبیعی است. همچنین این دارو بیشتر در برخی از بیماران با فشار خون ریوی عمومی بالا (PH) استفاده می گردد.
فرم عمومی Revatio نیز موجود است. اگرچه این ممکن است پیچیده تر به نظر برسد، اما در واقع برای افرادی که از سیلدنافیل استفاده می کنند مفید است. Revatio عمومی در دوزهای بیشتری نسبت به نوع اصلی آن وجود دارد. علاوه بر دوز 20 میلی گرم، ممکن است در دوزهای 40 میلی گرم، 60 میلی گرم، 80 میلی گرم و 100 میلی گرم نیز تجویز شود. این امر باعث بهبود انعطاف در برنامه درمانی بیمار شده و به پزشک این امکان را می دهد تا دوز مناسب بیمار، که بیشترین اثرگذاری و کمترین عوارض جانبی را برای وی دارد، انتخاب نماید.
Cialis چیست؟
Cialis (نام ژنریک تادالافیل) یکی دیگر از داروهای تجویزی رایج است که برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شود. نام ژنریک این دارو، Cialis tadalafil است. به طور مشابه ویاگرا، سیالیس با مهار فسفودی استراز -5 (PDE-5) کار می کند و باعث آسان تر شدن و نگه داشتن نعوظ می گردد، این دارو همچنین می تواند جریان خون را بهبود بخشد. سیالیس در دوزهای 2.5 میلی گرم، 5 میلی گرم، 10 میلی گرم و 20 میلی گرم وجود دارد.
برخلاف ویاگرا، اثرات Cialis ممکن است 1-2 ساعت طول بکشد اما ممکن است تا 36 ساعت هم طول بکشد. یک نوع عمومی از Cialis (tadalafil) هم اکنون در دسترس است که ممکن است مقرون به صرفه تر از نسخه فروخته شده با نام تجاری باشد. اگرچه Cialis را می توان به عنوان یک درمان مورد نیاز برای ED در هر یک از دوز ها مصرف کرد، اما گزینه دیگری نیز برای درمان این بیماری وجود دارد.
مصرف روزانه دارو، آن را در برنامه شما قرار داده و نیاز به برنامه ریزی برای رابطه جنسی را از بین می برد. مانند ویاگرا، این ماده باید با معده خالی مصرف شود و ممکن است عوارض جانبی مانند پریاپیسم یا از بین رفتن ناگهانی بینایی در یک یا هر دو چشم ایجاد کند.
لویترا چیست؟
لویترا (نام ژنریک: vardenafil) یکی دیگر از درمان های رایج برای اختلال نعوظ است. مشابه سایر مهارکننده های PDE-5 ، Levitra قبل از فعالیت جنسی در صورت نیاز مصرف می شود و در چهار دوز (2.5 میلی گرم، 5 میلی گرم، 10 میلی گرم و 20 میلی گرم) وجود دارد. اگرچه نیمی از دارو بعد از چهار تا پنج ساعت از سیستم بدن خارج می شود، اما اثرات لویترا ممکن است تا هشت ساعت نیز ادامه داشته باشد.
لویترا همچنین تنها داروی ED است که می تواند همراه با غذا مصرف شود، اگرچه مصرف یک وعده غذایی پر چرب به همراه آن توصیه نمی شود. یک وعده غذایی پرچرب (محتوای چربی در 55٪ یا بالاتر) می تواند جذب دارو را حدود یک ساعت به تأخیر بیندازد و همچنین باعث شود که جریان خونی کمتر از میزان حد اکثری برای نعوظ فراهم گردد. عوارض جانبی لویترا مشابه ویاگرا است.
لویترا همچنین احتمال طولانی تر شدن QT (تغییری که در EKG مشاهده می شود) را افزایش می دهد، که گاهی اوقات می تواند سبب ایجاد ضربان قلب نامنظم گردد.
کدام دارو برای من مناسب است؟
اگرچه همه این دارو ها مهارکننده PDE-5 هستند، اما از نظر عملکرد تفاوت های ظریفی دارند. این بدان معنی است که یک پزشک متخصص ممکن است یکی از آن ها را به دلایل خاص مرتبط با سلامتی فرد، پیشنهاد کند. همچنین صحبت در مورد دارو هایی که مصرف می کنید با یک پزشک متخصص بسیار مهم است زیرا همه این درمان ها ممکن است با برخی دارو ها مانند نیترات تداخل دارویی داشته باشند.
اما فاکتورهای مربوط به سبک زندگی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. Cialis روزانه امکان خودانگیختگی بیشتری در زندگی جنسی فرد، نسبت به داروهای خوراکی که نیاز به برنامه ریزی در مورد فعالیت جنسی دارند، فراهم می کند. مدت اثر لویترا طولانی تر است، اما اگر برخی از عوارض جانبی این نسخه ها را تجربه کرده باشید، ممکن است داروی کوتاه مدت را ترجیح دهید. هزینه عامل دیگری است که ممکن است تصمیم شما را تحت تأثیر قرار دهد. سیلدنافیل ارزان ترین روش درمانی است، در حالی که لوویترا گرانتر است. به طور کلی، این تصمیم به بسیاری از عوامل فردی بستگی دارد.
نام دارو | نحوه مصرف | دوز | زمان شروع اثر | طول اثر | پرهیز حین مصرف | قیمت |
ویاگرا | خوراکی، در هنگام نیاز | 25، 50 و 100 mg | 30-60 دقیقه | 4-5 ساعت | غذا، الکل، برخی داروها | $$ |
ویاگرا ژنریک | خوراکی، در هنگام نیاز | 25، 50 و 100 mg | 30-60 دقیقه | 4-5 ساعت | غذا، الکل، برخی داروها | $ |
سیلدنافیل | خوراکی، در هنگام نیاز | 20،40، 60 و 80 mg | 30-60 دقیقه | 4-5 ساعت | غذا، الکل، برخی داروها | $ (ارزانتر از ویاگرای ژنریک) |
سیالیس | خوراکی، در هنگام نیاز | 2.5، 5، 10 و 20 mg | 1-2 ساعت | بیش از 36 ساعت | غذا، الکل، برخی داروها | $$ |
سیالیس روزانه | خوراکی، روزانه | 2.5 و 5 mg | – | – | غذا، الکل، برخی داروها | $$ |
لویترا | خوراکی، در صورت نیاز | 25، 50 و 100 mg | 30-60 دقیقه | بیش از 8 ساعت | الکل، برخی داروها | $$$ |
