زمانی یکه به تدریج کور می شوید!

کوری تدریجی نوعی بیماری است که به اعصاب بینایی چشم را آسیب می زند. آسیب تا زمانی که خطر محسوسی اتفاق می افتد خیلی مورد توجه واقع نمی شود و اگر درمان نشود می تواند به کم بینایی شدید و یا حتی نابینایی منجر شود.

نبض ما – کوری تدریجی معمولا با فشار درون چشم بالا، فشار دو چشم ها یا کاهش دید پیرامونی ظاهر می شود. کشف سریع از طریق آزمایشات چشم کمک بزرگی برای کاهش بیمار می خواهد.

آب‌سیاه یا همان کوری تدریجی ، دومین علت کوری در آمریکا است و اغلب در افراد بالای ۴۰ سال دیده می‌شود. افرادی که سابقه فامیلی آب‌سیاه دارند یا آمریکایی آفریقایی تبارهای بالای ۴۰ سال یا اسپانیایی تبارهای بالای ۶۰ سال، بیشترین احتمال ابتلا به آب‌سیاه را دارند.

شکل های کوری تدریجی

کوری تدریجی با تنش معمولی: وقتی که آسیب هایی در اعصاب بینایی و یا کاهش بینایی حتمی با فشار درون چشمی در حالت طبیعی وجود دارد اتفاق می افتد. (تنش یا فشار معمولی).

کوری تدریجی زاویه بسته

افزایش در فشار درون چشمی به واسطه این که مایع میان چشم به علت انسداد نمی تواند خارج شود. می تواند موجب درد، سردرد، تهوع، قرمزی چشم، لکه شدن چشم ها و کاهش دید شوند. مطابق NEI این یک فوریت پزشکی است. اگر دکتر شما غیر قابل دسترسی است به نزدیک ترین بیمارستان یا کلینیک بروید. بدون درمان در بهبود جریان مایع چشم، چشم ممکن است در طول یک یا دو روز کور شود.

کوری تدریجی زاویه باز

وقتی که ترشح زخم از چشم به عقب می افتد اتفاق می افتد که فشار درون چشمی بیش از حد نرمال افزایش می یابد بنابراین اعصاب بینایی آسیب می بینند و سرانجام منجر به دید کم می شود و معمولا دید پیرامونی که آسیب ببیند اول از همه به دید مجرایی (محدود) و به مروز زمان به کوری منجر می شود.

کوری تدریجی نوع دوم

می تواند بعد از عمل های جراحی چشم یا در موقعیت های پزشکی خاص مثل دیابت ایجاد شود.

کوری تدریجی مادرزادی

در بدو تولد به واسطه عیب های تولدی که از جاری شدن مایع چشم به خارج جلوگیری می کند که چشم های سفید، لکه دار و حساس به نور را باعث می شود.

تشخیص بیماری

حتی اگر پزشک عمومی شما با اسباب معاینه انتهای چشم، شما را معاینه کند، نمی‌تواند کوری تدریجی یا آب‌سیاه را تشخیص دهد، مگر در این کار مهارت داشته و پیشرفته باشد. گرچه انواع مختلف آب‌سیاه وجود دارد، رایج‌ترین نوع آن آب‌سیاه زاویه باز (open angle) نام دارد، که به آرامی و بدون علائم پیشرفت می‌کند. برای تشخیص این موقعیت تهدیدآمیز، پیش از آنکه موجب تخریب بینایی شود؛ شما به معاینه کامل و چکاپ چشم ، شامل اندازه‌گیری بی‌درد فشار مایع در داخل چشم نیاز دارید.

در یک آزمایش قطره ای را برای گشاد کردن مردمک به کار می رود که اجازه می دهد متخصص چشم اعصاب بینایی را در مقابل تغییرات بررسی و آزمایش کند. یک آزمایش میدان بصری چشم کمک می کند که یک دکتر بگوید آیا در دید خارجی کاهش اتفاق افتاده است (دید خارجی کم شده است) که یک نشانه از کوری تدریجی است. یک دستگاه سنجش ضخامت ابزاری هم وجود دارد که از امواج بهره می برد تا ضخامت قرنیه و هر چیز غیر طبیعی را اندازه بگیرد. این روش نیز در دیگر عمل های جراحی مثل LASIK انجام شده است.

درمان و پیشگیری

مرسوم ترین درمان برای کوری تدریجی دارو است که به شکل قرص یا قطره چشم استفاده می شود. دارو یک هدف دارد و آن این که فشار چشم را کاهش دهد. این تجویزهای دارو هم میزان تولید مایع چشم را کاهش میدهد به جا به جایی و انتقال آسانتر مایع کمک می کند. برای اکثر مردم دارو برای کنترل کوری کافی است. برای عمل جراحی دیگر انتخاب بهتری است.

ترابکول پلاست لیزر انتخاب ساده دیگری برای کاهش فشار در چشم ها است. در این مورد، یک چشم پزشک که اشعه لیرز را به درون شبکه می فرستد درجایی که جریان ترشح چشم اتفاق می افتد، شبکه میله میله فرایند ناحیه تشرح را و فشار پایین تر را افزایش می دهد. با ترابکول پلاست لیزر Argon (آرگون) بافتی که در شبکه احاطه می شود آسیب دیده و معمولا جلسه دیگری را بعد از چند سال نیاز دارد. گاهی دارو باید نیز تجویز شود.

خطر کوری تدریجی برای مصرف کنندگان قهوه

پژوهش محققان دانشگاه هاروارد حاکی از آن است افرادی که روزانه حداقل سه فنجان قهوه و به ویژه نوع کافئین‌دار آن را می‌نوشند ممکن است در خطر بالایی از ابتلا به آب سیاه (کوری تدریجی) قرار داشته باشند.

بر اساس این گزارش، طی مطالعه‌ای جداگانه که بر گروهی از اسکاندیناوی‌ها صورت گرفت، مشخص شد که با مصرف هرچه بیشتر کافئین، احتمال ابتلا به گلوکوم ۶۶ درصد افزایش می‌یابد. بالاترین میزان ابتلا به گلوکوم و همچنین بالاترین میزان مصرف قهوه کافئین‌دار در جهان متعلق به اسکاندیناوی‌هاست.

محققان دریافتند افرادی که روزانه حداقل سه فنجان قهوه کافئین‌دار می‌نوشند در مقایسه با اشخاصی که اصلا قهوه مصرف نمی‌کنند، در خطر بالایی از ابتلا به آب سیاه قرار دارند. علاوه بر این، زنان با پیشینه خانوادگی ابتلا به آب سیاه نیز در خطر بیشتری قرار داشتند.

البته گرچه این تحقیقات رابطه‌ای را بین میزان بالای مصرف قهوه و افزایش خطر ابتلا به آب سیاه نشان می‌دهد، اما موید هیچ رابطه علت و معلولی نیست. در نتیجه برای دستیابی به نتایج قابل اطمینان باید تحقیقات بیشتری را با متغیرات متفاوتی که ممکن است نتیجه نهایی را تحت تاثیر قرار دهند، انجام داد.

امید به آینده

دانشمندان آمریکایی روشی را برای درمان کوری تدریجی ، کشف کردند. محققان دانشگاه lowa اعلام کردند: این روش در موش ها با موفقیت انجام شد و هم اکنون بر روی انسان آزمایش خواهد شد.  محققان به این نتیجه رسیدند که حیواناتی که کوری تدریجی دارند تولید پروتئین هایی را با قابلیت سلول های عصبی در تلاش برای حفاظت علیه کوری افزایش می دهند.  بنابراین برای پیروی ازاین فرصت سلول های اشتقاقی مغز استخوان را تغییر دادند و در داخل چشمان موش های آزمایشگاهی قرار دادند.  یک تجزیه و تحلیل کامپیوتری بهبود چشمگیری را در دید موش های آزمایشگاهی بعد از انجام این فرآیند نشان داد.

این آزمایشات نشان می دهد که در آینده می توان به درمان بهتر این بیماری امیدوار بود.

نبض ما – گردآوری