در مورد پروتز ساق پا چه می دانید؟

هم مردان و هم زنان دریافته اند که ماهیچه بزرگ ساق پا می تواند قسمتی جذاب از بدن باشد. مردان معمولا می خواهند حجم عضله را افزایش دهند تا به آن ها ظاهر مردانه بیشتری دهد، در حالی که زنان مایلند پاهایی با ظاهر متقارن داشته باشند. آیا پروتز ساق پا چاره کار است؟

نبض ما– پروتز ساق پا جراحی است که برای بهبود حجم و ظاهر ماهیچه های ساق پا مورد استفاده قرار می گیرد. پروتز ساق پا یا پروتز ماهیچه ساق پا، عمل جراحی پلاستیکی است که برای افزایش حجم و بهبود شکل ناحیه ساق پا طراحی شده است. با توجه به ظاهر طبیعی ساق پا پس از انجام عمل، در طی 30 سال گذشته این جراحی محبوبیت زیادی در دنیا پیدا کرده است.

کسانی که بدنسازی می کنند می دانند که افزایش حجم عضلات ماهیچه پشت ساق پا، سختی های زیادی دارد. با این حال این روش غیر از زیبایی برای درمان موارد مختلف دیگری هم کاربرد دارد. از جمله نقایص مادرزادی، فلج اطفال، اسپینا بیفیدا و کج بودن پا که کلیه این شرایط می تواند با عدم رشد عضلات ساق پا همراه باشد.

برنامه درمانی

مراحل درمانی جراحی پروتز ساق پا معمولا به صورت زیر دنبال می شود.

مشاوره

بعضی افراد به طور طبیعی دارای عضلات ساق پای نازک و یا رشد نکرده اند و به رغم تمرین یا رژیم غذایی، پای آن ها همچنان کوچک باقی مانده است. این بیماران ممکن است درخواست پروتز ساق پا را داشته باشند. زنان ممکن است فقط بخواهند فقط قسمت میانی و داخلی پا را پر کنند. اما بدنسازان ممکن است بخواهند هر دو قسمت داخلی و خارجی پا را پر کنند.

در نهایت هدف این است که به کمک ترمیم، ظاهر زیباتری به دست آید. لذا به طور کلی، هر فردی که به طور متوسط ​​شرایط جسمی یا سلامت خوبی دارد می تواند یک گزینه برای جراحی پروتز ساق پا باشد.

جراحی

پروتز ساق پا معمولا با انتقال چربی با استفاده از چربی های بدن خودتان و یا با قرار دادن پروتز هایی از جنس سیلیکون بر روی عضلات ساق پا، در قسمت داخلی ساق، انجام می شود. برای برخی افراد مثل بدنسازان که خواهان به بدست آوردن ظاهر بزرگتری برای ساق پای خود هستند، پروتزها هم در قسمت درونی و هم در قسمت بیرونی ساق پا قرار داده می شود.

جراحی پروتز ساق پا از طریق ایجاد یک برش خوب در پشت زانو انجام می شود. برش معمولا به خوبی در چین های ناحیه پشت زانو پنهان می شود. پوست، چربی و فاسیا (بافت عمیق ضخیم) بریده می شود. فاسیا  برداشته می شود و سپس یک جای خالی برای قرار دادن پروتز های در ماهیچه تعبیه می شود به طوری که کاملا فیت شود.

پروتزها از طریق تکنیک استریل بدون لمس دست وارد می شوند. محل تعبیه شده بسته می شود. بافت پوستی و متعلقات آن ترمیم می گردد و شما در همان روز جراحی می توانید به خانه بازگردید.

بعد از جراحی

بیمار تشویق می شود که بلافاصله پس از جراحی با جوراب ساق شلواری قدم بزند. جوراب ساق بلند لازم است که دو تا سه هفته پس از جراحی پوشیده شود. قدم زدن برای چند روز ناراحت کننده خواهد بود. همچنین می توانید از مسکن ها هم برای کاهش درد استفاده نمایید.

عوارض پروتز ساق پا

در ادامه به برخی از عوارضی که بعد از جراحی پروتز ساق پا گزارش شده است، اشاره می شود که لازم است پیش از جراحی راجع به آن ها با پزشک خود مشورت کنید تا در صورت بروز بدانید چه واکنشی نسبت به آن ها داشته باشید.

درد

احساس کمی درد بخشی طبیعی از روند پس از جراحی است. مقدار مشخصی از درد بابت عکس العمل بدن نسبت به گسستگی بافت ها و اعصاب می باشد. با این حال، هر گونه افزایش شدید درد می تواند به این معنی باشد که بیمار برخی از عوارض احتمالی این جراحی را تجربه می کند.

با دقت سطح درد خود را کنترل کنید و در صورتی که این مقدار غیر طبیعی بود به پزشک خود مراجعه نمایید.

زخم شدن

برخی از بیماران آسیب پذیر به زخم ممکن است از پس از این عمل دچار زخم های ناخوشایندی شوند. زخم های هیپرتروفیک یا التهاب های کلوئیدی مواردی است که ممکن است برای این دست از بیماران رخ دهد. پزشک می تواند در مورد این شرایط و ریسک هایش قبل از انجام جراحی با بیمار مشورت کند.

تغییر رنگ پوست

مقداری کبودی و تورم در مناطق آسیب دیده می تواند طبیعی باشد. بیمار باید پس از عمل توجه داشته باشد که چه موقع این کبودی ها نیاز به مراقبت و توجه پزشک دارد. برخی از این تغییر رنگ ها  می تواند ناشی از عفونت یا عوارض جدی دیگری باشد.

ناراحتی در محل بخیه

گاهی اوقات پس از این جراحی یا موارد مشابه، ممکن است عوارض جانبی مرتبط با ناحیه بخیه خورده وجود داشته باشد. بیمار ممکن است در محل بخیه درد یا خارش داشته باشد. بیمار باید انتظار مقداری از این ناراحتی ها را داشته باشد ولی باید بدانید که ناراحتی بیش از حد در محل بخیه طبیعی نیست.

تغییرات پوستی

علاوه بر درد پس از عمل و سایر عوارض جانبی شایع، بیماران ممکن است برخی تغییرات جزئی پوست را زمانی که بافت ها گود می شوند، مشاهده کنند. پزشکان ممکن است این تغییرات پوست، گود شدگی یا موارد مشابه را کاهش دهند، ولی در صورتی که این تغییرات خیلی واضح نباشد، احتمالا بخش نرمالی از فرآیند ریکاوری بعد از عمل خواهد بود.

به طور کلی دریافت مشاوره پیش از عمل و اطلاع راجع به عوارض احتمالی می تواند برای بیمار بسیار راهگشا باشد.

نبض ما– ترجمه: حسین مقدس زاده