تداخلات دارویی با قرص آهن چیست؟

قرص آهن جز داروهایی است که برای رفع کم خونی مصرف می شود و ممکن است با برخی داروها و مواد غذایی تداخل داشته باشد، در این مقاله با داروهایی که با قرص آهن تداخل دارد آشنا شوید.

نبض ما– کمبود آهن باعث کمبود مواد مغذی زیادی در بدن شده و کمبود روی منجر به ضعف و کاهش ایمنی بدن می شود.

مصرف همزمان روی و قرص آهن

مطالعات متعدد نشان داده است که غلظت بالای آهن می تواند تاثیر منفی بر جذب روی در بزرگسالان داشته باشد. با این حال، زمانی که قرص آهن و روی، هر دو در وعده غذایی مصرف شوند، این اثر بخشی زیاد مشاهده نمی شود.

محققان معتقدند که مقدار تمام گونه های یونی، بر جذب روی تاثیر می گذارد و کل دوز آهن ممکن است اثر قابل  توجهی برجذب روی داشته باشد. این مشکل زمانی رخ می دهد که مکمل های آهن با غذا مصرف شود. شما می توانید به جای مصرف قرص آهن و روی با هم، از غذاهای غنی شده از روی مصرف کنید.

همچنین، دوازده منبع آهن در مواد غذایی وجود دارد که به راحتی می توانید آن ها را مصرف کنید. آهن یکی از منابع مفید و حیاتی محسوب می شود، زیرا مصرف آن برای بدن لازم بوده ومشکلات و عوارض کمتری دارد.

مصرف همزمان قرص آهن و ویتامین D

آهن به عنوان یک ماده معدنی، برخی ازمواد مغذی مورد نیاز شما را فراهم می کند این ماده ضروری جزء آنزیم ها و پروتئین ها است. آهن همچنین  با کنترل سلولی باعث می شود سلول های قرمز خون برای انتقال اکسیژن به هر منطقه از بدن شما، تقویت شوند.

ویتامین D باعث جذب کلسیم  می شود که در تشکیل استخوان های قوی و حمایت از سیستم ایمنی بدن موثر است.

هیچ شواهد علمی نشان نمی دهد که مصرف مکمل آهن باعث کمبود ویتامین D  شود، اگرچه آهن ممکن است تحت تاثیر ویتامین D قرار گیرد.

البته مصرف طولانی مدت ویتامین D می تواند جذب آهن را مختل کند. در صورتی که می خواهید آهن و ویتامین دی را به مدت طولانی و همزمان مصرف کنید، این موضوع را به پزشک اطلاع دهید.

شما می توانید به منظور کاهش تداخلات احتمالی مصرف آهن و ویتامینD، از مواد طبیعی استفاده کنید. آهن، در منابعی مانند گوشت قرمز، حبوبات و سبزیجات یافت می شود.

ویتامین D هم در ماهی های چرب مانند سالمون و ساردین و زرده تخم مرغ، وجود دارد.

اما ساده ترین راه برای دریافت مواد مغذی این است که به مدت 10 تا 15 دقیقه و دو تا سه بار در هفته از نور خورشید بهره بگیرید که ویتامینD بدن شما تامین شود.

اگر پزشک شما مکمل های آهن یا ویتامین D را تجویز کرده است، دوز تجویز شده را بدون مشورت با پزشک، با منابع طبیعی جایگزین نکنید. در بسیاری موارد مکمل های آهن و ویتامین دی هم می تواند گزینه مناسبی باشد.

اف دی ای توصیه می کند که مصرف روزانه آهن براساس سن و جنسیت ، صورت گیرد. در سن 19 سالگی، نیاز هر مرد 8 میلی گرم است و نیاز آهن هر زن، 18 میلی گرم  است.

بهتر است مصرف همزمان آهن و ویتامین دی با نظر پزشک صورت گیرد و فراموش نشود که مصرف بیش از اندازه قرص آهن هم می تواند عوارض بسیار جدی داشته باشد.

هیئت تغذیه و موسسه پزشکی توصیه می کند که تمام بزرگسالان، روزانه 600 واحد بین المللی، آهن مصرف کنند. در همچنین، بزرگسالان باید روزانه 800 واحد استاندارد، ویتامین D مصرف کنند.توصیه می شود که  از این مقادیر تجاوز نکنید، مگر اینکه پزشک ، مقادیر بیشتری را تجویز کرده باشد.

ویتامین D بیش از حد می تواند باعث کاهش  استحکام استخوان و  بروز سنگ کلیه شود. از آنجا که مواد مغذی، جذب کلسیم را تسهیل می کنند، ویتامین D  هم می تواند میزان کلسیم بدن شما را افزایش  دهد.

علائم کمبود ویتامین دی چیست؟

قرص آهن را با چه داروهایی نخورید؟

مکمل های آهن ممکن است به صورت کپسول، قرص، قرص های جوشان و  یا محلول  مصرف شوند. رایج ترین آن ها، قرص 325 میلی گرم (سولفات آهن) است. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی  و یا پزشک ، به شما می گویند که چه تعداد قرص و چه زمانی در طی روز باید مصرف کنید.

مصرف قرص آهن بیشتر از نیاز بدن شما می تواند مشکلات جدی پزشکی را به همراه داشته باشد. معمولا، 2 ماه درمان آهن برای اکثر افراد، میزان آهن را به حد مطلوب خود می رساند. 6 تا 12 ماه طول  می کشد تا بدن بتواند  آهن را در مغز استخوان بسازد.

قرص های آهن ممکن است با داروهای دیگر تداخل داشته باشد. برخی از این داروها عبارتند از تتراسایکلین، پنی سیلین و سایپروفلوکساسین و داروهای مورد استفاده برای بیماری پارکینسون و تشنج.، به همین دلیل، بهتر است در مورد مصرف همزمان آهن با این داروها، با پزشک خود مشورت کنید.

قرص آهن را با چه غذاها و میوه هایی نخورید؟

مصرف آهن برای سلامتی بدن حیاتی است و سلول ها، به آن نیاز دارند. شما  به آهن نیاز دارید تا از این طریق، اکسیژن از ریه ها به  دیگر نقاط بدن منتقل شود.

اگر پزشک شما مصرف غذاهای غنی از آهن را به شما توصیه کرده است و همزمان از قرص آهن هم استفاده می کنید، بهتر است در مصرف برخی مواد غذایی همراه با مکمل آهن اجتناب کنید تا تداخلی در این مورد ایجاد نشود.

توجه داشته باشید که مصرف برخی  از مواد غذایی ، باعث کاهش جذب آهن در بدن شما  می شود.

در مواد غذایی، محصولات حاوی کلسیم، مانند محصولات لبنی، آنتی اسیدها و مکمل های کلسیم، جذب آهن و یا مکمل ها را  کاهش  داده  و یا مهار می کند. همچنین، مواد غذایی حاوی کلسیم  بالا ممکن است جذب آهن را کاهش دهد.

در حالی که آهن و کلسیم برای بدن سالم ضروری هستند و اگر  می خواهید میزان جذب آهن بدن خود را افزایش دهید، دو ساعت قبل و بعد از مصرف مکمل آهن ،غذاهای غنی از آهن مصرف نکنید. به علاوه، از مصرف همزمان مکمل های کلسیم و آهن در طول روز، اجتناب کنید.

قهوه، چای و کاکائو به طور طبیعی حاوی پلی فنول ها هستند که از جمله مواد مغذی گیاهی مفید با اثرات آنتی اکسیدانی هستند.

در حالی که مصرف طولانی مدت مواد غذایی حاوی پلی فنول ها ممکن است از بدن در برابر بیماری های قلبی عروقی، دیابت، سرطان، پوکی استخوان محافظت کند، اما، با جذب آهن در بدن  تداخل دارند. چای همچنین حاوی تانن است که جذب آهن را تحت تاثیر قرار می دهد. نوشیدن قهوه، چای  و کاکائو ،مانع جذب آهن می شود.

غذاهای غنی از فیبر

مصرف مواد غذایی با فیبر بالا می تواند جذب آهن و مکمل های مصرفی را کاهش دهد. سبزیجات خام، و محصولات سبوس دار، که همه آنها دارای فیبر بالا هستند، نباید  به طور همزمان با مکمل آهن، مصرف شوند.

در واقع بهتر است آهن با معده خالی جذب شود.در صورتی که با مصرف  مکمل های آهن دچار حالت تهوع، گرفتگی معده، یبوست یا اسهال می شوید، می توانید مواد غذایی با فیبر کم مصرف کنید. این مواد غذایی ممکن است در جلوگیری از این عوارض جانبی موثر باشد.

دانه های کامل

مصرف همزمان دانه های کامل همراه با مکمل های آهن باعث کاهش جذب آن می شود. به طور خاص، گیاهخوارانی که آهن غیر غلیظ  خو را  تنها از رژیم غذایی خود دریافت می کنند، باید هنگام مصرف و به منظور افزایش سطح آهن، این موارد را در نظر بگیرند.

برای افزایش جذب آهن از منابع غذایی یا مکمل های غذایی، مواد غذایی با ویتامین C با غذاهای غنی از آهن را با همان وعده غذایی ترکیب کنید.