علت تنگی کانال نخاع چیست؟

تنگی کانال نخاع، شایعترین وضعیتی است که درافراد مسن ممکن است ایجاد شود. تنگی کانال نخاع ، شامل تنگ شدن کانال ستون فقرات به درجه ای است که در آن ممکن است ریشه های نخاعی یا ریشه های عصبی آسیب دیده باشد.

نبض ما– تنگی کانال نخاع ممکن است در سراسر ستون فقرات رخ دهد، اما در کمر بیشتر رایج است، با این وجود این عارضه در گردن، می تواند خطرناک باشد. تنگی نخاع در گردن، به عنوان تنگی نخاع گردنی و در ناحیه  کمر هم به عنوان تنگی نخاع کمری شناخته می شود.

کلینیک درد دکتر عباس زارعی  متخصص درد و بیهوشی

آمادگی مشاوره و درمان برای رفع تنگی کانال نخاع و تزریق داخل ستون مهره را دارد

جهت مشاوره رایگان و تعیین وقت با شماره های زیر تماس بگیرید

22859099  –  09301855054 

ستون فقرات، شامل ستونی ازاستخوان ها است  که باعث ثبات و حمایت از بدن فوقانی می شود.همین موضوع سبب می شود که ما به راحتی بتوانیم به همه طرف حرکت کنیم.

اعصاب نخاعی در مهره ها قرار گرفته  و سیگنال ها را از مغز به سایر نقاط بدن می رساند. استخوان ها و بافت اطراف  نیز از عصب ها حفاظت می کنند.

در صورت آسیب رسانی به اعصاب نخاعی، این مشکل می تواند  برعملکرد هایی مانند راه رفتن، تعادل و حساسیت تاثیر بگذارند. محدوده کانال ستون فقرات از ترکیبی از ساختارها شامل دیسک بین مهره ای، فورامن، مفاصل و لیگاموم فلووم ساخته شده است. تنگی در بخش های استخوانی ممکن است در اطراف مهره ها و مفاصل ایجاد شود.

تنگی نخاعی وضعیتی است که باعث اختلال در عملکرد ستون فقرات شده و با  فشرده سازی نخاع، موجب تحریک بیشتر آن می شود. این فرآیند به طور معمول تدریجی است.

در صورتی که این وضعیت باعث محدودیت زیادی نشود، هیچ نشانه ای رخ نمی دهد. تنگ شدن بیش از حد می تواند اعصاب را فشرده و مشکلات زیادی ایجاد کند. تنگی کانال نخاع  می تواند در هر ناحیه از ستون فقرات ایجاد شود.

علل تنگی نخاع

تنگی کانال نخاع ناشی از تغییرات در دیسک بین مهره ای و مفاصل ستون فقرات است. این تنگی ممکن است شامل هرگونه محدودیت قابل توجهی در فضای کانال یا  ترکیبی از تغییرات باشد که همگی منجر به تنگی کانال نخاعی می  شود.

تغییرات  حاصله در حمایت از رباط های نخاعی ممکن است باعث ضخیم شدن و فضای محدود در کانال نخاعی شود. مفاصل خلفی هم ممکن است از تغییرات آرتریتی بزرگتر شود. مشکلات دیسک، دیسک های انفجاری یا فتق  هم ممکن است کانال نخاعی را  تنگ کند.

اثرات ترکیبی از هر یک از این تغییرات می تواند در صورت قرار گرفتن در معرض فضای داخل کانال نخاعی، فرد را در معرض خطر قرار دهد. تنگی نخاعی با تغییرات دژنراتیو ممکن است  ادامه می یابد.

 شایعترین علت تنگی نخاعی، پیری است. فرآیندهای degenerative ، با بالا رفتن سن، در سراسر بدن خود را نشان می دهد. بافت ستون فقرات فرد ممکن است شروع به ضخیم شدن، استخوان ها ممکن است بزرگتر و، فشرده شدن اعصاب صورت گیرد.

شرایطی مانند استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید نیز ممکن است دلیلی بر بروز تنگی نخاعی باشد. التهاباتی که باعث ایجاد فشار روی نخاع شما می شود نیز یکی از دلایل تنگی نخاع محسوب می شود.

سایر شرایطی که می توانند باعث ایجاد تنگی کانال نخاع شوند عبارتند از:

• نقص ستون فقرات در هنگام تولد
• اشکال در منحنی ستون فقرات  یا اسکولیوز
• بیماری پاته استخوان، که باعث تخریب غیر طبیعی استخوان و رشد دوباره تومورهای استخوانی می شود
• achondroplasia در افراد بسیار کوتاه قد

علائم تنگی کانال نخاع

علائم معمولا در طول زمان پیشرفت می کنند، زیرا به سبب بروز تنگی کانال نخاع، اعصاب، فشرده ترمی شوند. این علائم عبارتند از:

• ضعف پا یا دست
• کمر درد در حالت ایستاده یا راه رفتن
• بی حسی در پاها یا باسن
• مشکلات تعادل
• نشستن روی صندلی معمولا در از بین بردن این علائم موثر است.

شناخت علائم بستگی به نقطه آسیب ریشه های عصبی نخاعی، نخاع یا هر دو، دارد. اگر فقط ریشه های عصبی ستون فقرات درگیر باشد، بیمار با توجه به محل بیماری، رادیکولوپاتی را با علائم در سینه ها و پاها تجربه می کند.

درمان تنگی نخاع

برای درمان تنگی نخاعی، درمان فیزیوتراپی همراه با دارو به منظور تثبیت و بهبود علائم استفاده می شود. استفاده از یک برنامه درمانی مناسب،برای بهبود درد و التهاب ، سبب ارتقاء تحرک و قدرت فرد می شود. کشش درمانی هم می تواند به آرامی سبب حرکت کششی  مفاصل و عضلات در ستون فقرات شده و از شدت  درد و علائم بکاهد.

هنگامی که روش دارودرمانی برای بهبود علائم  استفاده می شود،در این زمان تزریق استروئید می تواند باعث التهاب اعصاب اطراف برای کاهش درد و محافظت از نخاع شود. تنگی نخاعی ممکن است به مرور زمان بدتر شود.

جراحی قفسه سینه در موارد میللوپاتی گردن و یا تنگی نخاع کمری، موثر تر خواهد بود. روش های متعدد جراحی برای درمان تنگی وجود دارد واین موضوع ، بستگی به پاتولوژی خاص شما دارد.روش تمام جراحان، در جهت کاهش فشار بر نخاع  شما است.

درمان دارویی معمولا برای اولین بار مورد آزمایش قرار می گیرد. همچنین تزریق کورتیزون به ستون فقرات شما می تواند تورم را کاهش دهد. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)  نیز می تواند به تسکین درد کمک کند.

انجام عمل جراحی ممکن است در مواقعی که فرد دچار درد شدید یا تحلیل اعصاب نخاعی است ، صورت گیرد. جراحی  می تواند  فشار و تنگی نخاعی را برای همیشه کاهش دهد. انواع مختلف جراحی برای درمان تنگی نخاعی استفاده می شود که عبارتند از:

لامینکتومیکه شایع ترین نوع عمل جراحی است. جراح بخش هایی از مهره ها را به منظور ایجاد فضای بازتری برای اعصاب حذف می کند.

فرامینیتومی که  نوعی عمل جراحی است که  برای بهبود اعصاب آسیب دیده ستون فقرات، انجام می شود. هنگامی که سطوح متعددی از ستون فقرات درگیر می شوند، به منظور جلوگیری از بی ثباتی، پیوند استخوان یا ایمپلنت فلزی برای اتصال استخوان های آسیب دیده ستون فقرات استفاده می شود.

گزینه های غیر از جراحی که ممکن است درد ستون فقرات را کاهش دهد عبارتند از:

• طب سوزنی
• ماساژ

ورزش برای تنگی کانال نخاع

بیمار می تواند تمرینات بسیاری برای کاهش  درد ناشی از تنگی کانال ستون فقرات انجام دهد. برخی تمرین ها ممکن است فشار زیادی روی پشت شما ایجاد کند که شامل تمرینات تکراری  مانند دویدن و ورزش هایی مانند تنیس، بسکتبال و فوتبال است.

هنگامی که شما در حال دویدن هستید، ضربه  هایی به سمت پایین کمرتان جذب می شود که می تواند به کانال نخاعی صدمه بزند. در عوض، فعالیت های کم اثر را برای تقویت عضلات انتخاب کنید.

تمرینات قلبی عروقی، قلب را پمپاژ می کند و کالری ها را می سوزاند و به شما کمک می کند که وزن سالم خود را حفظ کنید.

بهترین تمرینات برای تنگی ستون فقرات این است که حرکات ملایم انجام دهید،مانند شنا و راه رفتن. دوچرخه سواری هم باعث باز شدن کانال نخاعی  شده وبه طور موقت کمک می کند تا فشار ناشی از اعصاب نخاعی را کاهش دهد.

همچنین کشش پاها نیز زمانی که از خواب بیدار می شوید، موثر است.برای این کار،یک  پای خود را روی پای دیگر بگذارید، سپس پاهای خود را به سمت چپ خود بکشید، دست های خود را در زانوهای خود قرار داده  و زانوها را به سمت قفسه سینه خود بکشید،  به این ترتیب،احساس کشش در قسمت پایین پشت ایجاد می شود.

در روش کششی دیگر، به منظور تقویت عضلات پشت و ستون فقرات، دست های خود را روی زمین بگذارید تا کف دست تان به پایین برود، سپس ، پای راست خود را از زمین  بلند کنید. همانطور که پای راست خود را پایین می آورید، پای چپ خود را بالا ببرید. با انجام دادن این حرکات، می توانید درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را کاهش دهید.

درمان خانگی و گیاهی تنگی کانال نخاع

درمان گیاهی ممکن است در درمان علائم مرتبط با تنگی نخاعی مفید باشد. تنگی نخاعی می تواند ریشه های نخاعی یا عصبی ستون فقرات شما را فشرده و موجب شدت درد پشت شود.

قبل از مصرف گیاهان برای کمک به درمان نشانه های مرتبط با تنگی نخاعی، با پزشک خود درباره عوارض جانبی احتمالی، دوز مناسب و اختلالات متقابل دارو، مشورت کنید. در درمان گیاهی و خانگی، استفاده از زردچوبه یا تخم مرغ، می تواند در درمان ستون فقرات شما موثر باشد.

عوارض تنگی کانال نخاع

عوارض تنگی کانال نخاع می تواند شامل موارد زیر باشد:

آسیب ریشه های عصبی: بی اختیاری روده، مثانه، پارالیز

نشت مایع مغزی نخاعی:که در پی جراحی و پیوند مایع مغزی نخاعی ایجاد می شود اما نتیجه عمل جراحی تغییر نمی کند.

عفونت: عفونت یک ناراحتی عمده بوده و اغلب به منظور پاک سازی نیاز به جراحی مجددا همراه با  تجویز آنتی بیوتیک های IV  است.

میلوپاتی: که  علائم عصبی مربوط به نخاع را تشدید کرده و یک بیماری جدی است. این مشکل ، باعث آسیب دائمی نخاع می شود. میلوپاتی  بر اثر تنگی ستون فقرات ایجاد شده و باعث فشار بر نخاع می شود.

در صورت عدم درمان، این  مشکل می تواند منجر به آسیب عصبی جدی و دائمی از جمله فلج و مرگ شود. علائم  و شدت آن ممکن است بر تعادل، مهارت های حرکتی، روده یا مثانه تاثیر بگذارد.

همچنین می تواند ریشه های عصب را مختل کرده و باعث درد، ضعف یا تغییرات حسی در بازوها یا پاها شود. حتی ممکن است این مشکل در هر دو پا  یا دست ها ایجاد شده و باعث عدم تعادل در راه رفتن یا حرکت دست ها شود. مشکلات دیگر نیز می تواند شامل عدم تمرکز در نوشتن و تغییر دست خط، تایپ کردن  و لباس پوشیدن مشاهده شود.

تغییرات عملکرد روده یا مثانه  که ممکن است سبب از دست دادن احساس نیاز به ادرارشده یا بی اختیاری ادرار به وجود آید.

لرزشی نوروژنیک: این عارضه یکی از عوارض رایج تنگی نخاع کمری است. لرزش نوروژنیک به معنای واقعی کلمه ناشی از یک مشکل عصبی است.

علائم آن هم ممکن است شامل درد، بیحسی و ضعف در باسن یا پاها باشد و در حالت ایستاده و یا  پیاده روی، تشدید شده و باعث انحنای بیشتر ستون فقرات کمری می شود. بسیاری از بیماران مبتلا به زخم نوروژنیک متوجه می شوند که در هنگام بالا رفتن از پله ها، علائم و درد کمتر می شود.

 مترجم: مهناز ضحاکی