علائم آنفلوانزای H1N1 و درمان آن

آنفولانزای h1n1 یک بیماری بسیار مسری است و یکی از چندین ویروس آنفولانزا است. انتقال ویروس‌های آنفلوانزای H1N1 به انسان غیر معمول است. با این حال، ویروس آنفولانزا h1n1 می تواند از طریق تماس با محیط های آلوده به این ویروس به انسان منتقل شود.

آنفولانزای h1n1 چیست

آنفلوانزای H1N1 نوعی عفونت است. این آنفولانزا، مشابه آنفلوآنزای فصلی نیست. اولین شیوع این نوع آنفولانزا در سال ۲۰۰۹ رخ داده است و افراد آلوده ای در سراسر جهان گزارش شدند.

علائم آنفولانزا h1n1

۳ تا ۵ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، علائم خود را نشان می دهند. به طور متوسط ​​ بروز علائم حدود ۸ روز طول می کشد. علائم رایج آن هم شبیه به علائم هر عفونت ویروسی هستند و شامل:

• تب
• گلو درد
• سرفه
• سفتی عضلات شکم
• سردرد
• خستگی
• سرگیجه یا گرفتگی بینی
• استفراغ
• اسهال

اگر علائم شما رو به بهبودی نرود، با پزشک خود مشورت کنید. ویروس h1n1 گاهی اوقات دارای علائم نادری نیز هست. به هرحال در کلیه شرایط، پزشک به بررسی تمام موارد پرداخته و درمان های فوری را در نظر می گیرد.

نوزادان و کودکان ممکن است نشانه های مختلفی  از این آنفولانزا داشته باشند:

• مشکل تنفس
• تب همراه با بثورات – سردرگمی و بی حوصلگی
• مشکل در بیدار شدن
• نوشیدن مایعات به میزان بالا

سرایت ویروس H1N1

کسی که حامل ویروس H1N1  است می تواند آن را به افراد دیگر انتقال دهد. این موضوع را هم در نظر داشته باشید که سرایت و یا ابتلا به بیماری H1N1 در صورتی که شیوع H1N1 در منطقه شما وجود داشته باشد ، تعداد زیادی از افراد را آلوده خواهد کرد.

شما می توانید از طریق  مراقبت و رعایت کردن بهداشت فردی خود از سرایت ویروس H1N1  پیشگیری کنید. مثلا:

• هنگام سرفه کردن، جلوی بینی و دهان خود را بگیرید و پس از سرفه یا عطسه، دست های آلوده خود را به جایی نزنید. دستمال های مورد استفاده را در سطل زباله قرار دهید.
• دست‌ها را اغلب با صابون و آب بشویید و یا از ضدعفونی کننده‌های الکلی مخصوص دست استفاده کنید. چشم ها، بینی  و یا دهان را کاملا شستشو دهید. از نزدیک شدن به افراد مبتلا به این بیماری اجتناب کنید. اگر در حال مسافرت یا در میان گروه‌های بزرگی از مردم هستید، از ماسک استفاده کنید.
• در مورد استفاده از لوازم شخصی، مانند  لوازم آرایش، وسایل آشپزخانه، ورزشی و تجهیزات اداری، دقت کنید.
• زمانی که بیمار هستید، بهتر است در منزل استراحت کرده و از حضور در اماکن عمومی و شلوغ پرهیز کنید تا خطر سرایت بیماری را افزایش ندهید. حداقل ۲۴ ساعت بعد از کاهش تب در منزل بمانید و استراحت کنید.

تشخیص انفولانزای h1n1

پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و وجود یا عدم وجود علائم آنفولانزای h1n1 را بررسی می کند. وجود برخی علائم می تواند نشان دهد که شما به بیماری h1n1  مبتلا شده اید.

پزشک ممکن است یک آزمایش سریع آنفلوانزا انجام دهد، اما در این آزمایش، چندین ویروس بررسی می شود.  طولانی شدن روند انجام آزمایشات تنها به دلیل بررسی وجود H1N1 بوده و به دست آمدن نتایج چند روز وقت خواهد برد.

پزشک شما ممکن است درمان را در شما شروع کرده و منتظر نتایج نباشد. زیرا بهرحال بیماری h1n1 در هر حالتی سخت و گاه در برخی موارد نیز خطرزا است.

معیارهای CDC (مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها) برای مبتلایان به انفولانزای h1n1 به شرح زیر است :

شروع بیماری با مشکلات تنفسی و تب شدید در طی ۷ روز است. بنابراین،  از تماس نزدیک با فردی که به این نوع آنفولانزا مبتلا شده است ، اجتناب کنید. بیماری حاد تنفسی معمولا در افراد مبتلا به آنفوالانزای H1N1 مشاهده می شود.

پیشگیری از ویروس h1n1

بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ وان ان وان این است که واکسن آنفلوانزا دریافت کنید. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) توصیه می کنند که هر فردی بهتر است ۶ ماه یک بار واکسن آنفلوانزا دریافت کند.

البته افرادی که در بخش های مراقبت های بهداشتی کار می کنند نیز باید این واکسن را دریافت کنند. بنابراین و به طور کلی هم به منظور محافظت از کودکان بهتر است واکسن آنفولانزا را تزریق کنید.

۲ نوع واکسن وجود دارد:

• واکسن آنفلوآنزای مرغی سه ساله  که شما را در برابر ۳ نوع  از شایع ترین نوع آنفولانزا محافظت می کند.
• واکسن چهارساله  نیز شما را به صورت ۴ سویه محافظت می کند.

واکسن آنفلوانزا از سال ۲۰۱۰ بهبود یافته و قادر است تا افراد را در برابر آنفولانزای h1n1 محافظت کند. به طور کلی، تزریق واکسن ایمن است، اما احتمال دارد که شما واکنش و یا آلرژی خاصی نسبت به واکسن داشته باشید.

بنابراین در صورتی که نسبت به واکسن آنفولانزا در گذشته واکنش نشان داده اید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. گاهی اوقات میزان واکسن بیماری های خاص، کافی نبوده و پوشش دهی گسترده ای برای افراد ندارد و همین موضوع مشکل ایجاد می کند.

درمان آنفولانزای h1n1

درمان این نوع از آنفولانزا  شامل بستری شدن و استراحت مطلق،  افزایش میزان مصرف مایعات، داروهای ضدسرفه ، داروهای ضد تب و ضد درد (مانند استامینوفن، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) است.

در موارد شدید این بیماری، ممکن است نیاز به هیدراتاسیون داخل وریدی و سایر اقدامات حمایتی باشد. همچنین برای درمان بیماری h1n1  از داروهای ضد ویروسی نیز برای درمان یا پیشگیری استفاده می شود.

درمان دارویی آنفولانزای h1n1

در صورت بروز تب بالا، داروهای تب بر تجویز خواهد شد. این  تب برها می توانند شامل استامینوفن (تیلنول)، ایبوپروفن، یا ناپروکسن، باشند.

این داروها  باعث کاهش درد کلی و دل درد نیز می شوند. البته توصیه می شود که در کودکان یا نوجوانان ۱۸ ساله به دلیل  خطر ابتلا به سندرم رید، آسپرین مصرف نشود. مصرف مایعات زیاد و استراحت زیاد در این زمان توصیه می شود زیرا استراحت به رفع عفونت بدن شما کمک می کند.

پزشک شما همچنین ممکن است نوعی  داروی ضد ویروسی دیگری را مانند oseltamivir یا zanamivir تجویز کند. داروهای ضد ویروسی، قدرت و توانایی گسترش ویروس آنفولانزای h1n1 را کاهش می دهند.

این داروها می توانند  مدت زمان بیماری و علائم  را کاهش داده و مشکلات ناشی از آنفولانزا را از بین ببرند. داروهای ضد ویروسی گزینه بسیار مناسبی در درمان آنفولانزای h1n1 است، البته در صورتی که درست در زمان شروع علائم، مصرف شوند.

پزشک شما ممکن است یک داروی ضد ویروسی را برای درمان بیماری h1n1 تجویز کند. این دارو کمک می کند تا ویروس تقریبا از بین برود، بنابراین شما می توانید بهبودی یافته و نگران پیشرفت بیماری نباشید.

چه افرادری بیشتر در معرض انفولانزای h1n1 هستند؟

آسیب پذیری برخی افراد در ابتلا به انفولانزای h1n1 بالاتر است که شامل افراد زیر هستند:

• زنان باردار
• کودکان
• نوجوانان بین ۶ تا ۲۴ ساله
• بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر
• افراد مبتلا به بیماری های شدید
• افرادی که مرتب در محیط بیمارستان قرار دارند.
• افراد مبتلا به سیستم های ضعیف ایمنی یا مشکلات بهداشتی مزمن، مانند آسم یا بیماری های قلبی